Vier potentiële moedersterren geïdentificeerd voor ‘Oumuamua

Astronomen van het Max Planck Instituut voor Astronomie hebben vier potentiële kandidaten geïdentificeerd die de moederster zouden kunnen zijn van ‘Oumuamua of C/2017 U1, het eerste interstellair object dat in ons zonnestelsel gedetecteerd is, op 20 oktober 2017. Met hulp van de GAIA telescoop, zijn berekeningen van het terug geprojecteerde traject van ‘Oumuamua gemaakt.

Credit: ESA.

Gaia (2013-), ESA’s ruimtetelescoop is ontworpen voor het meten van de posities en afstanden van sterren en heeft als doel de grootste en meest nauwkeurige 3D-ruimtecatalogus te bouwen die ooit is gemaakt, met in totaal ongeveer 1 miljard astronomische objecten, voornamelijk sterren, maar ook planeten en asteroiden. Gaia zal elk van zijn doelobjecten ongeveer 70 keer monitoren gedurende een periode van vijf jaar om de precieze positie en beweging van elk object te bestuderen. Deze census biedt de basis voor het analyseren van een breed scala aan belangrijke vragen met betrekking tot de oorsprong en de structuur van de Melkweg. Het team van het Max Planck Instituut onder leiding van Coryn Bailer-Jones zocht naar sterren die ooit ‘Oumuamua’s pad  hadden kunnen oversteken. Gegevens die ESA dit voorjaar publiceerde van de Gaia-satelliet, vormden een waardevol hulpmiddel voor deze taak, omdat het niet alleen de sterren in kaart brengt op basis van hun positie, maar ook hun radiale snelheid registreert of hoe ze bewegen in relatie tot de aarde. Met de Gaia gegevens kon het team de kandidaten tot zeven miljoen terugbrengen met daarbij  opgeteld 220.000 andere sterren uit andere databanken. Er bleven er vier over waar ‘Oumuamua dicht genoeg bij was geweest om een van deze vier als moederster te hebben. Belangrijk was dat elk van deze sterren een relatief lage relatieve snelheid had die ‘Oumuamua uit hun baan kon hebben geslingerd. De vier sterren zijn allemaal dwergsterren met een grootte gelijk aan of kleiner dan de zon.

De onderzoekers hielden rekening met hoe de baan van ‘Oumuamua veranderde toen het object dicht bij de zon in de buurt kwam. Hierdoor konden de astronomen een nauwkeurige schatting maken van de richting waaruit  ‘Oumuamua oorspronkelijk vandaan moest zijn gekomen, eveneens de snelheid waarmee het object reisde en zich ons zonnestelsel binnendrong. Tijdens de zoektocht hielden de onderzoekers rekening met twee eigenschappen: (1) de moederster moet redelijk dicht bij ‘Oumuamua in de buurt zijn gekomen en (2) de moederster moet zich in een gestaag tempo voortbewegen – zo komt het namelijk niet vaak voor dat objecten met grote snelheden uit hun thuissystemen worden geworpen. De eerste kandidaat is de roodachtige dwergster HIP 3757. Deze kwam ongeveer een miljoen jaar geleden het dichtst bij ‘Oumuamua in de buurt. Deze naderde de ster ‘Oumuamua op ongeveer 1,96 lichtjaar. De tweede kandidaat is een zonachtige ster, genaamd HD 292249. Deze ster kwam 3,8 miljoen jaar geleden wat minder dicht in de buurt van ‘Oumuamua dan de eerste kandidaat, maar heeft een lagere relatieve snelheid van 10 km/s. De overige twee mogelijke moedersterren ontmoetten ‘Oumuamua 1,1 en 6,3 miljoen jaar geleden met tussenliggende snelheden en afstanden.

Er ontbreekt op dit moment echter nog hét bewijsstuk dat ‘Oumuamua aan één van deze vier dwergsterren koppelt. Om ‘Oumuamua met de waargenomen snelheid uit te werpen, zou het thuissysteem een geschikte planeet moeten hebben, die ‘Oumuamua in de diepte van de ruimte kon slingeren. En tot op heden zijn er rond de mogelijke moedersterren nog geen planeten aangetroffen. “Hoewel het nog te vroeg is om Oumuamua’s thuisster te vinden, illustreert dit resultaat de kracht van Gaia om de geschiedenis van ons Melkwegstelsel in te duiken”, zegt Timo Prusti, Gaia projectwetenschapper bij ESA. Het onderzoek werd gepubliceerd in The Astronomical Journal ‘ Tracking the interstellar object ‘Oumuamua to its home’ Bronnen; New Atlas/Scientias/ESA

Gerelateerde Astroblogs:

Fysici poneren gedurfde hypothese over detectie buitenaards leven; Gebruikt ETI mogelijk kunstmatige zwarte gaten als quantumcomputers? Massieve Ster SN 2023ixf spuwt massa van ongeveer één zon uit vlak voordat hij in een supernova explodeert Astrofysicus vindt mogelijke verklaring mysterieuze transitsignalen super-aarde 55 Cancri e