29 maart 2024

Hayabusa2 heeft een kunstmatige krater gemaakt op planetoïde Ryugu

Impressie van het SCI experiment. Credit: JAXA.

De Japanse ruimteverkenner Hayabusa2 is erin geslaagd om op 5 april om 04.36 uur Nederlandse tijd een krater van ongeveer tien meter doorsnede te maken op de planetoïde Ryugu. De krater werd gemaakt door het zogeheten Small Carry-on Impactor experiment (SCI), een trommel van ongeveer 30 cm diameter en 22 cm lengte, die vol met explosieven zat en die aan de onderkant een koperen plaat had. Op 4 april maakte de SCI zich samen met de kleine DCAM3 camera’s op een hoogte van 500m boven het oppervlak van Ryugu los van Hayabusa2, die zelf vervolgens naar de ‘achterkant’ van de planetoïde vloog om te voorkomen dat ‘ie door vliegend puin geraakt zou worden. De SCI maakte een 40 minuten durende daling tot ‘ie explodeerde, ergens zo’n 100 tot 200 meter boven het oppervlak. Door de explosie werd de koperen plaat richting Ryugu afgevuurd en toen die met een snelheid van 2 km per sec tegen Ryugu knalde ontstond de krater – alles gadegeslagen vanaf een kilometer door DCAM3. En da’s allemaal gelukt! Hieronder een tweet van Hayabusa2, met daarin een foto van Ryugu, waarop je rechtboven aan de top een stoot aan materiaal de ruimte in ziet vliegen, veroorzaakt door de impact van de koperen plaat.

Eerder werd al eens een kogel van tantalum op Ryugu geschoten – bij de touchdown eind februari – en nu weer een koperen plaat. De wetenschappers doen dat omdat ze weten dat deze twee elementen van nature NIET op Ryugu voorkomen. In de waarnemingen die ze aan de inslagen doen kunnen ze dan gemakkelijk onderscheid maken tussen de elementen die van Ryugu zijn en de ‘aardse’ elementen. Hayabusa2 zal zich twee weken blijven verschuilen, om er zeker van te zijn dat er geen puin meer boven de inslagkrater hangt. Hij heeft wel contact met DCAM3, om daarmee een oogje in het zeil te houden. Over twee weken keert ‘ie weer terug naar zijn oorspronkelijke positie om de verse krater te kunnen bekijken. Later zal door JAXA worden beslist of Hayabusa2 materiaal uit de krater zal gaan inzamelen of dat daarvoor toch een andere plek wordt gekozen. Dat zal op z’n vroegst pas in juni gaan plaatsvinden. En dat verzamelde materiaal moet vervolgens weer terug naar de aarde worden gebracht. Bron: Gizmodo + Planetary Society.

Share

Comments

  1. Wybren de Jong zegt

    De impact snelheid is 2 km per seconde (niet per uur).
    Dat las ik op planetary society blog:
    Hayabusa2 will high-tail it behind Ryugu, and the explosives will detonate above the surface, shooting the copper lump into Ryugu at 2 kilometers per second, fast enough to create a crater a few meters in diameter. After the coast is clear, Hayabusa2 will return to the scene of the crime and observe the crater it made, getting a firsthand look at materials that were not previously exposed to space.

  2. Waanzinnig gewoon, dat dit anno 2019 allemaal kan !

    • Martin Schoenmaker zegt

      2019? De ontwikkeling vond plaats tussen 2011 en 2014. De lancering was in december van 2014. Een jaar later vloog hij wederom vlak langs de Aarde voor een zwieper (gravity-assist) om in juni 2018 pas aan te komen bij Ryugu.

      Dus eigenlijk zou je moeten zeggen: “Waanzinnig gewoon, dat men dit anno 2011 al helemaal tot in de puntjes uitgedacht had” 😉

      • Dat zeg ik Martin : Waanzinnig mooi, dat dit op zoveel miljoenen kilometers afstand van de Aarde kan, en met wat voor een precisie. Wat zou er in de 22e en 23e eeuw allemaal mogelijk zijn, vraag ik me weleens af.

  3. Collega-Astroblogger Martin wees mij erop dat die DCAM3 niet meer werkt en dus niet meer een oogje in het zeil kan houden voor Hayabusa2. Hij had een batterij een boord die ’t maar drie uur volhield en daarna was ’t over en sluiten. Ben wel benieuwd of het filmpje wat die camera’s van de explosie en daaropvolgende inslag hebben gemaakt al online is. Martin, bedankt!

Speak Your Mind

*