29 maart 2024

Geisers op Saturnusmaan Enceladus gedragen zich onverwacht

Waterdamp spuwende geisers op Enceladus. Credit: NASA/JPL/SSI

Astronomen hebben nieuwe inzichten verkregen in de geologie van het Saturnusmaantje Enceladus en dat allemaal dankzij een sterbedekking. Toen de Cassini-ruimtesonde in 2004 arriveerde bij de ringplaneet, bleek dat Enceladus constant geisers van waterdamp de ruimte in blaast. Vooral vanaf de zuidpool van het ijsmaantje werden de waterpluimen uitgebraakt door zogenaamde tijgerstrepen, scheuren in het oppervlak van Enceladus. Deze activiteit wordt geacht zijn herkomst te hebben in een “onderaardse” zoutwateroceaan. Astronomen waren benieuwd of deze activiteit veranderlijk zou zijn gedurende de omloopbaan van Enceladus rondom Saturnus. Om dit te controleren, hebben de astronomen in maart van dit jaar gebruik gemaakt van Epsilon Orionis, de centrale ster in de “gordel” van Orion. Deze ster bevond zich, gezien vanaf het gezichtspunt van Cassini, precies achter de waterpluimen van Enceladus. Door te kijken hoe het sterlicht geblokkeerd wordt, kunnen de wetenschapper afleiden hoeveel materiaal door de pluimen wordt uitgestoten. De astronomen hadden verwacht dat de activiteit gedurende het verste punt van Enceladus in z’n omloopbaan veel hoger zou zijn dan anders. Tot ieders verrassing bleek dit verschil slechts 20 procent te bedragen. Het blijkt dat veel grote geisers nauwelijks reageren op het verschil in getijdenkrachten, terwijl sommige kleine geisers wél ineens veel actiever worden. Volgens de wetenschappers die de waarnemingen hebben geanalyseerd lijkt het erop dat de diverse barsten in de ijskorst van Enceladus niet allemaal even sterk reageren op de getijdenkrachten die deze Saturnusmaan ondervindt. Dat is als een verrassing gekomen. Bron: NASA.

Share

Speak Your Mind

*