28 maart 2024

Oeps, Tabby’s Ster (KIC 8462852) blijkt laatste 100 jaar NIET in helderheid te zijn afgenomen

Hoe het zit met de mysterieuze ster KIC 8462852 (bijgenaamd ‘Tabby’s Ster’, naar de sterrenkundige Tabetha Boyajian van de Yale-universiteit, die samen met anderen z’n vreemde gedrag ontdekte) weten jullie inmiddels wel, tenzij je een jaar onder een steen hebt gelegen en je van een Kardashev beschaving type 0,000013 bent. Voor de laatsten in een notendop: waarnemingen met de Kepler ruimtetelescoop, geanalyseerd door vrijwilligers over de gehele wereld van de Planet Hunters, lieten zeer grote, onverklaarbare dips in de lichtcurve zien van de ster KIC 8462852, bijna 1500 lichtjaar van ons vandaan, én onderzoek van de Amerikaanse astronoom Bradley Schaefer aan fotografische platen van de Harvard-sterrenwacht die tussen 1890 en 1989 zijn gemaakt liet zien dat de ster de laatste 100 jaar 20% zwakker was geworden. Een conclusie van sommige sterrenkundigen die wereldwijd de koppen van de kranten haalde: hier moest wel een buitenaardse intelligente beschaving zijn van minstens 2 op de schaal van Kardashev, die bezig was een Dyson sfeer rondom de ster te bouwen, als energievoorziening. Hieronder een video waarin Boyajian over ‘haar’ ster spreekt – met dank aan Gert voor de link.

Maar wat blijkt deze week uit nieuw archiefonderzoek van Amerikaanse en Duitse sterrenkundigen – hier na te lezen: dat KIC 8462852 afgelopen honderd jaar helemaal niet zwakker is geworden, dat de metingen van Schaefer berusten op veranderingen in de gebruikte meetapparatuur! Oeps, dat lijkt wel een gevalletje neutrino’s-die-sneller-gaan-dan-het-licht-door-fouten-in-de-meetapparatuur-van-OPERA.

Keivan Stassun, Michael Lund, Joshua Pepper, Michael Hippke en Daniel Angerhausen.

Het drietal sterrenkundigen Keivan Stassun, Michael Lund en Joshua Pepper onderzocht de DASCH [1]Dat staat voor Digital Access to a Sky Century @ Harvard. database met 500.000 fotografische platen,  KIC 8462852. Vervolgens bleken twee anderen een andere, maar soortgelijke analyse te hebben gemaakt, Michael Hippke [2]Diens verhaal over de analyse is op Centauri Dreams te lezen. Voor jullie info: Hippke is een Duitse amateur-sterrenkundige, geen prof! en Daniel Angerhausen, en de resultaten kwamen overeen. Kortom, KIC 8462852 is minder mysterieus dan we dachten. OK, de grote dips in de lichtcurve van KIC 8462852, zoals waargenomen door Kepler en de Planet Hunters, blijven overeind en nog steeds onverklaarbaar. Kortom 2.0, KIC 8462852 is nog wel een tikkeltje mysterieus. Bron: VanderBilt.

Voetnoten

Voetnoten
1 Dat staat voor Digital Access to a Sky Century @ Harvard.
2 Diens verhaal over de analyse is op Centauri Dreams te lezen. Voor jullie info: Hippke is een Duitse amateur-sterrenkundige, geen prof!
Share

Comments

  1. Enceladus zegt

    Och, de waarnemingen van Kepler staan nog overeind, dus misschien zijn de aliens bij KIC 8462852 nog maar net begonnen met hun Dyson sphere.

    Ik weet trouwens waar ze hun idee vandaan hebben (scoor ik nou 0,000014 ?), namelijk van een zeker Zweeds woonwarenhuis. Toen ik onlangs aan mijn broer wilde uitleggen wat er vermoedelijk bij KIC 8462852 aan de hand is, hoefde ik alleen maar naar de lamp boven zijn eettafel te lopen om het te demonstreren.
    Kijk maar: http://www.ikea.com/nl/nl/catalog/products/90311494/

    😉

    groet,
    Gert (0,000014)

  2. HUH? …hier moest wel een buitenaardse intelligente beschaving zijn van minstens 2 op de schaal van Kardashev, die bezig was een Dyson sfeer rondom de ster te bouwen, als energievoorziening.

    slaan we met deze fantasie niet een beetje door? om zoiets als wetenschappelijk oorzaak te gaan bedenken…

    Ik denk dat er meer gruis in de ruimte aanwezig kan zijn dat daardoor het sterrenlicht bij ons zwakker binnenkomt
    en/of dat een ster een cyclus heeft net als iedere ster van meer en minder activiteit per cyclus periode van iedere unieke ster

    • Enceladus zegt

      Heb je alles over KIC 8462852 gelezen wat er te lezen is, Edu? Een ster kan best zijn eigen cyclus hebben, maar als die plotseling er zeer opvallend verandert, dan is er echt wel iets meer aan de hand dan gruis. Kijk anders even naar het filmpje over Tabetha Boyajian.

      groet,
      Gert ((0,000015)

    • Lisa van Wijk zegt

      Denken dat wellicht “ruimtelijk gruis” oorzaak is van een vooralsnog niet benoembaar wetenschappelijk vastgesteld fenomeen hoort ook tot de categorie fantasie.
      Zonder fantasie echter komen we in de wetenschap ook niet ver trouwens 🙂

  3. Het zijn toch maar twee dips? Een”object” dat onze kant opkomt. Met een kromming die visueel twee keer binnen het onderzochte tijdvlak, , eventueel gedeeltelijk, wordt doorsneden, Desnoods (kleine) satalieten heeft. De variaties waren toch in het zichtbaar spectrum? De afname van licht werd groter. Het object is mogenlijk “dichtbij”. X?

  4. Het blijft een fascinerend onderwerp. Lees hier het meest recente onderzoek:
    https://arxiv.org/pdf/1608.01316v1.pdf
    Deze is ook interessant:
    https://www.youtube.com/watch?v=XEDR-G2EDRM

Speak Your Mind

*