28 maart 2024

“Val in een zwart gat is wellicht niet dodelijk”

Credit: Wikipedia/Commons

Zwarte gaten spreken bijzonder tot de verbeelding, niet alleen in de wetenschap maar ook in de media. Zo draait de film Interstellar (2014) rond een roterend supermassief zwart gat, waarin de held van het verhaal moet springen om het centrum te onderzoeken. Zoiets zou wellicht méér kunnen zijn dan een staaltje Hollywood-magie, zo blijkt uit onderzoek. In het centrum van een zwart gat worden zowel de dichtheid als de zwaartekracht uiteindig en verliezen de natuurwetten hun geldigheid. Wetenschappers maken gebruik van supercomputers om de eigenschappen van zwarte gaten te onderzoeken, maar hierbij wordt vooral gekeken naar niet-roterende zwarte gaten. Bij een nieuw computermodel zijn de zaken anders aangepakt: er wordt gekeken wat er zal gebeuren met een object dat richting een roterend zwart gat valt. Wat blijkt nou? Zo’n object zal helemaal niet door de zwaartekracht uit elkaar getrokken worden (spaghettificatie), maar het zwarte gat intact binnentreden! Dat betekent dat het resultaat van het onderzoek overeenkomt met populaire scenario’s binnen de science fiction, waarin zwarte gaten gebruikt kunnen worden voor zaken als sneller-dan-licht reizen 😉 Bron: Georgia Gwinnett College.

Share

Comments

  1. Ik kan me niet geheel aan de indruk onttrekken dat hier sprake moet zijn van een vergissing. Dit licht ik graag toe met een voorbeeld.

    Als ik mij in de buurt van een zwart gat bevind dan kan daar een tijddilatatie per meter van zeg 0,000.001 sec/m of meer heersen. Dat wil zeggen dat de tijd een meter verder een verschil kan hebben van 1 us per seconde. Dat levert al een versnelling op van ongeveer 9 * 10^10 m/sec (10^-6 * c^2). Als dat gelijkmatig over mijn lichaam verdeeld is dan wordt ik binnen een seconde versneld tot bijna de lichtsnelheid. Ik kan me niet voorstellen dat ik dat overleef.

    De gradiënt is echter niet gelijkmatig verdeeld want een meter verder is de versnelling alweer verdubbeld. Als ik dus met mijn benen in de richting van het zwarte gat lig dan ondervindt ik tussen mijn borst en mijn benen al een verschil in versnelling van 9 * 10^10 m/sec. Ik word dus uit elkaar gereten.

  2. uiteindig !!!1

  3. Henk, volgens mij heeft het niet zo zeer met tijddilatatie te maken, maar wel met getijdewerking. Volgens mij is ook de crux de zin “Zo’n object zal helemaal niet door de zwaartekracht uit elkaar getrokken worden (spaghettificatie), maar het zwarte gat intact binnentreden” en dan met name de nadruk op dat binnentreden. Je komt er dus heel in als het zwarte gat roteert. Maar eenmaal binnen zal je op een gegeven moment toch de getijdewerking aan den lijve bemerken – letterlijk – en dan uit elkaar worden getrokken. De val in een zwart gat is niet dodelijk, wel het verblijf er binnen. Een tijgerverblijf binnengaan is ook niet dodelijk, maar als je daar eenmaal die uit de kluiten gewassen katten ziet is ’t wel met je gedaan. 😉

  4. In het exacte centrum van een zwart gat (zwaartepunt) is de dichtheid maximaal maar de zwaartekracht m.i. NUL omdat alle massa homogeen verdeeld is rondom het centrum, uitgaande dus van een perfecte bol, toch???

  5. Misschien overleef je de event horizon, maar aan de zwaartekracht die het zwarte gat daarna nog eens uitoefent kan je niet aan ontkomen en zal er toch voor zorgen dat materie wordt samengeperst en dat kan je niet overleven.
    Ook lees ik niets over de informatieparadox.

Laat een antwoord achter aan Nico Reactie annuleren

*