Sterrenkundigen zijn er voor het eerst in geslaagd om van een fast radio burst (FRB) – een snelle radioflits – de exacte locatie aan de hemel te vinden en daarmee de bron te identificeren. Het gaat om de radioflits die op 18 april 2015 werd ontdekt met de 64-meter Parkes radiotelescoop in Australië. Direct nadat de telescoop de radioflits had gezien, die slechts een duizendste van een seconde duurt, werd dit doorgegeven aan een hele serie optische telescopen verspreid over de hele wereld, met de bedoeling om de optische bron te vinden. Dat was tot nu toe bij de vorige 16 keren dat een radioflits was waargenomen nooit gebeurd. Binnen enkele uren na de melding van de Parkes radiotelescoop kon men met de Australian Telescope Compact Array (ATCA) de locatie nauwkeuriger bepalen en toen men de volgende dag van dat gebied aan de hemel met de 8,2-meter Subaru Telescoop op Hawaï een optische foto maakte, bleek daar een elliptisch sterrenstelsel te staan, dat zes miljard lichtjaar van de aarde verwijderd is. Zo’n stelsel bestaat voornamelijk uit oude, roodgekleurde sterren en dat voedt de gedachte dat dergelijke snelle radioflitsen ontstaan doordat twee neutronensterren tegen elkaar knallen en samensmelten.
Uit de waarnemingen aan FRB 150418, zoals de snelle radioflits van april vorig jaar wordt genoemd, blijkt dat tijdstip van aankomst van het radiosignaal afhankelijk is van de frequentie (zie afbeelding hierboven). Deze vertraging wordt veroorzaakt door de materie waarlangs de radiosignalen tijdens de zes miljard jaar durende reis naar de aarde langs zijn gegaan. Men denkt dat het heelal bestaat uit ongeveer 70 procent donkere energie, 25 procent donkere materie en 5 procent gewone materie. Maar wanneer alle materie die in de vorm van sterren, sterrenstelsels en waterstofgas wordt waargenomen bij elkaar wordt opgeteld, is ongeveer de helft van de gewone materie ‘zoek’. Op basis van de metingen aan de radioflits blijkt dat die zoekgeraakte materie er wel degelijk is! Men denkt overigens dat bij de botsing van neutronensterren ook zwaartekrachtsgolven kunnen ontstaan en daarom wil men bij toekomstige radioflitsen ook kijken of men de zwaartekrachtsgolven ervan kan detecteren. Bron: Subaru.
Goed dat men die FRB´s nu in correlatie met andere observatoria goed kan onderscheiden van perytons 🙂 .
https://en.wikipedia.org/wiki/Peryton_(astronomy)
Perytons, ha ja daar heeft Olaf ook wel eens over geblogd. http://www.astroblogs.nl/2015/04/13/buitenaards-signaal-blijkt-uit-de-keuken-te-komen/