28 maart 2024

Methode bedacht om wormgaten te detecteren – áls ze bestaan

Impressie van een superzwaar zwart gat. Credit: NASA/JPL-Caltech

Voorlopig zijn wormgaten nog zuiver hypothetische objecten: een wormgat, ook bekend als een Einstein-Rosen brug, is een hypothetische mogelijkheid om binnen de ruimtetijd via z’n twee uiteinden sneller dan het licht te reizen. Einstein’s Algemene Relativiteitstheorie (ART) sluit hun bestaan niet uit, maar dan moet er wel materie met een negatieve energiedichtheid bestaan. Die is nog nooit waargenomen, maar het is ook niet uitgesloten dat het wel bestaat. Mochten wormgaten inderdaad bestaan dan hebben twee natuurkundigen van de Universiteit van Buffalo (VS) en Yangzhou Universiteit (China) alvast bedacht hoe je ze zou kunnen detecteren. Dejan Stojkovic en De-Chang Dai denken dat ze waargenomen zouden kunnen worden in de buurt van Sagittarius A* (kortweg Sgr A*), het superzware zwarte gat in het centrum van het Melkwegstelsel. Op grond van theoretische overwegingen denkt men dat wormgaten vooral op plaatsen voorkomen met extreem krachtige zwaartekrachtsvelden en dé plek bij uitstek daarvoor is vlakbij een superzwaar zwart gat.

Impressie van een wormgat. Credit: Pixabay / Genty.

Op 10 oktober j.l. publiceerde het tweetal dit vakartikel in Physical Review D en daarin stellen ze dat de aanwezigheid van een wormgat in de buurt van Sgr A* zich kan verraden door minieme afwijkingen in de baan van sterren die vlakbij Sgr A* staan en daar in korte tijd omheen draaien. Eén van die sterren is de welbekende ster S2, die in 15,2 jaar om Sgr A* draait. Als S2 in de buurt van het wormgat zou komen en aan het andere uiteinde van het wormgat (ergens anders in het heelal) bevindt zich ook een ster, dan zal de zwaartekrachtswerking van die ster van invloed zijn op de baan van S2 (en vice versa). Op dit moment zijn de metingen aan de baan van S2 nog niet gedetailleerd genoeg om zo’n variatie te zien, maar Stojkovic en Dai denken dat één of twee decennia van waarnemingen genoeg gegevens van de baan moeten opleveren om iets te kunnen zeggen over de aanwezigheid van een wormgat in de buurt van Sgr A* en S2. Maar zelfs als ze zo’n variatie bespeuren is het nog niet helemaal zeker, want de baanafwijking zou ook door iets anders kunnen worden veroorzaakt, bijvoorbeeld een ster in de buurt van S2. Het blijft dus nog een poosje hypothetisch, die wormgaten. Bron: Universiteit van Buffalo.

Share

Speak Your Mind

*