Radarwaarnemingen aan drie manen van Saturnus – Mimas, Enceladus en Tethys – laten zien dat Enceladus als een soort van sneeuwkanon werkt en dat ‘ie niet alleen over zichzelf, maar ook over Mimas en Tethys verse deeltjes waterijs strooit, waardoor hun reflecterend vermogen toeneemt en ze een glimmend uiterlijk hebben. Verder blijkt uit die waarnemingen ook dat er onder het oppervlak van Enceladus boemerang-achtige structuren zitten, die de microgolfstraling van de maan nog verder versterkt hebben, straling welke is opgevangen door de Cassini ruimteverkenner. Tussen 2004 en 2017 onderzocht Cassini Saturnus en z’n manen en zestig keer heeft ‘ie radarwaarnemingen aan de manen gedaan. Een internationaal team onder leiding van Alice Le Gall (LATMOS-UVSQ, Parijs) onderzocht de gegevens en ontdekte dat de radarsignalen twee keer zo sterk waren als men eerst dacht. De manen hebben geen atmosfeer, dus de ‘sneeuw’, die door Enceladus’ geisers wordt geproduceerd kan na een reis door de ruimte gemakkelijk op andere manen vallen.
Men schat in dat de sneeuwlaag op de drie manen enkele tientallen centimeters denk moet zijn. Enceladus heeft een ondergrondse vloeibare oceaan en via z’n geisers, die ook door Cassini eerder al zijn ontdekt, spuit ‘ie constant waterijsdeeltjes de ruimte in. De sneeuwlaag van Enceladus, Mimas en Tethys kan niet geheel hun hoge radarhelderheid verklaren, dus men vermoedt dat ze nog een meters diepe ijslaag hebben onder het oppervlak. De resultaten van Le Gall en haar groep werden gepresenteerd tijdens een congres van de Euro Planet Society en de Division for Planetary Sciences van de American Astronomical Society, die afgelopen week in Genève plaatsvond. Hier is het artikel van Le Gall et al, dat op dat congres werd gepresenteerd. Bron: Europlanet.