Impressie van een ster en een ‘Hete Jupiter’. Credit: NASA, ESA and A. Schaller (for STScI)
Voor het eerst hebben sterrenkundigen op grond van waarnemingen een schatting kunnen maken van de magnetische activiteit van de ‘Hete Jupiters’, dat zijn grote exoplaneten ter grootte van Jupiter (en groter) en die zeer dicht bij hun moederster staan – gemiddeld op vijf sterdiameters afstand, twintig keer de afstand aarde-maan. Het blijkt dat er een interactie bestaat tussen het magnetisch veld van de ster en van de planeet. Een team onder leiding van Wilson Cauley (Universiteit van Colorado, VS) heeft vier specifieke Hete Jupiters bestudeerd en die blijken een magnetisch veld te hebben met een sterkte tussen 20 en 120 gauss. Ter vergelijking: het magnetisch veld van Jupiter heeft een sterkte van 4,3 gauss en dat van de aarde is 0,5 gauss.
Credit: Wilson Cauley/Iniversity of Colorado.
De sterrenkundigen baseerden zich bij hun berekeningen op waarnemingen die waren gedaan met telescopen op Hawaï en in Frankrijk. Daarbij keken ze met name naar de emissie van geïoniseerd calcium (Ca II) door de ster bij de exoplaneet, een emissie die afkomstig is van de chromosfeer van de ster, een dunne gaslaag boven het oppervlak van de ster die sterk door diens magnetisch veld wordt beïnvloed.
Credit: Antoine Strugarek/CEA Saclay/Université de Montréal.
Op grond van theoretische modellen van de interactie van het magnetisch veld van ster en planeet (zie de afbeelding hierboven voor een impressie van die interactie) komen Cauley en z’n team vervolgens tot de geschatte waarden van het magnetisch veld van de grote planeten. Die sterktes blijken hoger te zijn dan men op grond van de leeftijd en rotatie van de planeet had ingeschat. Kennelijk ontvangen ze een grote hoeveelheid energie van hun ster en dat versterkt het magnetisch veld. Op 22 juli verscheen er een vakartikel over de berekeningen en het onderzoek aan de vier exoplaneten in Nature. Bron: ASU.
