Impressie van het SCI experiment. Credit: JAXA.
De Japanse ruimteverkenner Hayabusa2 is erin geslaagd om op 5 april om 04.36 uur Nederlandse tijd een krater van ongeveer tien meter doorsnede te maken op de planetoïde Ryugu. De krater werd gemaakt door het zogeheten Small Carry-on Impactor experiment (SCI), een trommel van ongeveer 30 cm diameter en 22 cm lengte, die vol met explosieven zat en die aan de onderkant een koperen plaat had. Op 4 april maakte de SCI zich samen met de kleine DCAM3 camera’s op een hoogte van 500m boven het oppervlak van Ryugu los van Hayabusa2, die zelf vervolgens naar de ‘achterkant’ van de planetoïde vloog om te voorkomen dat ‘ie door vliegend puin geraakt zou worden. De SCI maakte een 40 minuten durende daling tot ‘ie explodeerde, ergens zo’n 100 tot 200 meter boven het oppervlak. Door de explosie werd de koperen plaat richting Ryugu afgevuurd en toen die met een snelheid van 2 km per sec tegen Ryugu knalde ontstond de krater – alles gadegeslagen vanaf een kilometer door DCAM3. En da’s allemaal gelukt! Hieronder een tweet van Hayabusa2, met daarin een foto van Ryugu, waarop je rechtboven aan de top een stoot aan materiaal de ruimte in ziet vliegen, veroorzaakt door de impact van de koperen plaat.
[SCI] The deployable camera, DCAM3, successfully photographed the ejector from when the SCI collided with Ryugu’s surface. This is the world’s first collision experiment with an asteroid! In the future, we will examine the crater formed and how the ejector dispersed. pic.twitter.com/eLm6ztM4VX
— HAYABUSA2@JAXA (@haya2e_jaxa) 5 april 2019
Eerder werd al eens een kogel van tantalum op Ryugu geschoten – bij de touchdown eind februari – en nu weer een koperen plaat. De wetenschappers doen dat omdat ze weten dat deze twee elementen van nature NIET op Ryugu voorkomen. In de waarnemingen die ze aan de inslagen doen kunnen ze dan gemakkelijk onderscheid maken tussen de elementen die van Ryugu zijn en de ‘aardse’ elementen. Hayabusa2 zal zich twee weken blijven verschuilen, om er zeker van te zijn dat er geen puin meer boven de inslagkrater hangt. Hij heeft wel contact met DCAM3, om daarmee een oogje in het zeil te houden. Over twee weken keert ‘ie weer terug naar zijn oorspronkelijke positie om de verse krater te kunnen bekijken. Later zal door JAXA worden beslist of Hayabusa2 materiaal uit de krater zal gaan inzamelen of dat daarvoor toch een andere plek wordt gekozen. Dat zal op z’n vroegst pas in juni gaan plaatsvinden. En dat verzamelde materiaal moet vervolgens weer terug naar de aarde worden gebracht. Bron: Gizmodo + Planetary Society.
