Jupiters zuidpool met vele cycloonachtige wolkenstructguren. Credits: NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS/Betsy Asher Hall/Gervasio Robles
De Juno missie van de NASA bij de grote planeet Jupiter is nog steeds gaande – vijf van de geplande twaalf omlopen, elk 53,5 dagen durend, om Jupiter zijn reeds afgelegd – maar nu al zijn de eerste wetenschappelijke resultaten van de missie bekend gemaakt. In het tijdschrift Science worden deze week twee artikelen gepubliceerd en in Geophysical Research Letters maar liefst 44 artikelen, allemaal gebaseerd op de allereerste perijove op 27 augustus vorig jaar, toen Juno op slechts 4200 km langs Jupiter vloog. Hier enkele van de meest opvallende bevindingen:
- de noord- en zuidpool van Jupiter blijken van elkaar te verschillen. Of dit continue is of slechts tijdelijk is niet bekend. Wel komen op beide polen grote cyclonen voor, van soms wel 1400 km in doorsnede. De karakteristieke ringen van wolken, de wolkenbanden die we op lagere breedtegraden aantreffen, komen op de polen niet voor.
- met Juno’s Microwave Radiometer (MWR) heeft men metingen gedaan aan de bekende wolkenbanden en het blijkt dat de hoeveelheid ammoniak in de wolken sterk varieert.
Impressie van Juno die door het magnetisch veld van Jupiter vliegt. Credit: NASA/JPL-Caltech/SwRI
- metingen met Juno’s magnetometer investigation (MAG) laten zien dat ‘ie een sterker magneetveld heeft dan men eerst dacht en dat het ook onregelmatiger van vorm is. Waardes van 7.766 Gauss (10x sterker dan het aardmagnetisch veld) worden hier en daar overschreden.
Infraroodopname van de thermische straling van Jupiter, gemaakt door Juno. Credit: J.E.P. Connerney et al.
Juno is de eerste sonde die over de polen van Jupiter heen is gevlogen en dus heeft kunnen vastleggen wat het ‘weerbeeld’ daar is. Juno werd op 5 augustus 2011 gelanceerd. Op 4 juli 2016 – independance day in de VS – kwam ‘ie aan bij Jupiter.
Bron: NASA.
