29 maart 2024

Van Space Port naar Moonbase

Wereldwijd wordt er tevens hard gewerkt aan permanente maanbases. Charlie M. Duke jr., maanlanderpiloot op de Apollo16 in1972 pleit in zijn NASA interviews al voor een maanbasis en prees in zijn boek ‘Moonwalker’ ook de maanlander; ‘The lunar module had been flying beautifully – like a fast maneuverable fighter aircraft.’ Het was een uniek design, het hoefde niet te lanceren in een atmosfeer en er was geen reentry in 8G.

Waar het met de Saturn V lancering nog ‘shaking like crazy’, de maanlancering verliep beter ‘smooth, spiffy’ zacht en elegant, aldus Duke. Hij kon het weten als voormalig testvlieger van de Luchtmacht en met ervaring in 22 verschillende gevechtsvliegtuigen. De LM woog slechts 800 kg in de maan omgeving en de motor produceerde zo een 1700 kg stuwkracht i.t.t. 7,5 miljoen kg van de Saturn V die met 4,5-5 G accelereerde na lancering en zodra in een aarde baan van het ene op het andere moment van 5G naar 0G ging ‘it was like hitting a wall’ aldus Duke. De voormalig testvlieger bij de luchtmacht had zowel veel last van ‘ruimte’ziekte met overgeven en was bij terugkeer zelfs even buiten bewustzijn. De reentry van de Apollo 16 met 8G in de atmosfeer was de heftigste van allemaal.

Hopelijk voor toekomstige astronauten zijn deze problemen voor een groot deel verleden tijd. Aan een maan(lanceer)basis zowel voor wetenschappelijk onderzoek maar ook eventueel voor verdere exploratie in het zonnestelsel voor reizen naar o.a. Mars wordt inmiddels wereldwijd hard  gewerkt. Te beginnen in het verre oosten. Onlangs is een virtuele maanmissie van een groepje Chinese vrijwilligers na 110 dagen  te hebben doorgebracht in een afgesloten module, genaamd hoe kan het anders ‘Yuegong-1’ oftewel maanpaleis, beëindigd. Er was door Xinhua op 21 augustus j.l een live-stream opgezet om de groep te volgen die de ‘pod’ verliet, ze droegen fruit en groente waaronder aardbeien en wortelen mee naar buiten die binnen in de module waren gekweekt. Het was voor de groep de tweede keer dat ze in het 160 m2 maanlab verbleven. De module staat op het terrein van de Beihang Universiteit en de vorige missie telde 60 dagen. Er is ondertussen nog een klein groepje van 4 studenten geweest die het zelfs tot 200 bracht. Tijdens het verblijf is er geen input vanuit de buitenwereld. Afval wordt verwerkt via een bio-fermentatie proces, groente en fruit wordt gekweekt in twee plantenkweek modules en de ‘basis’ herbergt ook vier slaap cabines, 42 m2, een woonkamer, badkamer, kamertje voor afvalverwerking en een voor het houden van dieren. Maar voorlopig ziet het ernaar uit dat het nog wel 10 jaar zal duren voor er een Chinese buitenpost op de maan is.

Maanbasis NASA artistieke impressie credits; NASA

Ook NASA zal volgend jaar een aantal missies naar de maan sturen met goederen voor het opzetten van een bemande basis. De geplande Commercial Lunar Payload Services (CLPS) missies hebben als doel een duurzame aanwezigheid op de maan te realiseren en staan in het teken van technologie en wetenschap en uiteindelijk ook exploratie. Hiervoor is de bedoeling het water ijs van het maanoppervlak te gaan gebruiken als raketbrandstof voor verdere exploratie en zal de maanbasis ook als pitstop dienen. De eerste vlucht is voor 2019 gepland, uitgerust met instrumentarium van de Resource Prospector, die de eerste mijn expeditie zou uitvoeren, waarvan alle vier de instrumenten pasklaar zijn voor hun klus. Dennis Andrucyk, vice president van NASA’s Science Mission Directoraat in het NASA HQ Washington benadrukt dat deze mee zullen gaan op de CLPS missies. ‘Deze instrumenten zullen belangrijke informatie geven over de verschillende mogelijke landingssites en nog meer inzicht in de omgeving.’, aldus Andrucyk. Vice-president Pence heeft gisteren in een toespraak in het Johnson Space Center nog eens de aankondiging van de maanbasis en Marsmissies gedaan nadat hij in het Pentagon vergaderd had over de Space Force die volgend jaar gerealiseerd moet worden. Dit alles  naar aanleiding van de eerste Space Policy Directive getekend in december door de regering.

Zo is er de Near Infrared Volatile Spectrometer Subsystem (NiRVISS) dat het maanoppervlak zal monitoren voor water en vluchtige substanties. De neutron Spectrometer Subsystem (NSS) zal onder het oppervlak kijken naar waterstof. Er is een regoliet en ijsboot aanwezig en een Water Analysis and volatile Extraction (WAVE) instrument dat bodemmonsters kan opwarmen om de stoffen te kwalificeren o.a. ook het waterijs. Mocht het zover komen dat we uit water ijs raketbrandstof kunnen produceren dan kan de basis ook een brandstofdepot worden. Maar willen we dit goed en over niet al te lange tijd realiseren dan kunnen we niet buiten grote commerciele partners. Nou, Jeff Bezos is er klaar voor.  En mocht het niet zover komen kunnen we nog altijd genieten, ten minste diegene met satelliet tv of een uitgebreid tv zender pakket van de nieuwe serie MoonBase8, uitgezonden door het Britse kanaal A24, een zesdelige serie gebaseerd op de MoonBase3 uit 1973, waarin drie astronauten gespeeld door Fred Armisen, Tim Heidecker en John C. Reilly als dolkomische (brokken)astronauten. Geproduceerd door Jonathan Krisel bekend van films als Lady Bird en Moonlight. Bronnen; ‘Moonwalker’ , Xinhua, Daily Mail, Gulfnews, C-Net

.

 

Share

Comments

  1. Wereldwijd wordt er tevens hard gewerkt aan permanente maanbases,word er dan ook wereldwijd hard gewerkt
    aan oplossingen voor deze problemen ? mini/iets grotere enz meteorieten en moondust.

    Maar er is een grotere zorg: maanstof.

    Madhu Thangavelu, ingenieur verbonden aan de University of Southern California, schreef in 2014 dat de maan bedekt is onder een dunne, talkachtige toplaag van maanstof. Een zeer bijtend en plakkerig materiaal dat elektrisch geladen is door interactie met zonnewind. Ruimtepakken, voertuigen en systemen raken er snel door aangetast.

    Peggy Whitson, een astronaut die 665 dagen in de ruimte verbleef, zei onlangs tegen Business Insider dat de Apollo-missies “veel problemen ondervonden door de stof.”

    “Als we permanent om de maan willen verblijven, moeten we daar iets op bedenken,” aldus Whitson.

    Dan is er nog het probleem met het licht van de zon. Gedurende zo’n 15 dagen brandt de maan als de hel doordat het direct blootstaat aan de uv-stralen van de zon (de maan heeft geen beschermende atmosfeer). En dan zijn er nog evenzoveel dagen van totale duisternis, waardoor het maanlandschap een van de koudste plekken in het universum is.

    “De maan is de meest nietsontziende plek in de ruimte,” schreef Thangavelu. “En toch is er geen betere plek waar we kunnen leren hoe we moeten leven buiten de aarde, doordat het zo dicht bij de aarde staat.”

    natuurlijk hoop ik op een interessante tijd , maar euh ..echte !! antwoorden heb ik nog niet gelezen.
    bron business insider 2018

  2. De maanstof is te ondervangen door op een andere manier je MW’s te doen. (maanwandelingen)
    De pakken zullen nooit in het woongedeelte komen.

    De bewoning zal uitmodules, met daarop massa’s van verstevigde maanmateriaal komen.
    En gedeelte ondergrond of in maankraters.

    De energievoorziening is eenvoudig door zoiets als kilopower.
    Passieve kernreactors die continue meerdere kW’s gedurende 10 jaar kunnen leveren.
    En her en daar wat zonnepanelen voor kleine middelen gedurende de maandag.

  3. Angele van Oosterom zegt

    Er worden oplossingen gezocht voor deze problemen. Inderdaad is het maanstof probleem en net als straling ook in medisch opzicht, Apollo astronauten verwijderden het stof in de module’s met natte handdoeken en een kleine stofzuiger. Maar voor met name de longen is het gevaarlijk. Het onderstaand artikel stelt dat het lijkt op silicosis een aandoening die bij mijnwerkers veel voorkwam, de kleine kwarts deeltjes nestelen zich in de longblaasjes en kwarts in het maanstof, extreem fijn en schurend, is een soort poederglas.Oplossingen voor materialen en gereedschappen worden gezocht in stofafwerende materialen . Het ‘Dust’ project van NASA onderzoekt ook electrostatische technieken.
    https://www.space.com/2079-solving-settlement-problems-dealing-moon-dust.html

    Over het maanstof is nog recent een artikel verschenen om het te gebruiken als bouwblokken, net als een iglo eigenlijk, en ooit is het idee geopperd om delen van het ontmantelde ISS dat al van veel gemakken voorzien is te gebruiken als verblijfunits.

    https://phys.org/news/2018-08-bricks-moon-lunar.html

  4. @Jan en Angele , dank jullie wel , zo word het nog interessant , ga het lezen !

    (Mmm een swiffer iglo , wat kunnen we daar mee). 🙂

  5. Ondertussen op Mars :

    The dust challenge would be especially acute during the windstorms that occasionally envelop Mars from pole to pole. Dust whips through the air, scouring every exposed surface and sifting into every crevice. There would be no place to hide.

  6. https://phys.org/news/2018-07-toxic-side-moon.html#nRlv

    Zeer interessant Angele , eindelijk ”nieuwe” info mbt dit serieuze probleem

  7. Angele van Oosterom zegt

    Dit vindt ik inderdaad ook een van de sterkste argumenten “De maan is de meest nietsontziende plek in de ruimte,” schreef Thangavelu “En toch is er geen betere plek waar we kunnen leren hoe we moeten leven buiten de aarde, doordat het zo dicht bij de aarde staat.” (het tweede deel dan, de meeste kosmos is vrij nietsontziend maar wie weet worden er in de ‘habitable zone’ van de Melkweg nog fraaie aardse planeten gevonden..

Laat een antwoord achter aan spits Reactie annuleren

*