29 maart 2024

Even voorstellen: de eerste twee Virgin Galactic astronauten

De twee Virgin Galactic piloten Mark Stucky (60, hier rechts op foto) en Frederick Sturckow (57) die afgelopen donderdag 13 december de rand van de ruimte bereikten met hun SpaceShipTwo de ‘VSS Unity’ zijn twee doorgewinterde vliegers, kennen elkaar al jaren en zijn een geolied team. CNN Business sprak de twee piloten kort na de vlucht en kreeg zo een uniek kijkje in de wereld achter de schermen van dit tweetal. Gezamenlijk hebben ze 15.000 vlieguren in hun logboek staan en heeft Sturckow ook nog 1200 uur doorgebracht in de ruimte op vier verschillende Space shuttle missies. 

 

Virgin Galactic’s Mark Stucky (l) en Rick Sturckow na de vlucht credits; SpaceNews

Racepaarden

Mark ‘Forger’ Stucky, (60) en Rick ‘CJ’ Sturckow (57) zijn beide voormalig mariniers uit het US Marine Corps (het Amerikaanse korps mariniers, USMC, bestaat reeds sinds 1775, en is een voor vele doelen inzetbare elite-eenheid binnen de Amerikaanse strijdkrachten. Tevens heeft het korps zijn eigen luchtvaartafdeling, het Marine Corps Aviation.) De twee mannen kennen elkaar al sinds het begin van de jaren ’80 en samen zijn ze goed voor 15.000 vlieguren*. Intensief samenwerken, zoals op deze ruimtetestvluchten, doen ze nog niet zo lang, dit is voor het tweetal bij Virgin Galactic pas echt begonnen. Qua persoonlijkheid zijn de twee mannen elkaars tegenpolen. Stucky wordt omschreven als innemend en iemand die graag en veel praat, Sturckow daarentegen is de flegmatische en immer geconcentreerde vliegenier of ‘aviator’, en voor wie zich ooit afgevraagd heeft wat het verschil is, zie hieronder**.  Sturckow is ook voormalig NASA astronaut die op vier Space shuttle missies vloog tussen 1998 en 2009. Tegen de tijd dat hij NASA verliet en bij Virgin Galactic ging werken in 2013 stond de teller op 1200 uren die hij in de ruimte had doorgebracht. Voor Stucky was het verdienen van zijn ‘astronaut wings’ iets, een proces van decennia lang, om doelbewust naartoe te werken. Als kind droomde hij er al van de hemel te bestormen. Echter na de laatste fases van enkele astronaut selectie procedures bereikt te hebben viel hij toch steeds af. Daarna ging hij aan het werk als testpiloot voor NASA en de luchtmacht en vloog op meer dan 170 verschillende toestellen. Hij werkt al sinds 10 jaar bij Virgin Galactic waar hij opnieuw de kans kreeg om zijn doel, de ruimte te bereiken, te kunnen gaan verwezenlijken. Op 13 december j.l was het zover. Om half vijf in de ochtend betraden Stucky en Sturckow Virgin Galactic’s Mojave hangar om simulatie vluchten te maken en om iedere mogelijke bocht nog eens na te bootsen die zich tijdens de vlucht zou kunnen voordoen. ‘We oefenden keer op keer op keer’, aldus Stucky en dit betaalde zich uit. Ondanks dat er zich die dag veel windscheringen voordeden***, brulde de  VSS Unity’s raketmotor voor een volle minuut en bereikte het toestel een snelheid van  Mach 2.9. ‘Ineens werd het stil, stopte het vlammend gebrul, en vanuit de cockpit verscheen aan ons zowel het diepzwart van de kosmos alswel een ‘million dollar view’ over de Aarde’s gebogen horizon.’ Virgin Galactic’s mission control was in extase: “Unity, welcome to space.” En bedrijfseigenaar, de flamboyante Brit Sir Richard Branson liet zelfs zijn tranen de vrije loop. Tja, waar moet je zó een vlucht nu mee vergelijken? Er werd inderdaad gezegd door een van de piloten in de camera opnamen van de vlucht toen ze zich in gewichtloosheid bevonden; ‘It’s a million dollar view.’ En dat zal niemand ontkennen. Maar Stucky geeft er ook nog een geheel eigen draai aan. Hij vergeleek deze vlucht met de VSS Unity naderhand als het bestijgen van een volbloed racepaard dat na intensief trainen voor het eerst in een volle galop  gaat. “Voordat je haar inzet in een race, train je haar en tast met haar allerlei type terreinen af, maar uiteindelijk moet je een keer de knoop doorhakken en zeggen, OK, ze is er klaar voor.’ Dat is waar de Unity vlucht me aan deed denken.’ Nou weet ik vrijwel niets van de hippische sport maar het klinkt in ieder geval als een elegante vergelijking.

Rick Sturckow, l, en Mark Stucky te midden van eigenaar VG Richard Branson credits; CNN

Virgin Galactic
De testvlucht was voor Virgin Galactic de eerste boven de 50 mijl (om precies te zijn 51.4 mijl, 82,7 km boven de aarde). Hierdoor verdienen de beide piloten het ‘commercial astronaut wings’ en is het bedrijf hard op weg de eerste particuliere onderneming te worden die betaalde klanten naar de ruimte gaat brengen waar een prijskaartje aan zal hangen van rond de 200.000 US dollar p.p. Hier werkt Virgin Galactic al sinds 2012 hard naar toe. Virgin Galactic’s  SpaceShipTwo, bedoeld voor suborbitale ruimtevluchten, werd ontwikkeld door The Spaceship Company, een joint-venture van Virgin Galactic en Scaled Composites maar sinds 2012 is het volledig in handen is van de eerstgenoemde. Einddoel is een commercieel ruimtevaartbedrijf met vijf van dergelijke toestellen.  Bij de ontwikkeling van SpaceShipTwo wordt voortgebouwd op de ervaring die is opgedaan met ShapceShipOne, het ruimtevliegtuig dat in 2004 de Ansari X prijs won. Deze prijs werd uitgeloofd aan het team dat het eerste particulier ontwikkelde, herbruikbare ruimtevaartuig in de ruimte kon brengen. Dit gebeurde op 4 oktober dat jaar door de SS1, een ontwerp van Burt Rutan en gefinancierd door Microsoft oprichter Paul Allen. Het toestel werd bestuurd door Mike Melvill en Brian Binnie, zij waren het die de allereerste ‘commercial astronaut wings’ verkregen door de FAA en het team won tevens 10 miljoen dollar prijzengeld. SpaceShipTwo wordt ontworpen om een hoogte van circa 140 km te kunnen halen. Het toestel zal door een, eveneens nieuw te ontwerpen, draagvliegtuig (White Knight Two), op de lanceerhoogte van 15 km worden gebracht.  Op 22 maart 2010 werd een eerste testvlucht uitgevoerd waarbij SpaceshipTwo onder de vleugels van het moederschip White Knight Two de lucht in ging. In 2010 maakte VSS Enterprise een geslaagde eerste testvlucht. Op 31 oktober 2014 stortte SpaceShipTwo VSS Enterprise neer tijdens een testvlucht boven Californië. Daarbij kwam 1 piloot om het leven en de andere piloot raakte zwaargewond. Na enkele testvluchten met de VSS Unity maakte het toestel afgelopen 13 december zijn vierde vlucht. Deze overschreed de door Virgin Galactic gehanteerde grens van de ruimte (50 mijl) en haalde een maximum hoogte van 82.7 kilometer. Virgin Galactic en zijn corps van testpiloten en ingenieurs hebben jaren werk gewerkt zowel aan het ruimtevliegtuig als aan de public relations kant. Eigenaar Richard Branson volgde de gehele testvlucht te midden van een klein leger van medewerkers, hun familieleden en vrienden. Deze bevonden zich afgelopen donderdag op de tribune in de zinderende omgeving van Mojave woestijn  met zowel nerveuze opwinding als grote verwachting toen Stucky en Sturckow het luchtruim betraden. Vanaf het begin was het niet vooraf te zeggen of ze wel of niet de 50 mijl grens zouden halen. De piloten hadden de instructie om de motor zo nodig uit veiligheidsoverwegingen, bij slecht weer of bij enige anomalie kort te laten branden. Het tweetal zette echter alles in het werk om hun kans op slagen zo groot mogelijk te maken, en met succes, het werk werd beloond met de ‘a million dollar view.’

Virgin Galactic’s eigenaar Richard Branson spreekt na de vlucht credits; SpaceNews

Publiek

Toen de twee mannen geland waren donderdag liepen ze direct op het publiek af, de extraverte Stucky trok een sprint naar zijn familie, kuste zijn vrouw en overhandigde Branson een kleine globe die hij had meegenomen tijdens de vlucht. Op een podium bij de landingsbaan richtte hij zich tot het publiek, medewerkers, familie en vrienden, en was zichtbaar ontroerd. It was really amazing, I hope you guys could maybe capture a sense of that,” oftewel het was buitengewoon, en (hij) hoopt dat iedereen er iets van mee heeft gekregen. Verder grapte hij dat hij zojuist de VS had verlaten en overhandigde Branson tevens douane formulieren. Sturckow, de flegmatische piloot deed het met slechts twee zinnen; “It was a great flight, and I can’t wait to do it again. Thank you, Forger.” Hij kan niet wachten nog een keer te gaan en bedankt zijn collega. Een medewerker merkte op dat dat al heel wat is voor iemand als Sturckow, maar Stucky roemde nog eens de koelheid van zijn collega, dat is iets wat je heel hard nodig hebt ‘up there’. Stucky benadrukte dat je juist zo een flinke dosis nuchterheid nodig hebt om te presteren zeker mocht het meest slechtste scenario zich voordoen. “The thing I knew about CJ was that nothing would frustrate him, and I knew that he wouldn’t cave under pressure no matter how bad it got,” aldus Stucky. NASA of de luchtmacht kennen de ‘astronaut wings’ toe aan ieder die boven de 50 mijl in het luchtruim komt. De aanwezige FAA gedelegeerde Bailey Edwards deelde dit ook de beide piloten mede die dag en bij hen wordt er ‘commercial’ aan toegevoegd. Er volgt in de loop van 2019 een officiële ceremonie te Washington DC. Stucky voegt er nog aan toe; “The overwhelming feeling is not anything about being an astronaut, it’s about doing a good job and not letting the company down and not letting Richard down,” Hij betoogde dat al het harde werk, nu uitgemond in een succesvolle ruimtevlucht, toont dat het bedrijf een weg in ingeslagen die meer inhoudt dan een abstractie, een visie, het is nu concreet geworden. Verder vertelde hij CNN dat het zeker niet aanvoelt of hij aan het gokken is met zijn leven, maar op donderdag gaf hij wel toe dat hij nog niet zijn dochter, die op het punt stond te  bevallen, geïnformeerd had over de vlucht. ‘Ik wilde haar niet onnodig in de stress brengen.” Op de vraag hoe hij deze dag verder ging vieren, lachte hij en zei hij dat zijn vrouw hem ‘a really nice bottle of whiskey,’ cadeau gegeven had. Bron: CNN Business / SpaceNews

Badge Commercial Space Transportation credits; CNN / Jackie Wattles

* logboek; een pilotenlogboek is het totaal aantal vlieguren van een piloot. Het bevat elke vlucht die een piloot heeft gevlogen, inclusief vliegtijd, aantal landingen en typen instrumentbenaderingen. Piloten loggen ook simulatortijd, omdat dit meetelt voor training. In de meeste landen zijn piloten verplicht om een logboek bij te houden, volgens de luchtvaartvoorschriften van hun overheid. Het primaire doel is om aan te tonen dat aan bepaalde vereisten is voldaan voor een certificaat of beoordeling.
** piloot versus vliegenier; vaak zonder het te beseffen, plaatst een ieder van ons piloten mentaal in een van de twee categorieën op basis van hoe zij omgaan met het vliegtuig. Als je met één groep piloten vliegt, voelt het vliegtuig zeer soepel zonder externe bewegingen. Men labelt die piloten “vliegeniers”. De andere groep doet iets dat de passagiers het gevoel geeft dat het vliegtuig voortdurend in beweging is terwijl het naar zijn comfortzone zoekt. Men noemt deze gewoon ‘piloten’. Het verschil is dat een vliegenier het vliegtuig is, en ze bewegen als één, terwijl de piloot eenvoudig de juiste bedieningselementen op het juiste moment manipuleert en het vliegtuig ziet als een machine die hij forceert om te gebieden. ( spreekwoordelijk ook wel ‘Flying by the seat of your pants versus needle-flying; het eerste is vliegen op intuïtie, het tweede is exact volgens het protocol.)
*** windschering; variatie in windsnelheid die optreedt langs een richting haaks op de windrichting en de neiging heeft om een draaiende kracht uit te oefenen. Vlakbij de grond creëren onweersbuien soms snelle veranderingen in windsnelheid en -richting, deze windschering is en heeft in het verleden menige crash veroorzaakt.
Share

Speak Your Mind

*