28 maart 2024

Sterke aanwijzingen gevonden voor bestaan tussenmaatje zwarte gaten

CREDIT: X-RAY: NASA/CXC/UNH/D.LIN ET AL, OPTICAL: NASA/ESA/STSCI

Het bestaan van de zogeheten ‘intermediate-mass black holes‘ (IMBHs), zwarte gaten die qua massa gelegen zijn tussen stellaire zwarte gaten (enkele tot tientallen keren de massa van de zon) en superzware zwarte gaten (enkele miljoenen tot miljarden keren de massa van de zon), was tot nu toe altijd onzeker. Maar met de detectie door drie ruimtetelescopen van een tidal disruption event (TDE) in de buitendelen van een ver verwijderd sterrenstelsel hebben sterrenkundigen sterke aanwijzingen gevonden voor het bestaan van zo’n zwart gat. Oktober 2003 werd daar een complete ster door dat zwarte gat verorberd en in de tien jaren daarna leverde die maaltijd een langzaam dalende stroom van zeer energierijke fotonen op, stralend in het röntgengebied van het spectrum. Met de Amerikaanse Chandra en Swift en de Europese XMM-Newton satellieten werd die straling gemeten en daaruit hebben sterrenkundigen van de Universiteit van New Hampshire af kunnen leiden dat het zwarte gat een massa moet hebben van enkele tienduizenden keer die van de zon.

Röntgenstraling uit de bron, op twee momenten waargenomen door Chandra. Cedit: ESA/XMM-Newton/D.Lin et al.

Het gaat om een lensvormig sterrenstelsel, genaamd 6dFGS gJ215022.2-055059, op 740 miljoen lichtjaar afstand van de aarde, en op 12,5 kiloparsec afstand van het centrum daarvan staat dat zeldzame zwart gat – zie de afbeelding helemaal bovenaan, waarbij het rozewitte stipje linksonder de röntgenbron is. Bron: Eurekalert.

Share

Comments

  1. Etienne Durinck zegt

    Een zwart gat met miljarden keren de massa van onze zon. Kan een zwart gat dan niet zo omvangrijk worden dat het uit elkaar spat ?

  2. Mij is de mening toegedeeld dat er meer is achter de horizon.
    Lichtsnelheid beschouw ik als fictief, het kan niet zo zijn dat het daar ophoud.
    Er is meer achter de lichtsnelheidshorizon, maar wat,
    ik zou het bij god niet weten 🙂

    • Ok, maar dan loop je wel vast met de relativiteits theorie. Samengevat, we bewegen ons altijd met de snelheid van het licht door de ruimte-tijd. Hoe sneller we door het deel ruimte reizen, hoe langzamer we in de tijd reizen. Is je snelheid door ruimte nul, loopt je klok op volle snelheid. Is je snelheid door ruimte gelijk aan de lichtsnelheid, staat de klok stil. Tijd kent eenrichtingsverkeer, negatieve tijd kan niet…..dus sneller dan licht door ruimte bewegen kan ook niet.

      Lichtsnelheid is direct gekoppeld aan massa. Een massaloos deeltje zal altijd mete exact de lichtsnelheid door ruimte bewegen. Diens klok staat stil, zoals bij fotonen. Er zijn echter niet veel massaloze deeltjes.

      Bij quantumverstrengeling moet nog maar blijken dat er informatie moet reizen van deeltje a naar b. De verstrengeling is echt en experimenteel wel bewezen. Maar het is nog onduidelijk hoe de verstrengeling werkt en of er info op en neer gaat tussen die deeltjes. Zo ja, dan zou dat idd de lichtsnelheid verbreken

      Just my 2/c 🙂

  3. Marc Opdebeeck zegt

    De relativiteitstheorie klopt hier ook weeral niet. Wat klopt er nog wel aan de theoretische fysica, ik vrees niet veel meer.
    Als de tijd stilstaat bij fotonen of neutrino’s , want zij bewegen aan de lichtsnelheid, hoe verklaar je dan de redshift in tijd bij EM straling?
    Volgens mij loopt de tijd van EM straling gelijk met het ruimtetijdnet-tijd die in de tijd expandeert.

    • De redshift is relatief, dus afhankelijk van de waarnemer. Stel;

      Er hangt een zaklamp in de ruimte, stationair. Ik vlieg met mijn ruimteschip naar de zaklamp toe, en zal dus blueshift waarnemen. Jij vliegt in je eigen ruimteschip de andere kant op weg van de zaklamp…..jij zal dan redshift waarnemen. In beide gevallen is het dezelfde zaklamp….

      Red- en blueshift hebben niet zozeer met het licht zelf te maken en is niet tijdsafhankelijk. De foton kan een stilstaande klok hebben “voor zijn gevoel” terwijl wij fotonen waar nemen die miljarden jaren onderweg zijn geweest naar ons toe.

    • Marc, als je beweert dat de relativiteitstheorie niet klopt, die volgens mij sinds 1919 al zeer vele malen experimenteel is bevestigd, wordt het denk ik toch eens tijd dat jij jouw complete theorie publiceert.

      • Marc Opdebeeck zegt

        Ja, ik weet het Arie.
        Ik moet het eenmaal allemaal ordelijk kwalitatief en kwantatief opstellen en publiceren. Het is wel veel werk voor één persoon om de hele fysica te herschrijven zonder teveel blunders te maken. Voor zover lijkt alles te kloppen en kan praktisch alles afgeleid worden vanuit de theorie zonder aanpassingen te doen.

        Het gaat niet alleen over de special Relativity en General Relativity die voor een groot deel in de goede richting zijn uitgewerkt en die een zekere nuancering verdienen maar ook moet ik de graviteits wet van Newton een beetje bijstellen., de Big Bang verwerpen en omzetten in een evolutietheorie. Het hele systeem van het universum met materie en anti materie en de zin ervan met inbegrip vanndonkere materie en energie en het daaraangekoppelde graviteitsmodel komt grondig aan bod. De theorie verdedigt een aether-systeem of ruimtetijd net dat door menig wetenschappers vergruist werd. De betekenis van tijd (absoluut) komt hier tot uiting, terwijl ruimte niet absoluut is.
        Op gebied van deeltjesfysica en materievorming heeft mijn theorie die weliswaar de observaties respecteert, een gans andere visie.
        De onwaarschijnlijkheidsrelatie van Heisenberg moet ook weerlegd worden omdat het elektron en materie iets anders in elkaar zit dan men denkt.
        De theorie vertelt ook dat alles ontstaan is uit het niets oneindig lang geleden en dat het nog oneindig lang zal evolueren.
        Je moet weten dat ik opboks tegen een groot leger van intelligente mensen die hun theorie niet meteen zullen loslaten.
        Ik ben ook bewust van de mogelijkheid van kwakzalverij dat in de meeste van deze theorieën schuilt, zodat ik vooraleer te publiceren wat klankbord en weerstand zoek.

        Alhoewel mijn theorie vrij duidelijk en eenvoudig is voor mij , zal het niet zo eenvoudig zijn om dit omvangrijk werk aan de man te brengen.

        Groet Marc

  4. Marc Opdebeeck zegt

    Maar als de EM stralen van een lichtstraalbron 10 miljard jaar geleden in alle richtingen vertrekken dan zullen zij minder redshift hebben ondervonden dan de EM stralen die 12 miljard geleden vertrokken zijn.
    Dat is toch een bewijs dat tijd een rol speelt in hun verschijningsvorm.
    Of heb ik het dan nog mis?

  5. Marc Opdebeeck zegt

    Wat jij aanhaalt is het doppler effect, niet. Het verschilt van de redshift door het expanderend heelal en de gravitationele redshift en blueshift.
    🙂

    • Je hebt gelijk er zijn twee verschillende shifts…..die door de expansie is niet hetzelfde als die bij snelheden. Ik kom er vanavond nog even op terug (moet eerst even weg)

  6. Marc Opdebeeck zegt

    Om te antwoorden op dit artikel moet ik ook toegeven dat de consensus over zwarte gaten verschilt met mijn theorie.

    Ten eerste zijn zwarte gaten een gevolg van de genuanceerde zwaartekrachtswet.
    Elk zwarte gat ontstaat alleen wanneer genoeg materie rond het zwaartekrachtscentrum op een afstand concentrisch verdeeld is zoals bij supernovaexplosies of bij een sterrenstelsel waar miljoenen sterren rond het galactisch centrum cirkelen.
    Elke materie eenheid of ster met zijn potentiële energie heeft zijn eigen barycenter met het zwaartekrachtscentrum van het systeem. Deze potentiële energiebalans brengt de kinetische energiebalans in evenwicht door de angulaire momenta van alle materie in net systeem in balans te brengen. Aan elke zijde van de diameter heerst een 1/2 kinetische energie die een volledige potentiële MG/R of zwaartekracht compenseren.
    Als alle barycentra die ontstaan door interferentie met het onderliggend ruimtetijdnet zich concentrisch verspreiden dan ontstaat een zwart gat. Het heeft dus niets te maken met massa die daar zich zou bevinden. Het is een interferentie verschijnsel waar de zwaartekrachtgolven volledig gedempt is zoals bij lichtgolven ook het geval is.
    De maan heeft ook een barycenter met de aarde op 4360km van het centrum of een andere planeet met ze zon. Hoe verder een ster of een planeet of een materie eenheid zich bevindt van het centrum des te verder gaat de interferentiedemping.(heeft te maken met de fluxdichtheid van de ruimtetijdstralen die per oppervlakteeenheid gedempt worden. Eigenlijk is dit indirecte zwaartekracht die materie eenheden uitoefenen op de directe zwaartekrachtssttalen van de hoofdmassaeenheid.bvb maan op aarde.
    Bij een supernovaexplosie wordt een grote materie concentrisch uitgestoten waardoor een bolvormig zwart bat van interferentie ontstaat.De massa die uit het supernovasysteem ontsnapt onder de vorm van energiestraling(wat aanzienlijk is) en wat een ontsnappingssnelheid heeft van het licht draagt niet meer bij aan het supernovasysteem maat bevindt zich in het referentierooster van de ruimtetijd. Deze systeemverkleining van de supernova zal de oorzaak zijn van de zwaartekrachtgolven die men meet met LIGO en die verspreid worden over de rest van Lanikea(het systeem waar ons Melkwegstelsel deel van uitmaakt)
    Bij een galactisch systeem zijn dat de sterren die een bolvormig interferentiepatroon vormen en dus zwart gat dat afhankelijk is van de hoeveelheid sterren en dwergstelsels en hun afstand tot het centrum waartoe ze behoren.
    Er bevindt zich dus geen stermassa binnenin het zwarte gat.
    Heb je nog niet opgemerkt dat een ster die verslonden wordt door het centrum of het zwarte gat eigenlijk traag in stukken gereten worden en niet zomaar in het zwarte gat verdwijnt. Het heeft te maken met de accretieschijf die meer laterale krachtvectoren heeft en minder centripetale vectoren.
    Door het uitdovingspatroon in het zwarte gat is het zwart en wordt het licht onzichtbaar. Het heeft niets te maken met een zogezegde massa die binnenin het licht zou vangen en niet meer loslaten.

    Zulke theorie wordt niet meteen aanvaard en vraagt om een volledige uitleg van alle structuren.
    Big job to do for me. 🙂

    • Obelix zegt

      “Big job to do for me.”

      Als je er nooit aan begint, komt het ook nooit af.
      Maar als je nu eens ‘klein’ begint ; Newton heeft (zo lees ik op Wikipedia) ook eerst wat
      anders geschreven voor hij aan “Philosophiae Naturalis Principia Mathematica” begon.

      Succes, Paul

      .
      NB ik ben best bereid lek te schieten waar ik kan, of te applaudisseren waar dat meer op zijn plaats is. 🙂

  7. Michel Beekveld zegt

    Show me the math…

  8. Marc Opdebeeck zegt

    De fout in het verleden van alle conventionele theorieën is eigenlijk dat het allemaal beschrijvingen zijn van onafhankelijke domeinen zonder een gehele visie te volgen.
    Men heeft de deeltjesfysica op microscopisch vlak maar vergeet het te plaatsen in het macroscopisch systeem van zwaartekracht, donkere energie, donkere materie en het totale concept van het universum.
    Elk domein heeft zijn wiskundige formules en regels maar de samenhang tussen de domeinen is zoek. De wiskunde die geschreven moet worden van een bepaald domein moet overeenkomen met het geheel van het universummodel. Een formule over een zwart gat zegt niet alleen iets over het fenomeen zelf maar omvat eigenlijk de basisingredienten van de zwaartekracht en de opbouw van het ruimtetijdnet en tegelijkertijd de evolutie vanuit het verleden en de toekomst.
    Als ik een formule neerschrijf over de superpositie of de interferentie van staande golven in het ruimtetijdnet met die van een materie eenheid of een sterrenstelsel dan moet men ook de ganse kennis errond begrijpen anders lijkt het gewoon optellen van Fourrier serie golfjes zonder te weten wat voor soort golfjes. Het zijn bvb geen EM golfjes.
    Eerst moet men weten wat ruimtetijd(net) en wat materie is om te weten welke interactie ze precies op elkaar hebben en wat hun bedoeling of functie is, wat de zin van het universum verklaart en dat dit laatste kan ontstaan uit het niets. Het fysische “niets” is blijkbaar iets anders dan het wiskundige “niets”.

    Groet Marc 🙂

  9. Obelix zegt

    On Topic :

    Waarom zou het ‘onlogisch’ zijn om “het tussenmaatje zwarte gaten” te vinden?

    – We weten door waarnemingen en berekeningen aan supernovea dat er Stellaire zwarte gaten zijn.
    – We weten door waarnemingen in melkwegcentra dat er Superzware zwarte gaten zijn.

    Waarom zou het intermediate-mass zwarte gat niet bestaan?

    Als ik het goed begrijp is van noch de Superzwaar noch van het intermediate-mass black hole duidelijk hoe deze zijn ontstaan. 😕

    Groet, Paul

    .
    NB Ik zou denken dat als je 7 tot 14 miljard jaar aan tijd, de tijd hebt om te groeien, wordt je vanzelf groot op de juiste voedingsbodem. 😉

Speak Your Mind

*