LeoLabs, een ruimtevaart start-up uit Silicon Valley gespecialiseerd in het in kaart brengen van objecten, sondes en ruimtepuin, in de lage aarde baan (Low Earth Orbit of LEO), kondigde afgelopen 26 juli aan rond de 13 miljoen US dollar opgehaald te hebben voor nieuwe investeringen die met name buiten de Verenigde Staten gedaan zullen worden.
LeoLabs traceert ruimtepuin van robotische ruimtesondes en satellieten in LEO met behulp van zogeheten phased-array radars. De radars, twee in totaal momenteel, zijn geplaatst in Fairbanks, Alaska en Midland, Texas. Met het opgehaalde bedrag, bijeen gebracht door een groep Europese en Aziatische investeerders, wil LeoLabs zich permanent gaan vestigen op meerdere locaties buiten de Verenigde Staten en uitbreiden met ten minste vier nieuwe radarstations. De president en oprichter van het bedrijf dat momenteel 15 mensen in dienst heeft, Dan Ceperley, wil tevens zijn software platform uitbreiden zodat er een grotere diversiteit aan toepassingen beschikbaar komt voor bedrijven en overheidsinstellingen die willen investeren in met name de veiligheid m.b.t. hun ruimtesondes en satellieten. ‘We leveren diensten m.b.t. het in kaart brengen van LEO en meer algemeen over de situaties aldaar, voor satelliet beheerders, alsook de verzekeringsindustrie en een keur aan overheidsinstellingen waaronder nationale ruimtevaartbureau´s,’ aldus Ceperley.
Een conventionele radar volgt doelen door de stralenbundel 360 graden te draaien en vervolgens te meten hoe reflecterende items – “blips” – zijn verplaatst sinds vorige bewegingen. Maar gefaseerde array-radars werken anders; de radar bestaat uit een computergestuurde array, honderden/duizenden elementen, van antennes die een straal radiogolven creëert die elektronisch kan worden aangestuurd om in verschillende richtingen te wijzen, zonder de antennes te verplaatsen. Gefaseerde arrays zijn uitgevonden voor gebruik in militaire radarsystemen, om de radarstraal snel door de lucht te scannen om vliegtuigen en raketten te detecteren. Deze gefaseerde array-radarsystemen verspreiden zich meer en meer naar civiele toepassingen.
De radarstations moeten binnen enkele jaren alle objecten van tenminste 2 cm en groter kunnen traceren en geschat wordt dat dat een aantal van rond de 250.000 objecten op gaat leveren voor registratie in de database. Er werken 15 mensen momenteel maar Ceperley verwacht dit jaar nog uit te breiden naar een personeelsbestand van 25 mensen. Volgens vertegenwoordigers van de investeerdersgroep is er wereldwijd een continu groeiende vraag naar data binnen de ruimtevaartindustrie met name voor wat betreft LEO en men meent dat LeoLabs hier een cruciale rol in gaat spelen. Bron; Spacenews
Ik neem aan dat LEO-puin slechts een probleem vormt voor Ruimte missies, en niet voor bv commerciële luchtvaart.
Is er dan al(!) zoveel vervoer door de LEO-zone dat een dergelijk bedrijf bestaansrecht heeft?
Groet, Paul
NB Deze toko is uiteraard niet gebaat bij de oplossing van het ruimtepuin-probleem. 😉
LEO en de geostationaire baan op zo een 22.000 km zijn het ergst bezaaid met puin. Twee goede artikelen hierover verder zijn;
https://www.businessinsider.com/space-junk-collision-statistics-government-tracking-2017-2018-4 van Dave Mosher, 18 april 2018. (met statistieken van de SSN, Space Surveillance Network)
en uit Wired; https://www.wired.com/story/we-need-a-plan-to-stop-polluting-space-before-its-too-late/ van Amy Webb, 12 april 2018
Tot in 2020 is er al een fiat gegeven voor 4000 nieuwe satelliet lanceringen en nog eens 16.000 staan er in de planning,, alsmede het probleem van het toenemend aantal stukjes puin die in de aardse atmosfeer terecht komen, die op den duur voor luchtvaart en/of ruimtetoerisme bij suborbitale vluchten zouden kunnen bedreigen, zullen er alleen maar meer dergelijke ondernemingen opstarten lijk me. Groet, Angele
Een geostationaire baan op 22.000 km?, dit zijn de GPS satellieten die hier hun a-synchrone rondjes draaien anders werkt het doppler systeem niet.
Moet dat niet 35 786 km zijn?
Dank voor de aanvulling / correctie m.b.t. tot de km/mijl conversie Nico.
Ah, die link had ik nog niet gelegd 🙂
Door deze conversie fout zijn complete marslanders te pletter geslagen…
http://articles.latimes.com/1999/oct/01/news/mn-17288
Napoleon is de echte boosdoener, hadden ze moeten verbannen, hij klopte voor geen meter.
Ik zal noch Napoleon noch de hitte, ik zat t.t. in Eilat, grens Negev woestijn, 50+ Celsius, de schuld geven, maar goed dat er oplettende lezers zijn 🙂