Onderzoek aan de ontwikkeling van magnetische velden van neutronensterren laat zien dat er door instabiliteiten in de neutronenster magnetische hotspots kunnen ontstaan, die wel miljoenen jaren stand kunnen houden, zelfs als het magnetische veld van de neutronenster zelf is afgezwakt. Het onderzoek is uitgevoerd door Konstantinos Gourgouliatos en Rainer Hollerbach (Durham University). Met de ARC supercomputer van de Universiteit van Leeds voerden zij talloze simulaties uit van magnetische velden van neutronensterren, velden die weliswaar net zoals het aardmagnetisch veld een noord- en een zuidpool hebben, maar die zeer complex zijn. Jonge neutronensterren draaien zeer snel rond, maar dat gaat niet op alle breedtegraden met dezelfde snelheid, vergelijkbaar met de differentiële rotatie van de zon. Dat zorgt er voor dat het magnetisch veld zich als het ware oprolt tot diep in de neutronenster, gelijkend op een bol wol (zie afbeelding hierboven). Het magnetisch veld is instabiel en er kunnen dan knopen ontstaan, die aan het oppervlak komen als plekken waar het magnetisch én electrisch veld sterker is. Die plekken zijn heter dan de omgeving en daarom zijn ze als magnetische hotspots te zien, die enkele kilometers in doorsnede groot kunnen worden. De sterkte van het magnetisch veld kan er wel tien miljard Tesla zijn en ze kunnen wel miljoenen jaren oud worden.
Neutronensterren of magnetars met een afgezwakt magnetisch veld zouden op deze manier toch periodieke uitbarstingen van hun hotspots kunnen hebben, zoals is waargenomen bij de magnetar SGR 0418+5729 (zie de afbeelding hierboven). Hier het vakartikel over het onderzoek aan de magnetische hotspots, verschenen in The Astrophysical Journal. Bron: Science Daily.
“Quote” [ Door instabieliteiten(!) ontstaan hotspots die miljoenen jaren(!) stand houden….. ]
Dat rekt het begrip “instabiel” wel enigsinds op.
– – –
Ik had begrepen dat temperatuur iets is, wat zit eigenlijk zich afspeelt in de electronenschillen van atomen en moleculen, niet in atoomkernen. Hoe kan er in een object waar per definitief geen electronenschillen zijn, maar slechts een dichte stapeling van Neutronen, dan sprake zijn van temperatuur?
En hoe kan bij zo’n dichte stapeling nog beweging tussen de afzonderlijke deeltjes zijn?
Groet, Paul