De Carinanevel, een van de grootste en helderste nevels aan de nachthemel, is fraai in beeld gebracht door de VISTA-telescoop van de ESO-sterrenwacht op Paranal in Chili. Door waarnemingen te doen in het infrarood heeft VISTA door het hete gas en het donkere stof van de nevel heen gekeken, en zo ontelbare sterren zichtbaar gemaakt – zowel pasgeboren als stervende.
Op ongeveer 7500 lichtjaar afstand, in het sterrenbeeld Carina (Kiel), bevindt zich een nevel waarbinnen geboorte en dood hand in hand gaan. Door deze dramatische gebeurtenissen heeft de Carinanevel zich ontwikkeld tot een dynamische wolk van dun verspreid interstellair gas en stof.
De zware sterren in het inwendige van deze kosmische bubbel zenden intense straling uit die het omliggende gas tot gloeien heeft gebracht. In schril contrast hiermee vertonen andere delen van de nevel donkere zuilen van stof die pasgeboren sterren aan het zicht onttrekken. In de Carinanevel woedt een strijd tussen sterren en stof, en de pas gevormde sterren zijn aan de winnende hand: ze produceren energierijke straling en sterrenwinden die hun stofrijke stellaire kraamkamers doen verdampen en uiteendrijven.
De Carinanevel, die zich over meer dan 300 lichtjaar uitstrekt, is een van de grootste stervormingsgebieden van de Melkweg en bij donkere hemel gemakkelijk waarneembaar met het blote oog. Helaas voor diegenen onder ons die ver boven de evenaar wonen staat de nevel 60 graden onder de hemelequator, waardoor hij alleen waarneembaar is vanaf het zuidelijk halfrond.
Het meest bijzondere object in deze intrigerende nevel is Eta Carinae. Deze stellaire kolos – een merkwaardige dubbelster – is het meest actieve stersysteem in deze regio en was in de jaren 1830 een van de helderste sterren aan de hemel. Sindsdien is de ster dramatisch zwakker geworden. Hij nadert het einde van zijn bestaan, maar behoort nog steeds tot de zwaarste en helderste stersystemen van de Melkweg.
Op deze foto is Eta Carinae te zien als onderdeel van de heldere lichtvlek net boven de punt van het ‘V’-vormige complex van stofwolken. Direct rechts van Eta Carinae bevindt zich de relatief kleine Sleutelgatnevel – een kleine, dichte wolk van koude moleculen en gas in de Carinanevel – die diverse zware sterren herbergt en waarvan het uiterlijk de afgelopen eeuwen drastisch is veranderd.
De Carinanevel werd in de jaren 1750 vanaf de Kaap de Goede Hoop ontdekt door Nicolas Louis de Lacaille. Hij is al talloze malen gefotografeerd, maar VISTA– de Visible and Infrared Survey Telescope for Astronomy – heeft er nu een ongekend detailrijke groothoekopname aan toegevoegd. VISTA’s infraroodblik is uitermate geschikt om de verzamelingen van jonge sterren te onthullen die schuilgaan in het stofrijke materiaal dat door de Carinanevel kronkelt. In 2014 zijn met VISTA bijna vijf miljoen afzonderlijke bronnen van infraroodlicht in deze nevel gelokaliseerd, wat de enorme omvang van deze stellaire kraamkamer aantoonde. VISTA is de grootste infraroodtelescoop voor surveys ter wereld en zijn grote spiegel, brede gezichtsveld en uiterst gevoelige detectoren stellen astronomen [1]Hoofdonderzoeker van het onderzoeksvoorstel dat deze spectaculaire opname heeft opgeleverd was Jim Emerson (School of Physics & Astronomy, Queen Mary University of London, VK). Zijn medewerkers … Lees verder letterlijk in staat om de zuidelijke hemel te ontsluieren.
Bron: ESO.
Voetnoten
↑1 | Hoofdonderzoeker van het onderzoeksvoorstel dat deze spectaculaire opname heeft opgeleverd was Jim Emerson (School of Physics & Astronomy, Queen Mary University of London, VK). Zijn medewerkers waren Simon Hodgkin en Mike Irwin (Cambridge Astronomical Survey Unit, Cambridge University, VK). De datareductie is uitgevoerd dooor Mike Irwin en Jim Lewis (Cambridge Astronomical Survey Unit, Cambridge University, VK). |
---|
Behalve de ster Eta Carina, is deze nevel interessant door de vele Herbig Haro systemen waarin zich centraal nieuwe sterren vormen, die zijn voorzien van dubbele “jets” die eindigen in z.g. “boeg golven” ( bow hotspots) waarvan niet duidelijk is hoe die ontstaan. Mijn persoonlijke benadering is dat die dubbele hotspots eigenlijk kleine zwarte gaten moeten zijn. zie b.v. https://bigbang-entanglement.blogspot.com/2018/09/dual-herbig-haro-black-holes-with-star.html
En nog een plaatje van de Hubble waar je wel 10 sterren op ziet…
https://www.sciencephoto.com/media/414698/view/eta-carinae-nebula- en niet te vergeten de Herbig-Haro objecten.
Nu nog wachten op een mooie overlay.