Credit afbeelding: Hubble, NASA/ESA.
Met de Hubble ruimtetelescoop zijn de sterrenkundigen in staat om zeer diep het heelal in te kijken en daarmee ook zeer ver terug in de tijd. Zo keek Hubble in het kader van de zogeheten Frontier Fields Survey naar Abell 370, een rijke cluster van wel honderden sterrenstelsels, op pakweg vier miljard lichtjaar afstand van de aarde. Al die gekleurde vlekjes, rood, geel, blauw en wit, zijn sterrenstelsels, door Hubble in optisch en infraroodsignaal gefotografeerd. Maar eh…. wat zijn al die witte, gebogen strepen op de foto, die soms parallel aan elkaar lopen? Dat is wat je mag noemen bijvangst. Want als de Hubble telescoop soms tientallen uren achter elkaar bezig is om een foto van zo’n deepsky object te maken gebeurt er op de ‘ voorgrond’ namelijk ook iets. Want in het eigen zonnestelsel, waar de Hubble ruimtetelescoop draaiend om de aarde deel van uit maakt, schieten zo nu en dan planetoïden voorbij die gemiddeld zo’n 260 miljoen km van Hubble vandaan staan (héél wat dichterbij dan Abell 370) en die dan op de fotografische plaat terecht komen. En zo heeft Hubble op die manier wel twintig strepen van passerende planetoïden weten te vangen, die behoren tot zeven unieke objecten. Dat sommige van die planetoïden meerdere keren op de foto te zien zijn en dat het allemaal van die kromme lijnen zijn komt door het parallax effect: als Hubble uren lang naar die ver verwijderde cluster tuurt (soms in blokken van bepaalde periodes) zullen de veel dichterbij staande planetoïden ten opzichte van die sterrenstelsels op de achtergrond een S-vorige beweging maken. Van die zeven gefotografeerde planetoïden waren er twee al eerder bekend, vijf ervan waren totaal onbekend en zijn dus door Hubble ontdekt. Kijk, dat is nog eens een mooie en rijke bijvangst. In de bron van deze blog is de foto in meerdere resoluties te downloaden. Ehh… wie goed kijkt ziet dat er op de foto van linksonder naar rechtsboven diagonaal een dubbele blauwe streep door het beeld loopt. Daarvan het ik momenteel even geen verklaring – ik vermoed een artifact van de camera van Hubble. Bron: NASA.
als ik op een heldere dag de naar de horizon kijk denk ik een vastgelopen zeilschip te zien.
pak ik echter mijn kijkertje erbij blijkt het de vuurtoren van Marken te zijn.
in beide gevallen kan ik het torenlicht zien en zou er geen sprake ( mogelijk vanwege de nabijheid ) moeten zijn van tijdsverschil.
maar nu wordt gesteld dat door het gebruik van een A, B of C sterkte telescoop we een zeker en het zelfde stelsel meer of minder terug in de tijd kunnen waarnemen.
———————————
als ik de diagonale “lijn” op zijn Astroblogs aanklik en dus vergroot zie ik dat de “lijn” bestaat uit hele kleine puntjes die doen voorkomen of het een arm van een spiraalstelsel is ofzo en zeker geen anomalie zoals veronderstelt.
Een ‘anomalie zoals veronderstelt’. Waar haal je dat vandaan?
jouw eigen laatste zin ,
een arte fact – een gekunstelde toevoeging van//door – niet zijnde een realiteit.
als dat echter wel zo is , is Hubble knapper dan ik dacht.