Musca is een interstellaire gaswolk in de Melkweg, die gelegen is in het gelijknamige zuidelijke sterrenbeeld Musca, dat Latijn is voor Vlieg. Hij wordt ook wel de Dark Doodad Nebula genoemd. Hij is erg langwerpig, aan de hemel is ze maar liefst drie boogminuten groot, in werkelijkheid is het een kraamkamer van sterren, die 27 lichtjaren lang is. ‘Lang’ is eigenlijk het verkeerde woord, want uit onderzoek van twee Griekse sterrenkundigen, Aris Tritsis en Konstantinos Tassis heten ze, is vast komen te staan dat Musca in werkelijkheid meer op een grote pannenkoek lijkt, dan op een naald. Wij kijken er alleen vanaf de zijkant tegenaan. Die vorm hebben ze kunnen bepalen door goed te kijken naar de streepachtige patronen rondom de wolk, die ze striaties noemen. Tritsis en Tassis kunnen aantonen dat die patronen ontstaan door snelle magnetosonische golven (longitudinale magnetische drukgolven) die door de wolk heen bewegen en die ‘m als het ware doen galmen als een kerkbel die geluid is. In de video hieronder is goed te zien hoe ze dat met zogheten Fourier transformaties hebben kunnen vaststellen.
Door de golven te analyseren konden de Grieken een model van de vorm van de gaswolk bepalen en daaruit bleek dat ‘ie er als een enorme platte pannenkoek uit te zien. Ook konden ze z’n dichtheid bepalen. Vandaag is in Science een artikel over het onderzoek aan Musca verschenen. Bron: Eurekalert.
Speak Your Mind