NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter heeft in zijn ruim tien jaar die de ruimtesonde rond de maan cirkelde veel beeld data verzameld en deze is door NASA’s Scientific Visualisation Studio vorig jaar bewerkt tot prachtige time-lapse video opnamen. De LRO’s uitrusting bestaat uit zeven verschillende camera sensoren waardoor iedere heuvel, richel, en inslag alsook samenstelling en structuur van de maan van meerdere kanten en vrij gedetailleerd in beeld genomen kon worden. De video dook recentelijk weer her en der op op het web naar aanleiding van de superbloedmaan op 23 januari j.l.
Lunar Reconnaissance Orbiter, details maanoppervlak credits: NASA / GSFC / Inverse.com
Van lichtgrijs tot bruinrood, vanaf de aarde gezien lijkt de maan qua kleur nog wel eens te variëren en met het blote oog zijn er de donkere marea te zien, de met lava gevulde inslagkraters, die afsteken tegen de wat lichtere omgeving. Van dichtbij bekeken laat de maan echter een overwegend grillig, pokdalig en antraciet grijs landschap zien waar donkere inslagkraters het landschap domineren. Een zevental camera sensoren van de LRO, met als algemene doelstelling om de maan zorgvuldig in kaart te brengen met het oog op toekomstige bemande maanmissies, registreerden de diverse structuur, samenstelling en stralingsgehalte van en onder het maanoppervlak. Ten eerste is er de Lunar Orbiter Laser Altimer (LOLA), deze sensor is de reden dat de video zo helder is. De sensor detecteert hoogteverschillen en oppervlakte textuur en maakt een hoge resolutie 3D kaart van het gebied. Het kan zelfs licht nuance aanbrengen in meer schaduwrijke maangebieden door de hoogteverschillen nauwkeurig te analyseren. Ten tweede is er de Lunar Reconnaissance Orbiter Camera, deze maakte zwart/wit HR opnamen van de maan vanaf een hoogte van 50 km tot op 1 meter nauwkeurig en is de ‘arendsoog’ van de satelliet. Nummer drie is de Cosmic Ray Telescope for the Effects of Radiation (CRaTER), CRaTER registreert de straling van het maanoppervlak. Dit is van belang voor het maken van stralingsresistente apparatuur en beschermende kleding. De Diviner Lunar Radiometer Experiment (DLRE) brengt de hoeveelheid warmte in kaart die de maanbodem afgeeft m.g.v. infrarood licht. Het kan lichte verschillen in oppervlakte temperatuur registreren dat helpt bij het vinden van ijsafzettingen. Dit is belangrijk i.v.m. het selecteren van geschikte landingsgebieden. Het vijfde instrument, toepasselijk ‘LAMP’ ofwel Lyman Alpha Mapping Projector zoekt het maanoppervlak af dat gehuld is in schaduw m.g.v. ultraviolet licht uit het heelal. De LAMP kan hiermee de diepe, donkere kraters verlichten. De Lunar Exploration Neutron Detector brengt nauwkeurig het waterstofgehalte aan het maanoppervlak in kaart, van belang voor selectie van exploratiegebieden. De zevende en tevens laatste LRO is de Mini-RF Technology Demonstration (MINI-RF) detecteert ijsafzettingen niet slechts op maar ook onder het oppervlak en kan HR beelden nemen van gebieden die in de schaduw liggen. Het beeldmateriaal is bewerkt door NASA’s visualisatie studio (SVS, Scientific Visualisation Studio), waarin NASA samenwerkt met specialisten op het gebied van visualisatie en animatie om NASA projecten te promoten en het archief bevat inmiddels 7300 stuks film en fotomateriaal. Bron: Inverse.com / NASA / GSFC
Speak Your Mind