De hexagoon op de noordpool van Saturnus, een zeshoekig wolkenpatroon dat al door de Voyager missie in 1981 is ontdekt, blijkt een soort uitbreiding naar boven te hebben, die honderden kilometers hoog is, reikend tot de stratosfeer in de atmosfeer van Saturnus, aldus metingen met de Cassini verkenner. De uitbreiding blijkt zich voor te doen als het zomer is op Saturnus en de zon zorgt voor opwarming van de atmosfeer. Toen Cassini in 2004 bij Saturnus arriveerde was het zomer op het zuidelijk halfrond en bevond er zich een vortex op de zuidpool, een soort van enorme wervelstorm, die niet zeshoekig was. Op de noordpool was toen niets te zien van dergelijke structuren. Nu, 14 jaar later, blijkt uit onderzoek van een internationaal team onder leiding van Leigh Fletcher (University of Leicester) dat Cassini een pas gevormde vortex heeft gezien, die boven de wolken uittorent en die aansluit bij de dieper gelegen hexagoon in de wolken, welke eerder al was waargenomen. De vraag is of de twee hexagonen twee aparte lagen vormen, of één geheel vormen die vertikaal verbonden zijn aan elkaar. Een jaar op Saturnus duurt ongeveer 30 jaar, da’s z’n omwentelingsperiode rond de zon. Vanaf 2009 kwam de noordpool uit de winter tevoorschijn en begon het daar geleidelijk warmer te worden. Hieronder zie je een serie foto’s van de hexagoon in de stratosfeer op de noordpool van Saturnus, zoals die vanaf 2013 groeide.
De zuidpool van Saturnus blijkt dus anders te zijn dan de noordpool. De zuidpool heeft wel een vortex gehad, maar die had geen zeshoekige vorm, de noordpool heeft die dus wel en zoals nu blijkt dubbel. Ook blijkt de vortex op de zuidpool warmer te zijn geweest dan de hexagoon op de noordpool nu is. Planeetdeskundigen proberen te kijken hoe dat verschil is te verklaren. In Nature is dit artikel verschenen over de waarneming aan de dubbele hexagoon op de noordpool van Saturnus. Bron: ESA.