Credit: Amanda Smith, University of Cambridge
Astronomen hebben de kleinste ster ooit gevonden. Het gaat om een rode dwergster die niet veel groter is dan de planeet Saturnus. De ster is vermoedelijk van het kleinste formaat dat mogelijk is – zou het sterretje iets minder massa bevatten, dan zou het niet langer in staat zijn om aan waterstof-kernfusie te doen (de energiebron van alle sterren, inclusief de zon) en als een bruine dwerg beschouwd moeten worden. Volgens de betrokken onderzoekers moet de ster circa 2500 keer minder energie uitstralen dan onze zon en een oppervlakte-zwaartekracht hebben die 300 keer hoger is dan op aarde.
Het sterretje in kwestie gaat als EBLM J0555-57Ab door het leven en bevindt zich op een afstand van 600 lichtjaar. De oplettende lezer heeft wellicht gezien dat het catalogusnummer van de ster op een planeetcode eindigt: een kleine letter b. Dat komt doordat de ster is ontdekt via het WASP-ontdekt, dat feitelijk bedoelt is om te speuren naar planeten. Direct na de ontdekking waren de onderzoekers zelfs van mening dat ze een nieuwe planeet ontdekt hadden!
EBLM J0555-57Ab draait rondom een veel grotere ster en zal deze periodiek bedekken, een zogenaamde transit. Aan de hand hiervan kan de aanwezigheid van een begeleider worden opgemerkt en bovendien de onderlinge afstand plus het volume worden vastgesteld. Daarnaast is EBLM J0555-57Ab zwaar genoeg om zijn moederster meetbaar te doen wiebelen. Aan de hand daarvan kan vervolgens de massa van de begeleider afgeleid worden, zodat een redelijk compleet plaatje van het mini-sterretje is verkregen. Beide technieken worden normaal gesproken gebruikt om planeten te ontdekken.
Vermoedelijk is het onmogelijk voor een ster om een kleiner volume te hebben dan Saturnus. Deze geringe grootte is trouwens wel problematisch, aangezien EBLM J0555-57Ab ruim dertig procent kleiner is dan sterren met een vergelijkbare massa (zoals TRAPPIST-1, die door zeven planeten vergezeld wordt). Het is (nog) niet bekend waar dit verschil door veroorzaakt wordt. Overigens zal het sterretje in kwestie zijn moederster met gemak overleven. Sterren met een dergelijk lage massa “branden” namelijk op een bijzonder laag vuurtje, zodat ze biljoenen jaren lang met hun brandstof kunnen doen.
Het volledige vak-artikel over de ontdekking kan hier ingezien worden.
Bron: University of Cambridge
