Alle S-sterren in de buurt van Sgr A*. S62 heb ik met een rode pijl aangegeven. Credit: – Gillessen, S. et al. Astrophys.J. 692 (2009).
Sterrenkundigen van de Universiteit van Keulen zijn erin geslaagd om vlakbij Sagittarius A* (kortweg: Sgr A* ), het superzware zwarte gat in het centrum van ons Melkwegstelsel, een ster te ontdekken die de kortste omloopbaan om dat zwarte gat heeft. Tot 2012 dachten de sterrenkundigen dat SO-2 (of S2) de kortste omloopbaan had, die in 16,05 jaar één keer om Sgr A* draait. Toen werd SO-102 ontdekt, die in 11,5 jaar om Sgr A* draait. En nu is daar S-62, die in een sterk elliptische baan in slechts 9,9 jaar om het zwarte gat draait. De ster werd al uitgebreid waargenomen tussen 2003 en 2012 met de NACO en SINFONI instrumenten, verbonden aan ESA’s observatoria van VLT/Paranal in Chili. Tussen 2013 en 2018 was het waarnemen van S62 niet mogelijk omdat gezien vanaf de aarde (op 26.000 lichtjaar afstand) S2 er voor zat, die rond mei 2018 z’n peribothron of periapsis meemaakte, het moment dat ‘ie het dichtste bij Sgr A* was – die afstand tussen S2 en de waarnemingshorizon van Sgr A* was toen 17 lichtuur, da’s 18 miljard km. Die waarnemingshorizon van Sgr A* heeft zelf een straal van 12 miljoen km, 0,08 AE.
Foto van de sterren rond Sgr A*. S62 staat vlakbij Sgr A*, welke ook is aangegeven. Credit: N. Sabha et al, 2010.
De ster S2 is enkele keren gebruikt om de Relativiteitstheorie te testen. De sterrenkundigen denken dat S62 eind 2022 dat moment zal meemaken en dat ‘ie dan op slechts 0,72 lichturen afstand zal staan, 5,2 AE, da’s 780 miljoen km, pakweg de afstand zon-Jupiter. Men schat dat de ster 2,2 keer de massa van de zon heeft. Op basis van de bewegingen van S62 schatten de sterrenkundigen de massa van Sgr A* op 4,15 ± 0,6 miljoen keer de massa van de zon. De sterrenkundigen denken dat door de zwaartekrachtsinvloed van Sgr A* er na elke omloop een verschuiving van bijna 10 graden zal zijn in de periapsis van de ster. Die verschuiving is vergelijkbaar met de precessie van de planeet Mercurius, een effect dat door Albert Einstein in 1915 werd verklaard vanuit z’n Algemene Relativiteitstheorie.
A new S star in the Galactic Centre orbiting with a 9.9 yr period around the black hole, a periapsis of 5.2 AU (=Sun-Jupiter distance!) from the black hole, and 10 deg (!!!) of periapsis shift per orbit. Blimey! Hats off for the colleagues from Cologne. https://t.co/sJYMfrYrPw
— Seb Hoenig (@dustrophysix) August 1, 2019
Bron: Astronomers Telegram.
Speak Your Mind