29 maart 2024

NGC 7000…”de….grrrr…Noord Amerikanevel” door een russisch oog!

NGC 7000, de Noord Amerikanevel gekiekt met een russische 500mm F8 Maksutov. Credit: J. Brandt.

Zucht…..moet je nou toch eens kijken wat voor schoons je krijgt als je de twee grote supermachten onzer Moedertje Aard astrofotografisch met malkander verbindt. Ik bedoel maar….de wonderschone emissienevel NGC 7000, beter bekend onder de naam Noord Amerikanevel op de gevoelige digitale plaat gezet met een oldtimer telelens uit het woestschone land van Oom Vladimir,  een 500mm F8 Maksutov,  van oerdegelijke optische en mechanische kwaliteit!! Dat is pas…detente…..dat is pas een plezante warme vrede in plaats van die duffe hernieuwde koude oorlog!!

Maar goed,  zo gaan die dingen helaas nu eenmaal in de grote boze mensenwereld maar gelukkig is het in mijn kleinknusse astrofotografiewereldje allemaal net effe iets “gezelliger”.  Het zijn de beruchte grijze nachten maanden zo rond de 21ste Juli en dus is het “lanceervenster” voor het maken van goede hemelfoto’s deze periode helaas een beetje erg ongemakkelijk laat en ook nog eens erg kort. Dit is dan ook de tijd dat ik eigenlijk meer bezig ben met het bouwen en daar waar nodig verbouwen van mijn astrospeelgoed, dan dat ik al dit optisch-mechanisch schoons mee de Biesbos in wens te sleuren. Normaal gesproken bestaat mijn standaard astrofotogereedschap uit mijn brave 20cm F6 high spec Orion Optics Newton geplaatst op een oude zwarte EQ6 montering, sedert een maandje of wat geleden aangevuld met een Lacerta Mgen stand alone autoguider gekoppeld aan een 7 x 50 zoeker.

Bij die zoeker is het oculair plus kruisdraadgedeelte vervangen door een speciale adapterring waarmee de Mgen autoguider aan het zoekertje kan worden bevestigd…..enne….zoals U weet ben ik uitnemend en nog steeds  best wel een beetje stomverbaasd tevreden hoe goed zo’n klein k…tzoekertje in combi met die Mgen haar werk doet. In de zogenaamde “old school days” werd er keer op keer ingepeperd dat de volgkijker in kwestie een brandpuntsafstand van minimaal twee maal als die van de hoofdkijker moest hebben….in mijn geval dus minumaal 2,40m…..en hier weet een volgkijkertje met een brandpuntsafstand van slechts 18cm (!!) die zwaarwichtige combinatie van een 20cm F6 (brandpuntsafstand 1,20cm) en een niet zo strak volgende oude EQ6 perfect in toom te houden……met als resultaat keer op keer kakelscherpe sterpuntjes!!

Nu heb ik nog niet zo lang geleden via Robtics (van harte aanbevolen trouwens!!)  ook een redelijk kekke tweedehands EQ3 op weten te tikken……vele malen lichter mee te slepen en toch sterk genoeg om kijkers (zoals mijn beide kleine Newtonnetjes) en telelenzen (zoals mijn beide Maksutov telelenzen) tot een cm of 15 strak langs de nachthemel te loodsen….EN…..het gebakkie is tot mijn stomme verbazing ook nog eens voorzien van een mogelijk tot autoguiding!!!

Hmmmmm……..wat zou de combinatie 500mm F8 Maksutov telelens (U weet wel dat ding welke ik 40 jaar geleden “voor heel weinag” op de toenmalige zwarte markt in Beverwijk als “optisch colaglas” heb aangeschaft), EQ3 en Lacerta Mgen doen als serieus astrofoto-gereedschap??

En dus……zeer plezant een tijdje bezig geweest om één en ander aan te passen en te integreren. De EQ3 heb ik middels een zelfgelaste adapter geschikt gemaakt voor het stalen zuil statief van de EQ6, waar ik al eerder het Lacerta Mgen handcontroler permanent in heb gebouwd. Verder heb ik puur voor de lol zelf, van een stukkie aluminium een zwaluwstaart, systeem celestron/skywatcher gefrabiceerd waar aan de ene kant de 500mm F8 maksutov telelens is opgehangen en aan de andere kant de Lacerta Mgen autoguider, die middels een duwschroeven en trekveren mechaniek zowel in Rechte klimming als in declinatie-richting te bewegen is zodat het vinden van een geschikte volgster redelijkerwijze “een makkie is”. In het midden op de zelfmaak-zwaluwstaart tussen de autoguider en de maksutov is er nog een plekkie gereserveerd voor een 6×30 zoeker.

De sky watcher EQ3 is op zich best wel een aardige montering, hoor….maarre….het is uiteraard geen high tech (en derhalve heavy pittig geprijsde!!) Mesu danwel Paramount klasse montering en dus moet je wel even goed de tijd nemen om het “gebakkie” lekker soepeltjes te laten lopen,  waarbij ik er wel achter ben gekomen dat (te) veel speling op beide aangedreven assen te prefereren is boven (te) weinig.  Om “het gebakkie” vervolgens  goed te laten volgen is het zeer te adviseren om de montering zo “uit evenwicht te brengen” door middel van het effe iets verder dan “normaal” doorschuiven van de contragewichten. Het risico wat je hiermee zou kunnen lopen is dat je volgmotoren wellicht iets meer belast dan wellicht wenselijk is…..eh…dat mot dan maar!!

Maar goed…..na een paar oefensessie’s voor de deur het hele zooitje fit genoeg gevonden voor het echte werk in de Biesbos. Overigens……op het moment van schrijven, zondagmiddag 7 Juli 2019 (!!!),  staat hier de TV aan enne….”we” schijnen in  die Sari van Veenendaal wel een hele goede keeper te hebben en dan weet U wel waar ik in elk geval echt NIET naar kan kijken……veels te slecht voor mijn zenuwen!!!

Afijn…..in  de serene Biesbos…… nou ja….sereen?? Het gebrul van de brulkikkers was werkelijk oorverdovend maar wel heel erg lollig……Het hele zooitje opgesteld en uitgelijnd en met de onberispelijk werkende GoTo functie naar het “object of my astrophotographical desire”……NGC 7000, de Noord Amerikanevel gedirigeerd. Deze grote emissienevel is te vinden pal naast Deneb de hoofdster van het sterrenbeeld de Zwaan en is ideaal van formaat voor de/een (500mm) telelens. Met de 500mm “glamourmak” gekoppeld aan de  gemodificeerde Canon 1000D, ingesteld op 8oo iso heb ik fijn automatisch volgend 7 subjes van 6 minuten geschoten terwijl ik heerlijk lekker lui op mijn rug liggend op een kleedje naar de kraakheldere sterrenhemel heb liggen staren….kolere, ik ga het weer zeggen…maarre….wat is zo’n autoguider toch een heerlijk stukkie astrospeelgoed…..oh..enne….laten we vooral niet vergeten te vermelden dat de nederige EQ3 zich echt geweldig in toom laat houden door diezelfde autoguider……retestrakke sterpuntjes!!

Na deze perfecte veldwerk-sessie thuisgekomen nog een paar flats en dark flats (een flatfield met dezelfde belichtingstijd maar dan met de lensdop erop) geschoten. De volgende dag één en ander digitaal afgewerkt op met deep sky stacker, Canon photo professionaal en photoshop……enne…zie hier het resultaat……een resultaat waar ik in elk geval zeer, maar dan ook echt zeer tevreden mee ben…..Als “onze” Oranjeleeuwinnen nou nog “effe” gehakt maken van die “Noord Amerika-voetbaldames” dan is de euforie, me dunkt, helemaal compleet!!!

Fuck…..penalty voor die yankee’s….Gaat.. piep..krachtterm..piep…..weer lekker zo…..Hmmmm…en waarom gaan mijn gedachten nu opeens weer naar het (ramp)jaar 1974…grrrr??? Gloeiende pestpokke…..2-0 voor die yankee’s!

Share
Over Jan Brandt

Comments

  1. Jan, hoe krijg je ’t voor elkaar. Kort na de verloren WK-finale een blog over de Noord-Amerikanevel. Zout op de wonden strooien. Zat je vanmiddag niet in het kolenhok? 😀

  2. jan brandt zegt

    Ik heb het blogje tijdens de wedstrijd zitten schrijven in het kolenhok…maar wel binnen gehoorafstand van de kwelbuis….sorry..zucht…het kolenhok misschien toch beter geluidsisoleren..hihi?!

  3. Geweldig goed gelukte foto, Jan.

    Mgen beste aankoop tot nog toe?

Speak Your Mind

*