Bestaat het multiversum wel of niet? Credit: Martin Brigden [CC BY 2.0]/Flickr)
Kwantummechanica is dusdanig vreemd en contra-intuitief, dat de beroemde natuurkundige Richard Feynman ooit opmerkte dat “niemand kwantummechanica werkelijk begrijpt”. Ondanks dat alles hebben experimenten keer op keer uitgewezen dat kwantummechanica “echt” is en een correcte omschrijving vormt voor de gebeurtenissen op subatomaire schaal. Pogingen om de bizarre consequenties van de kwantumtheorie te verklaren hebben geleid tot breinbrekende ideeën, zoals de Kopenhagen-interpretatie en de vele-werelden-interpretatie.Nu is een nieuwe theorie op het toneel verschenen, namelijk de “vele-interacterende-werelden” hypothese (many interacting worlds of “MIW”) en die is inderdaad even diepzinnig als het klinkt. De theorie suggereert namelijk dat niet alleen parallele werelden bestaan, maar dat ze interacteren met (en invloed uitoefenen op) onze eigen wereld. De gevolgen van die invloed manifesteren zich op kwantumniveau en zijn derhalve detecteerbaar. Hoewel de theorie nog altijd speculatief is, zou het in staat kunnen zijn om een verklaring te vormen voor enkele bizarre consequenties die inherent zijn aan kwantummechanica. De theorie is afgeleid van de vele-werelden-interpretatie van kwantummechanica – volgens die interpretatie zijn alle mogelijke geschiedenissen en toekomsten “echt” en representeren ze allemaal een reële, hoewel parallelle, wereld. Het grote probleem met die interpretatie is dat het fundamenteel ontestbaar is, aangezien waarnemingen alleen in onze wereld verricht kunnen worden. Gebeurtenissen in parallelle werelden kunnen dus alleen maar ingebeeld worden.MIW zegt echter iets anders. Het suggereert dat parallelle werelden wél met elkaar interacteren op kwantumniveau!
“Het concept van parallelle universums is al sinds 1957 in omloop binnen de kwantummechanica”, aldus Howard Wiseman, een natuurkundige die verbonden is aan de Griffith University in Brisbane, Australië. “In de bekende vele-werelden-interpretatie zal ieder universum waarin een kwantummeting verricht wordt zich in allerlei nieuwe universa vertakken. Alle mogelijkheden worden daarbij gerealiseerd – in sommige universa heeft de “dino-killer” de aarde gemist, terwijl in andere universa Australië door de Portugezen gekoloniseerd is”. “Critici trekken de werkelijkheid van die andere universa echter in twijfel, aangezien ze ons eigen universum op geen enkele wijze beïnvloeden”, voegde hij eraan toe. “Onze vele-interacteren-werelden is in dit opzicht heel anders, zoals de naam al doet vermoeden”. Wiseman en collega’s hebben voorgesteld dat er een “universele afstotende kracht bestaat tussen “nabije” (m.a.w. soortgelijke) werelden”, waardoor deze de neiging hebben om minder op elkaar te gaan lijken. Kwantumeffecten kunnen dus verklaard worden door deze kracht erbij te betrekken.Of de wiskunde achter de theorie steek houdt zal de ultieme test voor deze theorie vormen. Kan de theorie op wiskundige wijze de kwantumeffecten correct voorspellen? Hoe dan ook, de theorie levert wel voldoende voer voor de verbeelding! Bron: MNN.
