De nieuwe HUDF. In grijs zijn de gebieden te zien waar nieuwe lichtdeeltjes, afkomstig van sterren uit de buitenste regionen van sterrenstelsels, op de HUDF gevonden zijn. Credit: A. S. Borlaff et al.
Het beroemde Hubble Ultra-Deep Field (HUDF) is een opname van een klein deel van de hemel in het zuidelijke sterrenbeeld Oven (Fornax) gemaakt door de Hubble ruimtetelescoop. Deze opname, gepubliceerd in maart 2004, was tot 2012 de diepste (langdurigste en verste) van een deel van de hemel die ooit gemaakt is. In 2012 werd het Hubble Extreme Deep Field (XDF) gepubliceerd door NASA wat een klein gedeelte van het Hubble Ultra Deep Field bevat, gefotografeerd met een belichtingstijd van 230 uur met Hubble’s Wide Field Camera 3 (WFC3). En nu in 2019 is de HUDF opnieuw opgewaardeerd! Een team sterrenkundigen van het Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) onder leiding van Alejandro S. Borlaff heeft drie jaar lang de data van de HUDF bestudeerd en ze zijn er in geslaagd om door gebruik van nieuwe technieken nog meer fotonen (lichtdeeltjes) uit de opname te halen. Het gaat om licht dat afkomstig is van de buitenste regionen van de sterrenstelsels, die zichtbaar zijn op de HUDF. Het blijkt dat de sterrenstelsels twee keer zo groot zijn als eerst werd gedacht en dat ze in hun buitenregionen meer sterren bevatten.
Een deel van de oorspronkelijke HUDF. Credit: Hubble/ESA/NASA
Met deze nieuwe versie van de HUDF hebben we opnieuw een record van de diepste foto van de hemel die ooit gemaakt is. Hier is het vakartikel over de nieuwe versie van de HUDF. Bron: IAC.
Wat een merkwaardige foto heeft dat nieuwe onderzoek aan HUDF opgeleverd : het heeft wel wat weg van een “glas in lood”-raam, of zoals kinderen tekenen: met zwarte contouren rond de objecten…
Ik zou niet vermoeden dat zoiets overeenstemt met de werkelijkheid.
Kan dat verklaard worden door een effect van zwaartekracht lenzen? 😕
Groet, Paul
Ja ik vond het ook een merkwaardige foto. De originele HUDF vind ik een stuk mooier. Ik zou ook even niet weten hoe we die scherpe begrenzingen van de grijze gebieden moeten interpreteren, of dat daadwerkelijk iets fysisch is of een kunstmatig artefact van de fotobewerking.
Je zal wel gelijk hebben dat het een effect is van de fotobewerking.
Op de foto zijn ongeveer Links-onder en Rechts-boven ook ( 2× ) maal een enkele lichtbron te vinden met vier diagonale lichtstralen… Dat zal toch ook geen fysieke werkelijkheid zijn. 😉
Groet, Paul
Bedoel je deze? Die is vast veel feller dan de rest
(Klik op afbeelding voor vergroting)
Ja, dat is precies wat ik bedoel. 🙂
Zoiets staat niet echt aan de hemel, de pootjes zouden afbreken bij (elke) rotatie.
Paul
Ja, dat is één van de weinige voorgrondsterren op de HUDF, een ster die behoort tot ons eigen Melkwegstelsel. Die vertoont dit soort spikes, iets dat niets met de ster zelf te maken heeft.