Credit NASA, ESA, G. Dubner (IAFE, CONICET-University of Buenos Aires) et al.; A. Loll et al.; T. Temim et al.; F. Seward et al.; VLA/NRAO/AUI/NSF; Chandra/CXC; Spitzer/JPL-Caltech; XMM-Newton/ESA; and Hubble/STScI
Zie hier de allernieuwste compositiefoto van de Krabnevel (M1), het restant in het sterrenbeeld Stier van de ster die op 4 juli 1054, al weer 963 omwentelingen van de aarde om de zon geleden, in een gigantische explosie uit elkaar barstte en toen maanden lang met het blote oog aan de hemel zichtbaar was. De foto is een mix van foto’s recentelijk gemaakt door vijf geweldige instrumenten, die elk een ander deel van het spectrum beslaan, de Very Large Array (radio), de Spitzer Space Telescope (infrarood), de Hubble Space Telescope (zichtbaar licht + UV), de XMM-Newton Observatory (röntgen) en tenslotte de Chandra (ook röntgen). De krabnevel, het supernovarestant van de zware ster – pakweg 9 tot 11 keer zo zwaar als de zon – die toen als type II supernova explodeerde, staat 7600 lichtjaar van ons vandaan. Dat zag er ongeveer zo uit:
In die afgelopen 963 jaar is ‘ie gegroeid in omvang, nu is ‘ie zo’n tien lichtjaar in doorsnede. Hieronder de combifoto plus daaronder de vijf afzonderlijke foto’s – dubbelklikken om te verkrabberiseren.
Credit NASA, ESA, G. Dubner (IAFE, CONICET-University of Buenos Aires) et al.; A. Loll et al.; T. Temim et al.; F. Seward et al.; VLA/NRAO/AUI/NSF; Chandra/CXC; Spitzer/JPL-Caltech; XMM-Newton/ESA; and Hubble/STScI
Naast het supernovarestant heeft de geëxplodeerde ster nog iets nagelaten: een snel roterende neutronenster in het centrum van de Krabnevel, een pulsar die 33 keer per seconde om z’n as draait, een zeer compact object van pakweg een zonsmassa groot in een bolletje ter grootte van de stad Amsterdam, 15 km in doorsnede. Hier het vakartikel over de recente waarnemingen aan de krabnevel door de vijf reuzentelescopen. Bron: Spitzer.
