Een model van Planeet Negen (credit: Christoph Mordasini + Linder)
Dat er een negende planeet ergens in de buitenregionen van het zonnestelsel moet zijn werd in januari geopperd door de sterrenkundigen Konstantin Batygin en Mike Brown (California Institute of Technology in Pasadena). Sindsdien lijkt er wereldwijd een ware ‘Planeet Negen hausse’ aan de gang te zijn, waarbij iedereen iets wil roepen over de – vooralsnog – hypothetische planeet, zoals dat de planeet door onze zon gestolen zou zijn van een andere ster en dat ‘ie verantwoordelijk zou zijn voor de massa-extincties in het verre verleden op aarde. En wat dacht je hier van, versch van de persch: Christoph Mordasini en zijn student Esther Linder (Universiteit van Bern), experts in de evolutie van planeten, komen deze week met een model van Planeet Negen, een beschrijving van hoe zij op basis van (exo-)planeetmodellen denken dat de planeet er uit ziet. Batygin en Brown hadden al berekend dat Planeet Negen zo’n tien aardmassa’s zwaar moet zijn. Mordasini en Linder denken dat de planeet een straal van 3,7 aardstralen heeft en dat z’n oppervlaktetemperatuur -226 °C (47 K) is, hetgeen ‘m een kleine variant van de ijsreuzen Uranus en Neptunus maakt. Planeet Negen moet een ijzerkern hebben die sinds de vorming 4,6 miljard jaar geleden nog steeds aan het afkoelen is. Die kern (3700 K) geeft nog steeds warmte af, zonder die warmte zou het -263 °C moeten zijn, een stuk kouder. Die warmte maakt ‘m extra helder in het midden- en verre infraroodgedeelte van het spectrum. Berekeningen geven aan dat Planeet Negen visueel ergens tussen magnitude +20 en +22 moet zijn, maar in het verre infrarood is ‘ie veel helderder: +11m maar liefst. Dat biedt mogelijkheden om deze planeet met toekomstige telescopen, zoals de Large Synoptic Survey Telescope, die gebouwd gaat worden bij Cerro Tololo in Chili, te ontdekken. Bron: NCCR.
