Site pictogram Astroblogs

Wellicht ontstonden de twee zwarte gaten van GW150914 uit één grote ster

Credit: Swinburne?Astronomy?Productions

Kort na de bekendmaking van de ontdekking van zwaartekrachtsgolf GW150914 door de Advanced LIGO detector in de VS kwam het bericht dat de Fermi gammasatelliet 0,4 seconden na de passage van de zwaartekrachtsgolf een stoot gammastraling zag, afkomstig uit dezelfde richting als waaruit de zwaartekrachtsgolf kwam. Op basis van de eigenschappen van GW150914 is vrij zeker dat de bron een samengaan is van twee zwarte zwarte gaten, de ene 36 keer zo zwaar als de zon, de andere 29 keer. Probleem is dat men die gammastraling helemaal niet had verwacht, het gebeuren zou volgens de modellen eigenlijk gepaard moeten gaan zonder enige vorm van elektromagnetische straling, omdat de twee zwarte gaten helemaal geen accretieschijf zouden moeten hebben [1]Stellaire zwarte gaten kunnen wel een accretieschijf hebben, maar dan moet er wel een normale ster in hun buurt staan, waar ‘ie de materie van aanzuigt, wat dan in de snel roterende … Lees verder, zoals hun superzware collega’s in de kernen van sterrenstelsels wel hebben. En zonder zo’n schijf is er geen gas om te verhitten tot temperaturen waarbij gammastraling vrijkomt.

De door Fermi GBM waargenomen uitbarsting in gammastraling – de tijd is t.o.v. de zwaartekrachtsgolf GW150914. Credit: NASA

De sterrenkundige Avi Loeb (Center for Astrophysics/Harvard) is nu met een nieuw idee gekomen: wellicht dat de twee zwarte gaten minuten voor hun samengaan ontstonden uit één enkele, zeer zware ster, pakweg 65 zonsmassa schoon aan de haak! De ster kon op haar beurt weer ontstaan zijn uit twee kleinere sterren. Als sterren samengaan dan gaan ze sneller roteren en de zware ster die dan ontstaat neemt die snelle rotatie over. Hier is Loeb’s vakartikel erover, dat binnenkort wordt gepubliceerd in The Astrophysical Journal Letters. Volgens Loeb roteerde die ster zeer snel en toen ‘ie het einde van z’n leven met kernfusie van elementen naderde kreeg de kern een haltervorm en ontstonden er twee zwarte gaten, die ongeveer op een aarddiameter van elkaar stonden. De zwarte gaten werden omgeven door de buitenlagen van de ster, die naar binnen werden gezogen door de aantrekkingskracht. Toen de twee zwarte gaten samensmolten tot één zwart gat en de zwaartekrachtsgolf werd uitgezonden werd het omringende gas van de ster verhit en omgezet in een enorme straalstroom van gammastraling. Bron: CfA/Harvard.’, ‘W

Voetnoten

Voetnoten
1 Stellaire zwarte gaten kunnen wel een accretieschijf hebben, maar dan moet er wel een normale ster in hun buurt staan, waar ‘ie de materie van aanzuigt, wat dan in de snel roterende accretieschijf terecht komt.
FacebookTwitterMastodonTumblrShare
Mobiele versie afsluiten