16 oktober 2024

KIC 8462852 – geen aliens, geen kometen, maar wat dan wel?

Artist’s impression van de (vermeende) kometenwolk bij de ster KIC 8462852. De kometen bewegen vermoedelijk in zeer langgerekte banen.

Het mysterie van de merkwaardige ster KIC 8462852 blijft voorlopig voortduren. De kans is nog altijd bijzonder klein dat we met aliens te maken hebben, maar het belangrijkste alternatief (kometen) blijkt ook niet te kloppen. Sinds de ster door de Kepler-ruimtetelescoop ontdekt is, zijn astronomen verbaasd over het onverklaarbare gedrag ervan. De ster heeft namelijk een onlogische lichtcurve en het licht van de ster kan in korte tijd met wel 20 procent variëren. Dergelijk gedrag kan niet door de aanwezigheid van planeten verklaard worden, zodat wetenschappers een nieuwe oplossing moesten verzinnen. Sommige astronomen suggereerden dat een kometenzwerm wellicht de boosdoener zou kunnen zijn. Volgens andere astronomen zouden het zelfs aliens kunnen zijn! Nu blijken beide scenario’s de prullenbak in te kunnen. Hoewel Kepler slechts een paar jaar gegevens heeft verzameld over KIC 8462852, is de ster ook op oude fotografische platen terug te vinden. Wat blijkt nou? De totale energie-uitstoot van KIC 8462852 is in de laatste eeuw afgenomen met 19 procent! Dat is ongehoord voor een F-type ster en hiermee lijkt het kometenscenario zeer onwaarschijnlijk te zijn geworden. Sterker nog: het is onvoorstelbaar dat zowel aliens of natuurlijke hemellichamen het licht van een ster in zo’n korte tijd kunnen dimmen. Wat er dan wél aan de hand is bij KIC 8462852? Joost mag het weten! Bron: Gizmodo‘,

Share

Comments

  1. I’m not saying it was Aliens, but it was Aliens…..

  2. Wat ik al eerder gezegd heb, de meeste wetenschappers zijn zo allergisch voor het woord “Alien” dat ze het echt niet in hun mond willen nemen vanwege de angst niet meer serieus te worden genomen. En dat is toch diep triest eigenlijk….

  3. Brandstof raakt langzaam op?

  4. Nou, dan zal Joost wel een Alien zijn 🙂

    • gert1904 zegt

      Volgens het Genootschap Onze Taal staat “Joost” voor “Duivel” 👿. Zie:

      https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/joost-mag-het-weten

      Een groter alien 👽 kan ik mij niet voorstellen!
      😀

      • Kijk, wordt ik toch nog weer slimmer dan dat ik al was 🙂 🙂

        Nooit geweten.

        • Enceladus zegt

          Als je voortaan ‘word ik’ schrijft, dan ben je nóg slimmer! 😉
          (Sorry, ik kon het plagen even niet laten…)

          groet,
          Gert (Enceladus)

          • Één van m’n (weinige) zwakke punten 🙂
            Regelmatig lukt het mij maar net succesvol in te loggen 🙂

      • En de duivel staat eigenlijk ook symbool voor kennis. Dus degene met kennis mag het weten..

        • Enceladus zegt

          Als Mardi nu des duivels is omdat ik hem geplaagd heb, dan is dat dus begrijpelijk. 😉

          Ondertussen zijn we wel ver afgedwaald. Ik neem aan dat deze ster nu continu in de gaten zal worden gehouden, want het is toch wel heel bijzonder wat daar aan de hand is.

          groet,
          Gert (Enceladus)

          • Haha.. ja maar des duivels, in de zin van kennis, zijn is niet een slecht iets, dat is iets wat de kerk je wijs wilt maken 🙂 .

            Ja we dwalen een beetje af. 🙂 En het klinkt nu als iets bijzonders wat daar aan de hand is, maar er zal een moment aankomen dat men een verklaring heeft en dat het bijzondere er vanaf gaat.
            Is dit eigenlijk de eerste ster die we waarnemen die zo’n afname in energieuitstoot laat zien? Is er misschien een verandering in de spectraallijnen te zien of er misschien iets met de fusie aan de hand is.
            Of kan een ster ook gewoon eerst hevig ‘branden’ om het daarna rustiger aan te gaan doen, of is een f-type ster daar nog te klein voor?

          • Paul Bakker zegt

            Er zijn sterren die binnen enkele maanden vele duizenden procenten in intensiteit variëren. Maar dat zijn geen lichte sterren die op de hoofdreeks zitten met een steady waterstof’verbranding’.
            Als ik moet gokken is er met de ster niets geks aan de hand maar trekt er een of andere stofwolk tussen ons en de ster door. Afhankelijk van de klonterigheid van de wolk kan dat zowel tot kort- als lang-periodieke variaties leiden. Die wolk kan bij de ster in de buurt zijn, maar het kan ook veel dichter bij huis zijn. Inderdaad zou je wel denken dat dat met spectraal onderzoek al boven water was gekomen. Maar bijvoorbeeld moleculair waterstof is bijzonder moeilijk detecteerbaar, dus wie weet. Bijzonder leuk om te volgen hoe dit mysterie ontrafeld gaat worden.

          • Probleem is volgens mij dat zo’n stofwolk ook infraroodstraling zou moeten geven en ze dat niet hebben waargenomen.

          • Als het stof maar koud genoeg is zie je het niet. Het hoeft niet bij de ster zelf rond te hangen.

          • Misschien toch een dubbelster van verschillende intensiteit,
            die al, zo goed als, samengesmolten zijn??

            (ik verzin maar wat) 🙂

          • Geen gek idee hoor….alleen zouden die variaties dan met een regelmaat verlopen, omdat de twee sterren een regelmatig omlooppatroon moeten hebben. Ook al zouden ze langzaam naar elkaar toe bewegen en sneller gaan bewegen, dan nog heeft dat een gelijkmatig patroon

  5. Chris Lintott en Brooke Simmons hebben berekend hoe lang een superintelligente buitenaardse beschaving er over zal doen om alle licht van KIC 8462852 te blokkeren, zodat we er niets meer van zien: dat zal nog minstens 709 jaar duren – áls er tenminste een beschaving verantwoordelijk is voor die geconstateerde dip en er geen natuurlijke verklaring is. 😀 Zie: http://beta.briefideas.org/ideas/424bb64cf38eb9d7db0dae57dec3d28d

    • Wat als er een dubbelplaneet aanwezig is……als die elkaar soms deels bedekken, helemaal bedekken of niet bedekken, dan zou dat een variatie opleveren. Of een planeet met uitzonderlijk grote Maan….

  6. De ster word stevig uit zijn verband getrokken, het lijkt wel een ei. Dat betekend dat de kern niet centraal zit en fusiereacties geen optimale energievoorziening hebben. De lichte fusie elementen aan de ene kant, de zware aan de andere kant van de kern door een externe pull. Met een beetje fantasie zitten er misschien wel meerdere kernen in de ster door een astronomisch ongelukje die bijdragen aan de chaos.
    Zie plaatje http://1.bp.blogspot.com/-5a90jl96V7U/VjZ5wJfYRBI/AAAAAAAAxpY/tTw6f7TS0mk/s640/KIC%2B8462852-2.jpg

  7. Dirk Bontes zegt

    Ik heb een artikel gepubliceerd waarin ik de fenomenen verklaar uit de volledige ionisatie van heliumatomen:
    KIC 8462852 Solved
    https://goo.gl/ng7ey9

    • Dirk, bedankt voor de link naar jouw oplossing van het probleem rondom de ster KIC 8462852. Mmmm, boeiende gedachte die je oppert. In jouw model worden de dips veroorzaakt door een omkering van het magnetisch veld van KIC 8462852, net zoals dat bij de zon om de elf jaar gebeurt, hetgeen de zonnecyclus markeert. Ik ga ‘m lezen en kom er zeker nog op terug.

  8. Ja daar zijn we weer. 🙂 Dirk, na lezing van je artikel met de verklaring voor het vreemde gedrag van KIC 8462852 blijf ik zitten met enkele vragen, die jouw hypothese oproept. Als ik het goed heb begrepen (verbeter mij indien het niet juist is) dan is jouw verklaring dat de twee dips in de lichtcurve van KIC 8462852 zijn ontstaan door ionisatie van helium in de buitenlagen van KIC 8462852, veroorzaakt door de plotselinge omkering van het magnetisch veld van de ster. Twee vragen roept dat bij mij op: ten eerste vraag ik mij af of F-type sterren zoals KIC 8462852 wel helium in hun buitenlagen hebben. Wat ik in de literatuur tegenkom is dat er waterstof is, magnesium, calcium en ijzer, maar géén helium. De ster bevat wel helium, maar dat zit in de diepere lagen van de ster, waar waterstof wordt omgezet in helium. Ik vraag mij dus af of het kappa-mechanisme van de Cepheïden ook bij KIC 8462852 een rol speelt. Ten tweede noem je die omkering van het magnetische veld, iets wat bij onze zon ook regelmatig voorkomt, de laatste keer ergens in mei 2013. De vraag die ik hierbij heb is waarom zo’n omkering zou moeten zorgen voor een ionisatie van het helium. Bij de zon zien we toch ook geen sterke verandering in de lichtkracht als gevolg van de omkering van het magnetisch veld? Afijn, een boeiende theorie, maar of het dé oplossing biedt van het mysterie van KIC 8462852 weet ik niet. Ik hoor graag je reactie. 🙂

    • Dirk Bontes zegt

      Vraag 1a – In mijn artikel zeg ik: “causes a thick layer of helium (and hydrogen) atoms”. In principe zal hetzelfde effect bereikt worden wanneer het om de ionisatie van een laag waterstofatomen gaat. Het principe is dat er geen elektronen zijn die licht kunnen invangen (ge-exciteerd raken) en weer uitzenden; wanneer die elektronen ontbreken, wordt de laag ondoorzichtbaar.
      Vraag 1b en vraag 2 – Het kappa-mechanisme houdt in dat bij het toenemen van de compressie van een laag de temperatuur en de lichtondoorlatendheid van de laag beide toenemen. De elektronen worden dus als het ware door de toename van de temperatuur gedwongen om de laag te verlaten. Die toename van de temperatuur zou hier ook kunnen plaatsvinden, want bij de ompoling van een magnetisch veld komt energie vrij – en dat kan net het overschrijden van een drempelwaarde uitmaken.
      Het kappamechanisme doet zich vermoedelijk bij alle normale sterren voor, maar dan op een diepte die zodanig is dat we geen effect observeren. Bij Cepheïden en sommige andere variabele sterren gebeurt het op dieptes waarbij we wel een effect kunnen observeren.

      • OK het zou dus ook met waterstofatomen kunnen. Maar dan blijf ik met de vraag hoe de omkering van het magnetische veld bij een F3-type ster zoals KIC 8462852 – feitelijk een normale dwergster die miljarden jaren doet over z’n waterstofverbranding – tot die ionisatie van de waterstof komt. Sterrenkundigen kennen veel sterren van spectraal type F en allemaal zullen ze vast en zeker een omkering van hun magnetisch veld meemaken, zoals bij de zon (een G2 ster overigens) om de 11 jaar en wellicht ook bij KIC 8462852 om de 750 dagen, maar bij geen enkele is waargenomen dat die omkering leidt tot ionisatie van een schil van waterstof en daarmee van een sterke terugval in de lichtkracht.

        • Dirk Bontes zegt

          De meesten – vrijwel alle – van die sterren zullen op de Main Sequence blijven en een normale rotatie hebben. KIC 8462852 daarentegen zal zich vermoedelijk van de Main Sequence in de instabilitystrip begeven en heeft een snelle rotatie van 21.1 uur. Ter vergelijking: onze zon roteert aan de evenaar eens in de 26 dagen en aan de polen eens in de 34 dagen.

          Wat we kunnen vaststellen is dat KIC 8462852 absoluut geen normale F ster is en het heeft dus geen zin om hem met normale F sterren te vergelijken.

          Wat mijzelf verbaast is dat er wordt gezegd dat er geen sprake is van ongewone magnetische activiteit. In een ander artikel, betreffende een geheel ander type ster, verklaarde ik diens snelle rotatie uit een snel roterend magnetisch veld – maar dat was meen ik een deductie / model mijnerzijds; niet iets wat was waargenomen.

          Ik beschouw de aanwezigheid van magnesium, ijzer en calcium overigens als een veeg teken: dat moet uit de diepte van de ster zijn gekomen. En indien er zich geen helium in de atmosfeer van de ster bevindt, komt dat dan misschien omdat de heliumflits, waarbij bijna al het helium wordt gefuseerd, al heeft plaatsgevonden? Dat zou een ander perspectief openen, namelijk een aankomende evolutie tot een rode reus.

          In sterren met ruim twee maal meer massa zou de productie van calcium en ijzer erop wijzen dat de ster aan het eind van zijn Latijn begint te komen.

          • Hoi Dirk, zag net op Centauri Dreams (die ik ook volg) ook al een discussie over jouw ideeën. 😀 Het is en blijft een bijzondere ster, die KIC 8462852. Misschien goed om te wachten tot mei 2017 als de volgende dip er aan zit te komen, áls die periode van 750 dagen daadwerkelijk bestaat.

          • Dirk Bontes zegt

            De tijd zal het leren, Arie.

Speak Your Mind

*