Impressie van de twee zwarte gaten die samensmelten en daarmee GW150914 produceren. Credit: NASA/SXS
Sterrenkundigen van de universiteit van Californië in Irvine (UCI) komen op basis van ‘kosmische’ boekhoudkunde tot de conclusie dat de Melkweg veel meer stellaire zwarte gaten bevat dan eerst werd gedacht. In het vakartikel ‘Counting Black Holes: The Cosmic Stellar Remnant Population and Implications for LIGO‘, dat gepubliceerd is in het laatste nummer van de Monthly Notices of the Royal Astronomical Society kijken James Bullock en zijn collega’s naar de waarnemingen die gedaan zijn met de Amerikaanse LIGO detectoren aan zwaartekrachtsgolven, onder andere GW150914, die ontstond toen twee zwarte gaten van 36 en 29 zonsmassa tegen elkaar botsten en samensmolten. De vraag die Bullock’s team zich stelde was hoe vaak stellaire zwarte gaten, die ontstaan uit zware sterren, wel niet moeten voorkomen, wil LIGO zware botsende zwarte gaten kunnen waarnemen. Omdat verreweg de meeste stellaire zwarte gaten veel minder zwaar zullen zijn dan het paar dat GW150914 veroorzaakte, kwamen de UCI-sterrenkundigen op het idee om een schatting te maken van de kans dat zware sterren van tientallen zonsmassa’s een paar vormen en uiteindelijk met elkaar in botsing komen. Daarbij kwamen ze erop uit dat 0,1% tot maximaal 1% van alle gevormde zwarte gaten een gebeurtenis zoals GW150914 kan veroorzaken. Dat betekent dat er een nog veel grotere populatie van ‘losse’ zwarte gaten en lichtere paren van zwarte gaten bestaan, die LIGO niet kan detecteren. Op basis van hun berekeningen komen de UCI-sterrenkundigen tot de conclusie dat de Melkweg wel 100 miljoen zwarte gaten kan bevatten. De Melkweg bevat ongeveer 100 miljard sterren, dus op iedere 1000 sterren is er ongeveer één zwart gat.
Bron: UCI.
