20 april 2024

De ADIFO ‘vliegende schotel’ biedt luchtvaart een breed scala aan nieuwe toepassingen

Van ruimte UFO’s naar aardse ADIFO’s, de ‘All-Directional Flying Object’ is een schijfvormig vliegtuig waarvan het gehele oppervlak vleugel is. Bedacht en ontworpen door Razvan Sabie en Iosif Taposu, twee Roemeense ingenieurs, die met de ADIFO, en de naam suggereert het al enigszins, en zijn ongekende manoeuvreerbaarheid de luchtvaart vele nieuwe toepassingen moet gaan bieden. En dit was ook precies de bedoeling van de twee Roemeense uitvinders, het vliegende schotel ontwerp biedt een grote vliegbehendigheid gekoppeld aan een breed bereik van snelheden.

ADIFO prototype credits; ADIFO Aircraft / New Atlas

Bij lage snelheid werkt de ADIFO als een quadcopter, met hoge, en Sabie en Taposu denken dat het zelfs trans- en supersonische snelheden kan halen, werkt de ADIFO als een straalvliegtuig. De Roemeense makers streven ernaar om met hun ADIFO  het paradigma van de luchtvaart blijvend te veranderen. Ingenieur Razvan Sabie en aerodynamica specialist Iosif Taposu, senior wetenschapper van het Roemeense National Institute for Aerospatial Research (INCAS), hebben een werkend prototype gebouwd met een diameter van 1.2 meter voor testvluchten. Voor wat betreft de vorm van het schijfvormig vliegtuig heeft men goed naar de aerodynamica van dolfijnen gekeken en dit in zekere zin trachten na te bootsen, de buitenrand loopt taps toe tot een dunne ring waardoor hij extreem plat oogt in een horizontale vlucht.

Vertical Take-off and Landing (VTOL) en trage(re) vliegmanoeuvres worden bewerkstelligd door vier gekanaliseerde ventilatoren, waardoor de ADIFO kan vliegen als een quadcopter drone. Er zijn ook twee straalpijpen op de achterkant gemonteerd (die op het prototype vervangen zijn door extra elektrische ventilatoren) die moeten gaan zorgen voor horizontale stuwkracht en die ook ieder afzonderlijk de ADIFO naar een gewenste richting kunnen sturen om een hoge mate van behendigheid bij hoge vlucht te bereiken. Bij hoge(re), en er wordt zelfs gedacht aan supersonische, snelheden kunnen kleine schijfjes naar buiten gevouwen worden en de quadcopter ventilatoren afdekken voor een nog gladder profiel, ook kunnen de stapoten worden ingetrokken. De laatste voortstuwing komt van een set van twee zijdelingse stuwstraalpijpen die werken zoals de reactiesysteem stuwmotoren op een ruimtevaartuig. In horizontale vlucht laten deze de ADIFO toe om zichzelf snel in beide richtingen zijwaarts te bewegen of extreem snel te roteren in de lucht. Volgens Sabie biedt de ADIFO ongeëvenaarde manoeuvreereigenschappen in de lucht, en dat zonder de noodzaak van afzonderlijke vleugels, rolroeren of flappen. En er is meer: de ADIFO kan ondersteboven vliegen, zowel in quadstand als bij een horizontale vlucht, en met de juiste straalmotoren zal de ADIFO uiterst efficiënt zijn bij trans- en supersonische snelheden. En volgens Sabie zal er geen supersone knal te horen zijn zodra hij door de geluidsbarrière gaat.

ADIFO schema vliegrichtingen credits; ADIFO Aircraft New Atlas

Hoewel het prototype onbemand en radiografisch bestuurd is, beweert het ADIFO-team dat het toestel de potentie heeft om de supersonische luchtvaart structureel te gaan veranderen als het wordt omgebouwd tot een bemande één of meerzittersvliegtuig met een hybride elektrisch/straalaandrijving. Het team heeft bij het ontwerp bewust rekening gehouden met een bemande versie wat inhoudt dat er ook met al deze verschillende vluchtmodi van de vliegende schotel besturingsopties voor bemanning mogelijk zijn. Er is nog geen ander vliegtoestel dat kan zweven en rondspringen als een drone, terwijl het tegelijkertijd ook extreme snelheden levert, dan wel in staat is plotselinge draaibewegingen te maken of stuwkracht in vijf verschillende richtingen op snelheid te produceren – en om het vliegtuig in horizontale vlucht te kantelen of zelfs om te draaien. Het lijkt geen luchtkasteel, er zijn momenteel in ieder geval wel meerdere bemande elektrische multirotor vliegtuigen in ontwikkeling die dezelfde capaciteiten in huis hebben als dat de ADIFO biedt voor w.b. lage snelheid maar niet voor extreme snelheden. De gevectoriseerde stuwraketten – waarmee de richting van de stuwkracht van de motor te manipuleren is –  aan de achterkant van de schotel zijn allesbehalve nieuw, straalaandrijving is betrouwbaarder dan ooit, en er is niets aan de taps toelopende schotelvorm dat er onmogelijk uitziet of zelfs super moeilijk te bouwen is.  Sabie en Taposu zijn momenteel op zoek naar partners om de ADIFO verder te ontwikkelen. Video en bronnen; New Atlas / Vimeo / ADIFO aircraft

Share

Comments

  1. Cees Klaris zegt

    Het klinkt leuk en aardig maar al deze vliegeigenschappen en vormen zijn al lang onderzocht en geprototypeerd door verschillende entiteiten en zonder passende propulsie (denk:’anti-gravity’) niet rendabel/werkbaar bevonden. In de natuur zie je dergelijke vliegstructuren ook niet omdat deze zich houdt aan de nominale modus operandi wat betreft aerodynamica en de schijnlijk onontkombare effecten van de zwaartekracht. Iets meer inzicht in de werking van de natuurkrachten gaat ons verder helpen, ik ben daar zeker van.

    • Angele van Oosterom zegt

      In hoeverre dergelijke modellen de afgelopen decennia echt zeer uitvoerig onderzocht en getest zijn en serieus in overweging genomen voor militaire en/of burgerdoeleinden vind ik lastig uit de openbaar toegankelijke documenten op te maken. Er zijn weliswaar enkele projecten bekend waaronder die van de Amerikaanse luchtmacht* en wat oudere experimenten als Skyvault. Maar nu met alle nieuwe typen UAV’s die ingezet worden in een steeds breder veld aan toepassingen zal kennis en inzicht in de techniek ook snel toenemen en is de tijd misschien ook rijp voor een vernieuwend model dat zowel zeer wendbaar is alsook de supersonische snelheden aankan.

      *onderstaand artikel is een aardige samenvatting;

      https://www.popularmechanics.com/military/a8699/declassified-americas-secret-flying-saucer-15075926/

Speak Your Mind

*