Hadden we toch bijna een kernoorlog in 1967 door een uitbarsting van de zon

De zon op 23 mei 1967. Credit: National Solar Observatory historical archive[/caption]Op 23 mei 1967 was er een grote uitbarsting op de zon, veroorzaakt door een groep zonnevlekken, die zich op 18 mei 1967 voor het eerst liet zien. Op zich niet vreemd, zo’n uitbarsting, iets dat zo vaker voorkomt. Maar toen lag het iets anders, want dankzij de uitbarsting zagen ze niet alleen noorderlicht in Nieuw-Mexico, maar werd ook allerlei radar- en radioverkeer op aarde gehinderd. En laten we nou in 1967 net middenin de Koude Oorlog zitten, de oorlog met hoofdletters geschreven, die toen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie gaande was. Gevolg was dat de Amerikaanse luchtmacht dacht dat hun radars in het poolgebied,het zogeheten Ballistic Missile Early Warning System (BMEWS), die de vijandelijke raketten in de gaten moesten houden, door de USSR opzettelijk gestoord werden en dat er mogelijk een aanval op komst was. Net voordat de vliegtuigen van de VS de lucht in gingen om zich te verdedigen – allemaal met de “ready to launch” status – kregen ze echter door dat er sprake was van een misverstand en dat de drie radars in het noordpoolgebied door een sterke uitbarsting van de zon waren verstoord. De met kernbommen bewapende vliegtuigen konden daardoor aan de grond blijven en voortaan zou de leiding van de Amerikaanse luchtmacht ook rekening houden met het ‘weer’ vanuit de ruimte. Aldus onderzoekers onder leiding van Delores Knipp (University of Colorado in Boulder, VS), die dat deze week allemaal naar buiten hebben gebracht en die het merkwaardige relaas opgediept hebben uit de verhalen, die opgetekend zijn door gepensioneerde luchtmachtofficieren uit die tijd. Hier het artikel over de gebeurtenissen in 1967 van Knipp et al., gepubliceerd in het tijdschrift van de American Geophysical Union. Bron: Science Daily.