28 maart 2024

NASA’s Kilopower team ‘KRUSTY’ wint prestigieuze prijs

NASA Kilopower team KRUSTY  heeft deze maand de ‘Gears of Government Presisdents Award’ gewonnen. Het KRUSTY (Kilopower Reactor Using Stirling Technology) team, o.l.v. van hoofdingenieur Mark Gibson en Lee Mason, NASA’s belangrijkste technologen voor energie- en energieopslag, ontwikkelt de KRUSTY Kilopower kernsplijtingsreactor, een systeem om op korte termijn een langdurig verblijf op planetaire oppervlakken mogelijk te maken, vooreerst op de maan en Mars. Mark Gibson van het Glenn Research Center te Cleveland van waaruit het Kilopower programma geleid wordt, geeft uitleg in onderstaande video, een beschrijving van het systeem en hoe het een duurzaam verblijf op een andere planeet mogelijk maakt.

Kilopower reactor systeem credits; NASA / Glenn Research Center / MoonDaily

NASA’s Glenn Research Center werkt(e) voor de ontwikkeling nauw samen met de DOE (Department of Energy) en Nevada National Security Site te Nevada, bij laatstgenoemde werden de succesvolle testen van het nucleair reactorsysteem uitgevoerd die liepen vaneind 2017 tot maart 2018. Twee jaar aan voorbereiding op de Security Site gingen hieraan vooraf en er waren 100 ingenieurs bij het werk betrokken. Deze gronddemonstraties vonden plaats in het zogeheten National Criticality Experiments Research Center bij het NNSS. In een officiële verklaring van de NNSS staat; “Het omvatte een full-power demonstratie gedurende 28 uur en toonde aan dat het systeem zou kunnen werken onder meerdere systeemstoringen. Uit deze full-power run bleek dat het voor de NASA haalbaar is om kleine splijtingsreactoren te gebruiken om langdurige missies op de maan of Mars uit te voeren,” en verder; “De technologie zou cruciaal kunnen zijn om tegen 2028 een duurzame aanwezigheid op de Maan te vestigen.”

Kilopower is een klein, lichtgewicht en relatief voordelig kernsplijtingssysteem dat in staat is tot 10 kilowatt elektrisch vermogen te genereren – voldoende om meerdere gemiddelde huishoudens gedurende ten minste 10 jaar continu te laten werken. Vier eenheden van de Kilopower bieden genoeg kracht om een ??buitenpost op de maan te vestigen. Volgens Gibson, de hoofdingenieur van het Kilopower porject, is het baanbrekende energiesysteem ideaal voor de maan, waar energieopwekking uit zonlicht moeilijk is omdat maanavonden gelijk zijn aan 14 dagen op aarde. De voedingsbron is ontworpen voor extreme omgevingen. “Op de maan kan Kilopower worden ingezet om te helpen bij het zoeken naar bronnen in kraters met permanente schaduw,” zei Mason. Voortbouwend op de eerste succesvolle afronding van de KRUSTY grond demonstratie in maart 2018, is het projectteam inmiddels druk bezig met het ontwikkelen van missieconcepten en voert het aanvullende risicoverminderingsactiviteiten uit ter voorbereiding op een mogelijke toekomstige vluchtdemonstratie bezoek aan de oppervlakte van de maan. Zo’n demonstratie zou de weg kunnen banen voor toekomstige Kilopower-systemen die maan astronauten in staat stellen brandstof, water en andere materialen te produceren met behulp van planetaire hulpbronnen. De Gears of Government Awards erkennen individuen en teams werkzaam voor de Amerikaanse federale overheid van de Verenigde Staten wiens werk en toewijding een buitengewone bijdrage levert aan de Amerikaanse samenleving in een breed veld van sectoren.

Het Kilopower-project maakt deel uit van het GAme Changing Development (GCD) -programma van NASA, dat wordt beheerd door NASA’s Langley Research Centre. Dit testprogramma financierde de parabolische en suborbitale vluchten die de titanium waterwarmtepijpen van de Kilopower-technologie deden rijpen door het bloot te stellen aan ruimtevaartgerelateerde omgevingen met behulp van commerciële herbruikbare suborbital-lanceervoertuigen. Het project zal deel blijven uitmaken van het GCD-programma met als doel over te gaan naar het technologiedemonstratie-missieprogramma in 2020. Het projectteam van Kilopower wordt geleid door het Glenn Research Center van NASA in samenwerking met NASA’s Marshall Space Flight Center; de National Nuclear Security Administration (NNSA) van het Department of Energy (DOE); en het Los Alamos National Laboratory van NNSA, Y-12 National Security Complex en Nevada National Security Site (NNSS). Testen vonden plaats van november 2017 tot maart 2018 bij het National Criticality Experiments Research Center in de Device Assembly Facility op de NNSS. Bron; MoonDaily / NASA / Federal News Network / Pahrump Valley Times

Share

Comments

  1. Wat ik mis in het verhaal is wat er zoal gespleten wordt… dat is geen plutonium deze keer maar het gewone ouderwetse Uranium-235.
    “The generator uses readily available uranium-235 in a molybdenum alloy.
    A uranium core has the additional benefit of avoiding uncertainty in the supply of plutonium. The core of the reactor will be of solid, cast uranium-235 alloy surrounded by a beryllium oxide reflector. This reflector focuses neutron emissions and returns their energy back into the core to minimize nuclear gamma radiation which could impair on-board electronics.”
    bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Kilopower

  2. Angele van Oosterom zegt

    Misschien dom maar had dat tijdens de Koude Oorlog dan niet te maken met die uranium-plutonium cyclus (zie hieronder met die Weinberg affaire) die voorkeur genoot voor centrales boven thorium vanwege de productie van kernwapens of was dit in NL slechts een financiële kwestie dat het stopgezet is?
    https://en.wikipedia.org/wiki/Thorium-based_nuclear_power

Laat een antwoord achter aan Angele van Oosterom Reactie annuleren

*