28 maart 2024

Lenseffect waargenomen in de door LIGO waargenomen zwaartekrachtsgolven

Credit: SXS/CC BY-NC 3.0

Net als lichtgolven kunnen ook zwaartekrachtsgolven afbuigen door de invloed van massa, als die massa de omringende ruimte kromt. Zwaartekrachtslenzen van zwaartekrachtsgolven dus. Dat was al in theorie bekend, maar nu blijkt het ook te zijn waargenomen in de zes verschillende zwaartekrachtsgolven die door de LIGO detector zijn waargenomen (de laatste samen met de Europese VIRGO detector) en die veroorzaakt zijn door de botsing en samensmelting van zware zwarte gaten. In een deze week op de ArXiv verschenen artikel van het drietal sterrenkundigen Tom Broadhurst, Jose M. Diego en George Smoot III (die laatste is vast en zeker familie – kleinzoon? – van de natuurkundige en Nobelprijswinnaar George Smoot) valt te lezen dat in de gegevens van de zes ‘binary black hole (BBH) merging events’ duidelijke lenseffecten zichtbaar zijn, die veroorzaakt worden door sterrenstelsels die tussen de bron en de aarde in gelegen zijn.

Credit afbeelding: Flight, Light & Spin,

De drie onderzoekers zeggen dat het door hun gemeten effect van invloed is op de geschatte afstand en massa van de zwarte gaten, omdat het oorspronkelijke signaal door het lenseffect is versterkt. Zo dacht men dat die massa tussen 20 en 35 zonsmassa per zwart gat is – te hoog eigenlijk voor ‘normale’ stellaire zwarte gaten – maar Broadhurst, Diego en Smoot denken dat ze lichter zijn, tussen 5 en 15 zonsmassa. Bron: deze tweet van Gianfranco Bertone:

Share

Comments

  1. En niet alleen dat, ik denk dat gravitatie golven door massa worden geabsorbeerd en vervolgens weer worden uitgezonden, exact zoals dat gaat met EM golven die je (mits in fase) met reflectoren en directoren op je antenne kan versterken. Die tussenliggende galaxy zou dus zomaar zelf het signaal kunnen versterken i.p.v. wat hier wordt voorgesteld. Zo zal de maan ook als reflector voor LIGO kunnen dienen als we de fase van het gereflecteerde golffront weten.
    (ik delibereer maar wat hardop 🙂 …)

    • Wat bij deze constructie dus van belang is, is te weten, wat de zwaartekrachtgolflengte is.
      En wat zou kunnen fungeren als reflector en eventuele directoren die dan ook nog eens,
      ten opzichte van de zwaartekrachtgolf frequentie, exact in de juiste verhouding zouden moeten staan.
      Hierbij speelt de materie die gebruikt wordt als reflector cq directoren ook een niet onbelangrijke rol.

      Al met al worden dat een hoop variabelen die ook nog eens precies op elkaar afgestemd dienen te zijn.

      Niet onmogelijk,, maar wel bijna.., 🙂

      ( 🙂 En ook ik debieleer ik hier maar wat hardop 🙂 )

      • @Mardie, niet zo moeilijk als alle signalen toch worden opgenomen zodra er een “fit” op een template voorbij komt, het hoeft niet on-line allemaal. Het faseverschil van de reflectie kan zelfs de locatie verklappen. Frequentie? je kan gewoon afstemmen (fase-locken) op een bekende pulsar die voortdurend GW produceert en auto-correleren met het EM signaal. Het “enige” probleem blijft de gevoeligheid van LIGO. (Ik drijf weer ff verder af 🙂 ) 73.

Speak Your Mind

*