29 maart 2024

Diepenveen-meteoriet heeft overeenkomsten met planetoïde Ryugu

De Diepenveen meteoriet. Credit: Raymond Rutting

De Diepenveen-meteoriet viel op 27 oktober 1873, maar werd pas in 2012 in een privé-collectie herontdekt voor de wetenschap. Nu publiceert een team van 26 onderzoekers van verschillende internationale onderzoeksinstituten – met Marco Langbroek van Naturalis Biodiversity Center als eerste auteur – de resultaten van grondig onderzoek naar de ‘Diepenveen’ in Meteoritics & Planetary Science. Opvallend: de steen is na anderhalve eeuw omzwervingen op aarde nog verrassend vers én vertoont mogelijk overeenkomsten met de planetoïde Ryugu waarop de Japanse ruimtesonde Hayabusa 2 eerder dit jaar is geland. Het wordt spannend om, als Hayabusa 2 in 2020 terug naar aarde komt met steenmonsters, de materialen te vergelijken.

Verschillende impacts

De meteoriet behoort tot het CM-type van de koolstofchondrieten, een speciale groep meteorieten met soms honderden soorten organische moleculen. De Diepenveen is een zogeheten ‘regoliet’, materiaal dat afkomstig is van een door inslagen flink omgewoeld en tot stof en brokstukjes vergruisd oppervlak. Het materiaal wijkt echter op een aantal punten flink af van andere meteorieten van het CM-type:

  • de zuurstofisotopen (variaties van het zuurstofatoom) zijn lichter dan in andere stenen van deze groep;
  • sommige delen van de steen zijn minder omgezet door contact met water in de ruimte dan gangbaar;
  • het Diepenveen-materiaal heeft verschillende inslagen meegemaakt, waarbij de laatst gedateerde grote inslag zo’n 1,5 miljard jaar geleden plaatsvond in de planetoïdengordel, wat behoorlijk jong is voor ons zonnestelsel;
  • het materiaal heeft na de laatste inslag, toen het C/Cg-type moederlichaam onder invloed van Jupiter-verstoringen al in een baan dichter bij de aarde terecht was gekomen, nog zo’n 3 tot 5 miljoen jaar als klein object van ongeveer een halve meter doorsnee door de ruimte gevlogen. Dat is veel langer dan normaal bij dit type meteoriet.

Samenstelling

De onderzoekers hebben veel koolstofverbindingen (organische moleculen, zoals aminozuren) gevonden die ook in sommige andere meteorieten voorkomen, maar ze bleken andere samenstellingen en verhoudingen te hebben. De verhouding van twee belangrijke aminozuren in de steen lijkt juist niet op die van andere meteorieten van het CM type, maar wél op die van meteorieten van een heel ander type (CI). De Diepenveen lijkt nog het meeste op een CM-meteoriet die in 1979 in Antarctica is gevonden, Yamato 793321. Indirect geeft dat ook een bevestiging dat de bijzondere eigenschappen hun oorsprong vinden in processen in de ruimte, want de Diepenveen en Y-793321 hebben na hun val op aarde een compleet andere geschiedenis meegemaakt. De Diepenveen heeft eigenschappen van verschillende meteorieten uit verschillende groepen en kan daardoor mogelijk dienen als een ‘kosmische bruggenbouwer’ die meteorietsoorten met elkaar verbinden.

Impressie van Hayabusa-2, die bodemmonsters verzamelt bij de planetoïde Ryugu. Credit: JAXA.

Diepenveen en planetoïde Ryugu

De eigenschappen van de Diepenveen zette de onderzoekers op het spoor van planetoïden die kunnen lijken op de ruimterots waarvan Diepenveen ooit afbrak. Ze vonden er een door te kijken hoe zonlicht weerkaatst wordt door vergruisde oppervlakken. Het reflectiespectrum van de Diepenveen lijkt op dat van de koolstofrijke planetoïde Ryugu, een ruimterots van ongeveer een kilometer doorsnee waarop de Japanse ruimtesonde Hayabusa 2 op 21 februari 2019 is geland [1]De bedoeling is eigenlijk dat de sonde nog een tweede keer moet afdalen om bodemmonsters te verzamelen. Maar er wordt sterk aan getwijfeld of men daar wel verstandig aan doet, omdat de hoogtemeter … Lees verder. “Hier op aarde kun je gesteente vaak in context beter begrijpen, maar dat is met een steenmeteoriet uit het zonnestelsel een stuk lastiger. Ruimtemissies kunnen dus uitkomst bieden,” licht Naturalis-onderzoeker en mede-auteur Sebastiaan de Vet toe. Mogelijk bestaat een deel van het oppervlak van Ryugu dus uit materiaal dat vergelijkbaar is met de Diepenveen-meteoriet. “Overeenkomsten tussen meteorieten en planetoïden zijn vrij zeldzaam, dus als Hayabusa 2 in 2020 naar de aarde terugkomt met kleine gesteentemonsters is het spannend om het materiaal met Diepenveen te kunnen vergelijken,” voegt Leo Kriegsman toe, die als Naturalisonderzoeker ook meewerkte aan de studie. De Diepenveen kan op deze manier mogelijk nieuwe aanwijzingen geven over de bouwstenen en de processen die hebben bijgedragen aan het ontstaan van rotsplaneten en misschien zelfs aan het leven op onze planeet. Bron: Naturalis.

Voetnoten

Voetnoten
1 De bedoeling is eigenlijk dat de sonde nog een tweede keer moet afdalen om bodemmonsters te verzamelen. Maar er wordt sterk aan getwijfeld of men daar wel verstandig aan doet, omdat de hoogtemeter moeite heeft de juiste hoogte te bepalen door het donker getinte oppervlak van Ryugu en dat grote risico’s met zich meebrengt. Zie http://www.planetary.org/blogs/jason-davis/hayabusa2-snag-second-target-marker.html.
Share

Comments

  1. Co van Driel zegt

    Ik heb een prachtig – ontroerend – verhaal op internet gevonden die over deze meteoriet gaat :
    http://www.geologievannederland.nl/zwerfstenen/meteorieten/diepenveen-meteoriet

  2. Als onze zon die bestaat uit waterstof in aanraking is gekomen met een witte dwerg die een groot gedeelte zuurstof bevat , dan krijg je natuurlijk een gigantische reactie waarbij veel water ontstaat. De elementen die het dichtst bij zuurstof staan zijn stikstof en koolstof. Allebei ruim voorradig in ons zonnestelsel en op aarde.
    Koolstof en waterstof zijn ook zeer reactief met elkaar.
    Mooi om te zien hoe men dit onderzoekt in de restanten van deze collision.

  3. Co van Driel zegt

    Het zal mij niet verbazen, als alle asteroïden en planetoïden in de Asteroïdengordel of dichterbij tussen de Aarde en Mars ongeveer hetzelfde zijn. Ik geloof nog steeds, dat er miljarden jaren geleden een planeet tussen Mars en Jupiter is geweest, die om de een of andere reden ontploft is. Behalve astronomie ben ik ook erg geïnteresseerd in theologie, en dan vooral over het ontstaan van onze planeet. Is er sprake van een Schepping door God of komt alles voort uit de “oerknal”. Het ene hoeft het andere niet in de weg te staan.

    In de Bijbel wordt op sommige plaatsen gesuggereerd, dat er buitenaardsen zijn. Ze worden “wachters” genoemd en “godenzonen”. En die “wachters” of “godenzonen” hebben lang geleden iets heel zondigs gedaan. Zo erg, dat God zijn hele schepping wilde vernietigen. Lees daarvoor Genesis 6 vers 1-4. In de boeken van Henoch wordt daar nóg dieper op ingegaan. Helaas zijn deze boeken niet in de Bijbel terechtgekomen tijdens het Concilie van Nicea in 325.

    Maar die boeken van Henoch bestaan wel degelijk. Ik heb ze. Maar ook in de Bijbel wordt op nog een paar plaatsen verwezen naar de “wachters” of “godenzonen”. Soms worden ze ook wel de Satan genoemd. Dat is de duivel met nog ca. 200 andere gevallen engelen.

    In het boek Job wordt er over geschreven, in Psalm 87:4 en 89:11 en in het boek Ezechiël. In de kanttekeningen van de Statenvertaling wordt gezegd, dat Rahab hetzelfde is als Egypte. Ik betwijfel dat van de theologen. De Satan is lang geleden (misschien wel 4 miljard jaar geleden) in opstand gekomen tegen God. En met hem nog zo’n 200 engelen. Die zijn uit de hemel verstoten.

    Mijn theorie en van anderen is, dat de Satan en zijn aanhangers naar een planeet in ons zonnestelsel zijn verbannen. Dat was de planeet Rahab, die zich tussen Mars en Jupiter bevond. Maar de zonde op die planeet was zó groot, dat God deze planeet heeft verbrijzeld. En zo is de Asteroïdengordel ontstaan.

    Maar je kunt dat hele Bijbelverhaal ook negeren en de conclusie trekken, dat die planeet op een natuurlijke manier aan zijn einde is gekomen. Zoals Theia ook lang geleden met de Aarde in botsing is gekomen. Maar al die rotsblokken zijn daar niet vanzelf gekomen. Er moet daar iets hebben plaatsgevonden in de beginperiode van ons zonnestelsel, ruim 4 miljard jaar geleden.

    En volgens mij wordt er in de Bijbel een klein tipje van die sluier opgelicht. Er was heel lang geleden een planeet tussen Mars en Jupiter. En de brokstukken van die planeet komen miljarden jaren later, ook in onze tijd, nog steeds neer op de Aarde. De Diepenveen-meteoriet uit 1873 is zo’n stukje Rahab, wat toevallig in Nederland terecht is gekomen.

    Misschien kom ik een beetje dominee-achtig over, maar zo is het niet bedoeld. Oude geschriften proberen een verhaal te maken rondom het ontstaan van onze planeet en haar bewoners. Zeker de eerste 7 hoofdstukken van de Bijbel moeten we niet al te letterlijk nemen. Hier wordt namelijk de oertijd beschreven.

    Het boek Job gaat waarschijnlijk niet over een Joodse boer, maar het is een oerverhaal. Dit zeg ik niet om de Bijbel belachelijk te maken, maar het is waarschijnlijk wel zo.

    In het boek Psalmen wordt de wereldgeschiedenis in dichtvorm geschreven. Tenminste ze worden in de kerk gezongen. Het is een soort samenvatting van de hele Bijbel.

    En wat Ezechiël daar in het zuiden van Irak heeft gezien, zo’n 2600 jaar geleden, daar zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. Ik vermoed dat hij daar in contact is gekomen met buitenaardsen. De meeste predikanten geloven echter van niet. Of ze mogen het niet zeggen van hun werkgever (bijvoorbeeld de RK Kerk of de PKN).

    In de Bijbel staat geschreven : Onderzoekt alle geschriften. En daar wordt niet alleen de Bijbel mee bedoeld. En zijn duizenden andere oude geschriften. De Koran is er maar een van, maar het zijn er duizenden. De Kebre Negest is er ook eentje, zeg maar de Ethiopische Bijbel. Die onthult het één en ander over de verblijfplaats van de Ark van het Verbond. Maar dan ga ik een ander paadje op.

    Jullie begrijpen het al … ik geloof in Ancient Aliens, maar ik kan het niet bewijzen. Nog niet. Maar misschien is dat over 10 of 20 jaar wel anders. Want ik geloof, dat het grote raadsel van onze afkomst nog vóór 2040 opgelost gaat worden. Onderzoek op de Maan en Mars zullen ons verder helpen. En misschien willen ze in Ethiopië een keer openheid van zaken geven m.b.t. de Ark van het Verbond.

  4. Daily Shorts zegt

    “Maar de zonde op die planeet was zó groot, dat God deze planeet heeft verbrijzeld. En zo is de Asteroïdengordel ontstaan.”

    XDXDXD hahahhaa

    • Co Driel zegt

      Het is niet mijn idee. Maar dit lees ik op internet. En het zou best zo kunnen zijn gegaan. Maar ik schreef al, het kan ook op een natuurlijke manier ontstaan zijn. Zonder God, duivelen en straf. Gewoon een natuurlijk proces. Net zoals de planeet Theija op onze planeet Aarde is gebotst, waar de Maan uit is ontstaan. Ik houd alle opties nog open, maar ik moet toegeven, dat de Heere der Heirscharen zeer weinig van Zich laat merken anno 2019. Dus ook ik twijfel aan het bestaan van God, maar ik ben zo bang dat ik dan in het hiernamaals gestraft word, omdat ik twijfelde aan het bestaan van een God. Ik ben zo vreselijk bang, dat wij (Christenen) geloven in iets wat (helaas) niet bestaat. Maar al die rotsblokken tussen Mars en Jupiter komen ergens vandaan. Waarschijnlijk van een gesneuvelde planeet.

Speak Your Mind

*