De nieuwe HUDF. In grijs zijn de gebieden te zien waar nieuwe lichtdeeltjes, afkomstig van sterren uit de buitenste regionen van sterrenstelsels, op de HUDF gevonden zijn. Credit: A. S. Borlaff et al.
Het beroemde Hubble Ultra-Deep Field (HUDF) is een opname van een klein deel van de hemel in het zuidelijke sterrenbeeld Oven (Fornax) gemaakt door de Hubble ruimtetelescoop. Deze opname, gepubliceerd in maart 2004, was tot 2012 de diepste (langdurigste en verste) van een deel van de hemel die ooit gemaakt is. In 2012 werd het Hubble Extreme Deep Field (XDF) gepubliceerd door NASA wat een klein gedeelte van het Hubble Ultra Deep Field bevat, gefotografeerd met een belichtingstijd van 230 uur met Hubble’s Wide Field Camera 3 (WFC3). En nu in 2019 is de HUDF opnieuw opgewaardeerd! Een team sterrenkundigen van het Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) onder leiding van Alejandro S. Borlaff heeft drie jaar lang de data van de HUDF bestudeerd en ze zijn er in geslaagd om door gebruik van nieuwe technieken nog meer fotonen (lichtdeeltjes) uit de opname te halen. Het gaat om licht dat afkomstig is van de buitenste regionen van de sterrenstelsels, die zichtbaar zijn op de HUDF. Het blijkt dat de sterrenstelsels twee keer zo groot zijn als eerst werd gedacht en dat ze in hun buitenregionen meer sterren bevatten.
Een deel van de oorspronkelijke HUDF. Credit: Hubble/ESA/NASA
Met deze nieuwe versie van de HUDF hebben we opnieuw een record van de diepste foto van de hemel die ooit gemaakt is. Hier is het vakartikel over de nieuwe versie van de HUDF. Bron: IAC.
