Verwoestende aardbevingen, waaronder de beruchte “Fukushima-aardbeving” van 2011 in Japan, blijken vaker te gebeuren tijdens een volle of nieuwe maan: momenten waarop de getijdenstress op de aarde het hoogst is. De getijden op aarde worden veroorzaakt door de zwaartekracht van de zon en de maan. Die getijdenkrachten zijn het grootst als de aarde, de zon en de maan op één lijn staan. Dat gebeurt tweemaal per maand: bij volle maan en bij nieuwe maan. Door die extra getijdeninvloeden kan in breuklijnen op aarde extra spanning optreden.Seismologen proberen al decennia te achterhalen of getijdenkrachten direct van invloed zijn op aardbevingen. Wetenschappers zijn het erover eens dat getijden in de oceanen (eb en vloed) tot kleine bevingen kunnen leiden op bepaalde plaatsen ter wereld, waaronder de San Andreas-breuklijn in Californië en de Cascadia-breuklijn in het noordwesten van Noord-Amerika. Maar bij een nieuwe studie is vastgesteld dat de getijden van veel grotere invloed zijn op aardbevingen dan ooit voor mogelijk werd gehouden.Hiertoe hebben Japanse wetenschappers een groot aantal aardbevingen bestudeerd. Men heeft bij iedere beving tot 15 dagen voor de gebeurtenis de dagelijkse getijdenstress berekend aan de hand van de posities van zon en maan. Wat blijkt nou? Ook heel grote aardbevingen, zoals die in Chili in 2010 en natuurlijk de driedubbel verwoestende Tohoku-aardbeving in 2011, hebben de voorkeur om plaats te vinden op momenten van maximale getijdenstress: als de aarde, de zon en de maan op één lijn staan. Niet alleen hebben aardbevingen een grotere kans om plaats te vinden tijdens volle- en nieuwe maan, ook hebben aardbevingen dan de neiging om heftiger uit te pakken.De resultaten van het onderzoek kunnen helpen om aardbevingen beter te voorspellen, maar de betrokken onderzoekers houden een slag om de arm. Aardbevingen zijn namelijk van zoveel factoren afhankelijk, dat het te simpel is om getijdenkrachten als bepalende factor te zien. Vandaar dat vervolgonderzoeken noodzakelijk zijn om het verband tussen getijdenstress en aardbevingen beter te doorgronden. Immers: lang niet alle aardbevingen, heftig of zwak, vinden plaats bij volle- of nieuwe maan! De eerst stap is al gezet: de onderzoekers gaan nu kijken naar aardbevingen die plaatsvinden op locaties waar oceanische aardkorst onder een continentale aardplaat duikt. Zal het patroon ook hier standhouden? De tijd zal het leren! Bron: Nature.
Het zijn de dagen “rond” nieuwe en volle maan.
Hoeveel dagen zijn er “rond” nieuwe maan? Vijf.
Hoeveel dagen zijn er “rond” volle maan? Ook vijf.
Kortom: op 10 van de 28 dagen zouden er meer aardbevingen plaatsvinden.
Dit lijkt mij statistisch dus gewoon te verklaren. Daar hebben we geen wetenschap voor nodig.
Zo kun je ook stellen dat er “rond” volle maan meer babies worden geboren.
Quod non.
Is dat zo? Kun je dan ook verklaren waarom er op 18 van de 28 dagen minder aardbevingen plaatsvinden?
groet,
Gert (Enceladus)
Wel ja, geef de Maan overal maar de schuld van. 🙂
Check eens op google trends, https://www.google.nl/trends/ met de keywords full moon en quake. Je ziet zowaar enkele correlaties hier en daar.