28 maart 2024

Al in 2028 naar Mars?

Een bemande ruimtereis naar Mars en al in 2028. Dat is over 12 jaar. Een nieuwe datum voor MarsOne? Nee niet bepaald, het gaat hier niet om de plannen van een stel Hollandse entrepreneurs, maar om de ambitie van Lockheed Martin uit de VS.

Lockheed Martin is de bouwer van de Orion-capsule en stelt dat het met bestaande technologie mogelijk is om al in 2028 naar Mars te gaan. Er is alleen één ‘kleinigheidje’: de astronauten zullen niet zelf op Mars gaan wandelen, maar blijven in hun ruimtevaartuig in een baan om Mars. De bedoeling is echter dat rovers op de Marsbodem door hen zullen worden bestuurd en ook zouden die samples moeten kunnen nemen, die naar de capsule worden gestuurd. Tenslotte is het de bedoeling dat de astronauten bij deze missie op zoek gaan naar een geschikte landingsplek voor een latere missie. Want dat we uiteindelijk mensen op Mars zullen laten rondlopen staat ook voor Lockheed Martin vast.Het bedrijf hoopt met haar vandaag bekend gemaakte plannen NASA te overtuigen dat ‘Mars Base Camp’ de ideale volgende stap is op weg naar Mars. Sterke troef bij dit plan is het feit dat het kan op basis van reeds bestaande technologie. Of zoals Tony Antonelli van Lockheed Martin zegt: “Alle onderdelen van dit plan bestaan al. Wij kleuren alleen de details in.”

Credit: Lockheed Martin

Bron: http://nos.nl/artikel/2107123-lockheed-martin-wil-ook-naar-mars-en-al-in-2028.html

Share

Comments

  1. Nico W zegt

    Hoe zat het met het stralingsniveau in het ISS? Ook vergeleken met een interplanetaire vlucht? Is het niet zo, dat het ISS wordt beschermd door het magneetveld van de Aarde?
    Die marsreizigers zullen dus rekening moeten houden met een hoog stralingsniveau, denk ik zo.

    • Enceladus zegt

      Nadeel van een bemande reis naar Mars waarbij je niet landt en dus ook geen basis op Mars hebt die deels ondergronds kan zijn, is inderdaad dat je ruimteschip zeer goede bescherming tegen straling moet bieden.

      groet,
      Gert (Enceladus)

  2. Lijkt mij erg frustrerend voor de astronauten, zo dichtbij en dan niet (mogen) kunnen landen.
    En dat na een erg lange reis.

    Net zoals Apollo 10 maar dan in het kwadraat.

    • Enceladus zegt

      Mee eens. Maar anderzijds heb je altijd wegbereiders nodig. En net als bij de Apollo-vluchten maak je als ervaren astronaut natuurlijk wel meer kans om uiteindelijk bij de eerste crew te zitten die wél gaat landen.

      groet,
      Gert (Enceladus)

  3. Ja dat wel alleen zal het er (ook) vanaf hangen wat een spoor het trekt op je gezondheid en hoe je daarvan hersteld lijkt mij

    groet,
    Wim.

    • Enceladus zegt

      Herstellen van stralingsschade? Dat lijkt mij vooralsnog pure science fiction. Astronauten die zich voor langere tijd in de ruimte bevinden en niet of onvoldoende beschermd zijn tegen straling lopen een zeer grote kans kanker te krijgen.

      Bij MarsOne heeft men dat zelfs ingecalculeerd: de mensen die naar Mars gaan, hebben daar hooguit 5 jaar te leven, geeft men toe. Ik ga er vanuit dat Lockheed Martin zorgt voor zo goed mogelijke bescherming in haar ruimtevaartuigen. Probleem is dat de beste bescherming wordt geboden door water en cement. Een liter water weegt een kilo en cement nog meer. Dus voor goede bescherming moet je heel erg veel extra gewicht de ruimte in brengen. Aangezien het niet om een weekje in de ruimte gaat, maar om jaren, zal men toch iets moeten doen. Tenzij de astronauten zichzelf als pioniers zien die hun leven willen geven voor deze missie. In dat geval kan men flink besparen op gewicht.

      groet,
      Gert (Enceladus)

  4. Ik heb het niet over herstellen van stralingsschade. Bescherming tegen straling zal een basis voorwaarde zijn wil men deze missie met succes uitvoeren.
    Wel de tijd die men ervoor nodig is: 2 a 3 jaar? Dat is bijna net zo lang als het totale Apollo programma. (11 t/m 17)

    groet,
    Wim

    • Enceladus zegt

      Doel je dan op het langdurig effect van gewichtloosheid? Tja, als er geen kunstmatige zwaartekracht wordt opgewekt en de reis duurt een paar jaar, dan wordt het heel erg lastig. Spierweefsel verdwijnt en uiteindelijk is ook het hart een spier. Ook dát pleit dus voor wél landen op Mars. Want al heb je daar maar 0,38% van de zwaartekracht die wij gewend zijn, alles is natuurlijk beter dan niets.

      Je zou inderdaad denken dat bescherming tegen straling een basisvoorwaarde is, maar als je ziet dan met in de rij staat voor deelname aan MarsOne, terwijl dat gegarandeerd een langzame dood op Mars betekent, lijkt het erop dat er genoeg mensen te vinden zijn die ook wel zonder bescherming tegen straling naar Mars willen. Persoonlijk vind ik het bepaald geen goede reclame voor bemande ruimtevaart. Het feit dat Buzz Aldrin en andere mannen op de Maan nu nog steeds ‘alive and kicking’ zijn, vind ik wel goede reclame. En eigenlijk zouden we dan ook astronauten die naar Mars zijn geweest gewoon terug moeten kunnen halen en nog de mogelijkheid van een lang leven kunnen bieden.

      groet,
      Gert (Enceladus)

      • wat zou je zeggen van VER………..
        vertinnen, vergulden, verzilveren, verrodineren, verloden, verzinken, veraluhoedjeneren
        hé ja, verloden, de hele carosserie waarom niet. ??
        en ik denk dat je 38% bedoelt en niet 0.38% van de zwaartekracht.
        of is mars dan toch de lang gezochte holle planeet. ??

        • Enceladus zegt

          Oeps, slip of the pen. Inderdaad 38%.

          Lood houdt straling ook goed tegen ja. Gelukkig heeft het een heel erg laag soortelijk gewicht. 😉
          Maar zonder dollen: bescherming tegen straling betekent altijd extra gewicht.

          groet,
          Gert (Enceladus)

          • ik dacht NIET aan lood zo dik als een pizzabodem,
            vandaar VER….. want dat is over het algemeen slechts een aantal microns,
            en dan blijkt het gewicht opeens reuze mee te vallen, altijd beter dan een rontgen-schort a la het ziekenhuis ,
            en dat ingepakt tussen de binnenschil en buitenschil , maar volgens mij zal dat allemaal vast al wel gebeuren, misschien niet door de nasa maar dan toch zeker wel door de russen of japanneers en indiërs.
            over cement gesproken , daar maakten ze volgens mij scud-Raketten mee.

          • Enceladus zegt

            Het probleem is dat bij kernfusie neutronen vrij komen met hoge kinetische energie. En deze neutronenstraling kan het beste afgeschermd worden met water. En daarbij volstaat een laagje van een aantal microns helaas niet. Denk maar aan het koelwater bij kerncentrales, dan niet alleen ter koeling dient, maar ook als afscherming.

            groet,
            Gert (Enceladus)

          • Maar je krijgt er wel een andere lastpost voor terug. Net zo hard als water (het waterstof atoom) neutronen kan absorberen, zal het gamma straling (van 2.2 MeV) af gaan geven :-(. Je krijgt dus radio actief water.

  5. En wat denk je van psychologisch effect van verblijven in zeer beperkte ruimte met 6 mensen .

    en natuurlijk de lichamelijke stress door te weinig bewegen.

    Mars One neem ik niet serieus (is trouwens ook verdacht stil de laatste tijd)

    groet,
    Wim

Laat een antwoord achter aan Enceladus Reactie annuleren

*