De Sierra Nevada Corporation (SNC) heeft op 18 december j.l. aangekondigd dat het NASA’s goedkeuring ontvangen heeft voor volledige productie van zijn cargo module versie van de Dream Chaser. SNC heeft hiermee een fel begeerde mijlpaal gehaald in NASA’s Commercial Resupply Service 2 contract (CRS-2). Aanleiding hiervoor was dat SNC het zogeheten Integrated Review 4 (IR-4) positief heeft af weten te sluiten. Hiermee ligt voor het bedrijf de weg open om vol gas vooruit te geven voor wat betreft de assemblage van de Dream Chaser cargo module dat naar en van het ISS zal vliegen met voorraden.
Dream Chaser cargo bij ISS credits; fet.blogspot
Sierra Nevada was een van de drie (Lockheed Martin viel in 2015 af) overgebleven bedrijven, samen met SpaceX en Orbital ATK (nu Northrop Grumman Innovation Systems), die in januari 2016 CRS-2 contracten hebben ontvangen van NASA. Ieder bedrijf kreeg de garantie dat ze ten minste zes missies naar het ISS mochten verzorgen, dit zou volgens het contract moeten gebeuren tussen 2019 en 2024. De Dream Chaser* cargo module is een aangepast ontwerp van de Dream Chaser crew module maar heeft nu opvouwbare vleugels waardoor het in de laadconstructie van de draagraket past, erachter sleept het toestel een cargo module. Veel elementen van de Dream Chaser zijn al in productie maar met dit positief uitgevallen review wordt nog eens bevestigd dat het ontwerp klaar is voor volledige assemblage. In eerste instantie ontwikkelde Sierra Nevada de Dream Chaser voor het transport van astronauten naar en van het ISS. In 2014 keurde NASA voorstellen van Boeing en SpaceX goed voor crew capsules maar tot teleurstelling van SNC niet de Dream Chaser. SNC tekende toen dat jaar protest aan bij de US Government Accountability Office maar de GAO verwierp dit protest. Het bedrijf moest iets anders verzinnen en dat deed ze dan ook vol overgave. Sinds die tijd heeft het bedrijf zich grotendeels gefocust op een versie voor cargo transport. En dat betaalde zich uit. In januari 2016 ‘beloonde’ NASA de inspanningen en verkreeg SNC het zogeheten Commercial Resupply Services 2 (CRS-2) contract, Lockheed Martin viel af en SNC voegde zich bij de gelukkigen, de andere twee cargo bouwers SpaceX en Orbital ATK met resp. de Dragon en de Cygnus. En zoals gezegd deze versie van de Dream Chaser is niet veel anders dan de astronauten module, met dit verschil dat er een soort ‘tug’, een laadmodule achter geplaatst is.
Het IR-4, het review was eigenlijk een hele serie van reviews, een uitgebreide documentatie en grote data sets die de culminatie waren van vele jaren ontwerpen, analyseren en test ontwikkelingen. Fatih Ozmen, mede-eigenaar en CEO van SNC stelt in een verklaring. “Dit zeer uitgebreide review geeft ons groen licht om de Dream Chaser cargo module in volledige produktie te doen opdat we de Dream Chaser zo snel mogelijk in de markt kunnen zetten als een zeer belangrijke speler in het veld van bevoorrading voor ruimtestation(s).” De cargo versie van de Dream Chaser kan 5500 kg aan lading naar het ISS brengen en 1850 kg mee terug nemen, dit daar het een horizontale landing maakt gelijk een vliegtuig op een landingsbaan. De cargo module, die bij reentry zal verbranden, kan nog eens 3400 kg meenemen ter vernietiging. De eerste Dream Chaser lancering zal geschieden op een United Launch Alliance Atlas V en is gepland eind 2020, een datum die afhangt van zowel de status van het toestel als de cargo vraag van het ISS. Verder houdt SNC de lanceer opties nog open, we zijn allerlei lanceerraketten aan het bekijken,’ aldus Steve Lindsey, vice-president voor ruimte exploratie bij SNC, tijdens een panel discussie in oktober j.l in Las Cruces te New Mexico. In oktober was het jaarlijkse International Symposium for Personal and Commercial Spaceflight waar de stand van zaken omtrent bemande en commerciële ruimtevaart besproken wordt. En de competitie is gunstig voor SNC. ‘Als de prijzen van lanceringen omlaag gaan – en dat zo een 80 procent van iedere missie die we verzorgen – dan opent dat voor ons weer nieuwe wegen.’ Aldus Lindsey. Dan kan SNC verder denken, aan meerdere toepassingsmogelijkheden voor de Dream Chaser, waaronder een free-flying experiment platform. Voorlopig vervolgen ze met frisse moed de ingeslagen weg voor de Dream Chaser cargo module en gaan ook alvast brainstormen over upgrades en veranderingen voor een tweede toestel. Bronnen; SpaceNews
Dream Chaser SNC credits; Capcomespace
Dream Chaser
SNC ontving voor zijn Dream Chaser begin dit decennium groen licht van NASA voor een bemande capsule. Testen volgden, ‘tow’ testen waarbij het toestel achter een truck werd gesleept, zogeheten ‘captive carry’ testen, waarbij het toestel in de lucht getakeld wordt, in dit geval met een helikopter. Dit alles ter voorbereiding op een glijtestvlucht waar het toestel eenmaal in de lucht wordt losgelaten en zelfstandig een glijtestvlucht maakt en landt op een gewone landingsbaan. In het geval van de Dream Chaser hing deze onder een Chinook helikopter en ondertussen voerde men allerlei testen uit die niet op de grond kunnen worden gedaan. De glijtestvlucht was en is de belangrijkste stap voor de Commercial Crew Integrated capability of CCiCap. Deze is eenmaal gedaanmet de CCiCap in 2013. Echter op de landingsbaan klapte het landingsgestel in elkaar en zwabberde het toestel van de baan. Het toestel waar nu de IR-4 mee is behaald is hetzelfde toestel maar danig aangepast, zoals opvouwbare vleugels en ook de avionica, luchtvaart electronika, is hetzelfde.
Echter in 2014 werden voor het astronauten transport van en naar het ISS alleen de Dragon en het Boeing toestel goedgekeurd voor complete productie. En zoals gezegd hierboven, verlegde SNC de focus naar de laadmodule versie. En sinds 2016 met het CRS 2 in de pocket en zes missies naar het ISS tussen 2019 en 2024 waren ze vol goede moed. Ook tekende SNC een contract met United Launch Alliance voor de eerste twee lanceringen in resp. 2020 en 2021 op een Atlas V. In 2015 zei hoofd Space Systems van SNC, Mark Sirangelo dat de Dream Chaser cargo systeem een zeer solide systeem is daar het eigenlijk alle eisen in een compleet systeem bevat. De laadversie draagt de laadmodule achter de vleugel, is in het bezit van zonnepanelen, en kan zowel interne als externe lading meenemen. De vleugels kunnen voor de lancering worden opgevouwen opdat ze zowel in de Atlas V als de Ariane 5 raket draagconstructie, die een diameter van 5 meter heeft, passen. Al dit was voldoende om aan de CRS-2 competitie mee te doen. Zoals gezegd kan het 5500 kg lading meenemen naar het ISS en een kleine 2000 kg mee terug, de rest van het afval verbrandt bij reentry.
Verder hoopt Sierra Nevada dat ze met dit unieke design, het is het enige ruimtevaart toestel dat horizontaal op een landingsbaan kan landen, NASA weten te overtuigen dat ze ook een crew capsule kunnen bouwen, alle systemen die op de cargo versie zitten zijn ook toepasbaar op de crew versie. En verder werkt men bij SNC toe naar een gemixte vloot van toestellen. Eind november 2017 was er nog een succesvolle glijvlucht en dat is voorlopig voldoende. Daarbij werd het toestel vanaf een hoogte van 3750 meter losgelaten van een helikopter en gleed het met een snelheid van 530 km per uur in 60 seconden af naar de landingsbaan. Over de vlucht zei Mark Sirangelo, directeur Spacesystems SNC, destijds; “It is in our minds a signal that our program has moved another step closer to operations and orbital flight,” De rest van 2018 werd besteed aan data analyse van de glijtestvlucht en uitgebreide voorbereidingen m.b.t. het IR-4 review. In het geval dat SNC verder zou gaan met een crew versie van de Dream Chaser zouden er zeker nog additionele glijtestvluchten volgen, met hogere snelheden en piloten maar nu er alleen sprake is van een cargo module is dit niet langer nodig. Maar nu zal de eerste vlucht van de Dream Chaser, gepland in 2020 zowel een orbitale testvlucht zijn als wel voorraad naar het ISS brengen. Deze Dream Chaser wordt momenteel gebouwd en met de IR-4 in the pocket kan men nu vol gas geven voor een volwaardig compleet toestel.
*Dream Chaser is een lifting-body toestel; een lifting-body of hijslichaam is een configuratie met een vaste vleugel (of ruimtevaartuig) waarin het lichaam zelf een lift produceert i.t.t. een conventionele vleugel.
Speak Your Mind