Spectrum van een F5 ster, met rechtsboven een duidelijke puls, verkregen na de Fourier analyse. Copyright/Source: Borra u. Trottier, 2016
Een paar dagen terug hadden we het over de claim die twee Canadese sterrenkundigen hebben gemaakt, waarin ze zeggen dat in de spectra van 234 sterren een signaal zit met een periode van 1,6465 x 10-¹³ seconde (1,65 picoseconde of 1,6465 x 10-¹³ Hz) en dat het signaal veroorzaakt wordt door intelligente buitenaardse beschavingen, die de signalen met laserpulsen vanaf hun planeet uitzenden. In de daarop volgende discussie kwam de vraag naar voren wat zo bijzonder is aan die frequentie van 1,6465 x 10-¹³ Hz. Als 234 buitenaardse beschavingen die frequentie gebruiken om hun kosmische visitekaartje te versturen moet het toch wel bijzonder zijn? Ik kende zelf maar één andere, echt universele frequentie en dat is die van de 21 cm waterstoflijn, voor het eerst voorspeld in 1944 door de toen 25 jarige student Hendrik C. van de Hulst.
Source: Advances in Passive Microwave Remote Sensing of Oceans
Maar er is nog zo’n bijzondere frequentie en ik kwam ‘m tegen in een interessant artikel van André van Es, dat ook handelt over de claim van die 234 buitenaardse beschavingen (zie bron, André is de Seti philosopher). Dat is namelijk het zogeheten watergat, een stil gedeelte van het elektromagnetisch spectrum gelegen tussen de frequentie 1.420 en 1,666 MHz, corresponderend met golflengten van 21 en 18 centimeter – zie de afbeelding hierboven, het gat zit tussen ‘H’ en “OH’. Bij 21 cm wordt de – ik mag wel zeggen beroemde – waterstoflijn uitgezonden, een emissielijn die ontstaat door de zogenaamde spin-flip, als de spin van een elektron dat om de kern van een waterstofatoom (H) cirkelt eerst dezelfde spin als die kern heeft en daarna door de uitzending van een foton van spin veranderd, de spin-flip of het omklappen van de spin genoemd. Het beroemde WOW signaal was bij 21 cm. Bij 18 cm heb je een lijn die door het hydroxylradicaal (OH) wordt uitgezonden, in 1960 ontdekt in de interstellaire ruimte.
“Where shall we meet our neighbors?” he asked. “At the water-hole, where species have always gathered.”Bernard Olivier, 1971.
Het was Bernard Oliver, een wetenschapper die zich voornamelijk met elektronica en computers bezig hield én die een pionier was op het gebied van SETI, die in 1971 als eerste opperde dat het radiogebied tussen de 21 en 18 cm wel eens door intelligente buitenaardse wezens zou kunnen worden gebruikt, omdat het een rustig gebied in het EM spectrum is, zonder veel interstellaire ruis. Hij noemde dat gebied het ‘watergat’ , een verwijzing naar de Engelse term ‘watering hole’, een oude term, die gebruikt werd voor een plek waar veel gepraat wordt. Bron: Wikipedia + Seti Philosopher.
