28 maart 2024

Review opera HELP, mijn man bouwt een heelal!

Zaterdag 8 september was ik samen met collega-Astrobloggers Jan Brandt en Daniela de Paulis bij ‘HELP, mijn man bouwt een heelal!’, een opera over de geschiedenis van Eise Eisinga en zijn zelfgebouwde planetarium, gespeeld op het dek van The Fighter, een oud verroest sleepbootschip in de Schiehaven in Rotterdam. De opera draaide feitelijk om het thema waar we op de Astroblogs nog steeds tegenaan lopen: het ontkrachten van doemverhalen en nepnieuws. Het is een plaag anno 2018 – met alle platte aarde-aanhangers, maanlandingsontkenners, klimaatsceptici en eclips- en supermaandoemdenkers (zie de lange kijk-en-huiver-lijst op de hoax-pagina) – het was een plaag in 1774, toen dominee Eelco Alta uit Bozum beweerde dat de samenstand die in de vroege ochtend van 8 mei 1774 Mercurius, Venus, Mars, Jupiter en de maan dicht bij elkaar aan de hemel zou brengen het einde van de wereld zou betekenen. Een nuchtere en astronomisch en wiskundig onderlegde Fries als Eise Eisinga zou dat gemakkelijk kunnen weerleggen, onder andere door het bouwen van een planetarium om de werking van de banen van de planeten om de zon te laten zien, maar wat doe je als je eigen vrouw als kerkganger in Franeker ook gelooft in Alta’s voorspelling van hel en verdoemenis en zij faliekant tegen zo’n zelfgebouwde planetarium in haar eigen huis is, waarbij er zelfs dwars door de echtelijke slaapkamer een slinger heen en weer gaat. Zie daar het dilemma van Eise Eisinga en zijn vrouw Pietje, dat geschetst en bezongen wordt in de opera annex ‘intieme voorstelling’ (intiem voor zover mogelijk op het dek van een zeesleper in de Rotterdamse haven met continu voorbijvarende motorboten en langs scherende helikopters tijdens de Wereldhavendagen) HELP, mijn man bouw een heelal.

Toevallig had ik een jaar geleden voor het eerst van m’n leven een opera bijgewoond (Madame Butterfly in de Arena in Verona), dus deze opera over Eisinga’s planetarium was best gewaagd, kunnen de amateurs van gezelschap Intorno zich meten met de Italiaanse professionals die mij zomer 2017 in die warme Arena goed konden bekoren? Nou, laat ik daar gelijk helder over zijn: jazeker! Ondanks de weerselementen op het dek (af en toe een buitje, waardoor de enorme harp die de opera muzikaal omlijstte af en toe moest worden afgedekt) en de herrie van buitenaf was de opera goed te volgen en werd er ook goed gezongen, voor zover ik dat als leek kan beoordelen. Met weinig middelen werd de situatie anno 1774 in Franeker geschetst en werd door de drie zangers –  Pietje (Bauwien van der Meer), Eise (Michel Poels) en de journaliste (Elise Lorraine) – het zeventiende eeuwse dilemma prachtig bezongen.

In oktober en november volgen er nog voorstellingen in Heerenveen en Franeker. Wat mij betreft zeker de moeite waard daar heen te gaan, al of niet in combinatie met een bezoekje aan het oudste planetarium in de wereld in hartje Franeker.

Share

Comments

  1. Jan Brandt zegt

    Leuk stukkie, Arie….enne….hoewel opera nou niet echt “my cup of tea” is…..(ik hou best wel heel erg van “klassieke muziek” maar ze moeten wel hun bek houden en er vooral NIET doorheen zingen)…..was het inderdaad best wel een zeer aangenaam prettig aanhoorbaar en tevens ook nog eens astronomisch correct geheel!!!…ofwel….gaat dat zien…gaat dat zien!

Speak Your Mind

*