Op 17 december j.l. zag ik ze op het Gala van de Sterrenkunde in Leiden, de sterrenkundigen en wetenschapsjournalisten George van Hal (de Volkskrant) en Ans Hekkenberg (New Scientist), de auteurs van het boek ‘Het kosmisch rariteitenkabinet’. Op dat gala deden ze een korte, maar boeiende presentatie van enkele bijzondere rariteiten die er in het heelal zijn, zoals daar is de allergrootste bliksemflits in het gehele heelal, eentje die vanuit het sterrenstelsel 3C303 wordt uitgestoten en die een sterkte van maart liefst 10^18 ampère heeft – gelukkig staat dat stelsel met z’n bizarre flits op een veilige afstand van twee miljard lichtjaar. Ik kende het boek toen op die avond nog niet, maar dacht wel na die ‘flitsende’ presentatie dat ’t zeker waard zou zijn om het eens te lezen. En aldus geschiedde en het feit dat ik Kerstvakantie had en dus tijd had om iets te lezen maakte het ook makkelijker om het in één ruk uit te lezen.
In Het kosmisch rariteitenkabinet beschrijven Van Hal en Hekkenberg in 30 hoofdstukken de meest vreemde, hilarische, bizarre en grootste objecten die het heelal herbergt en raadselachtige berichten en signalen van dingen die vanuit het heelal tot ons komen, van dingen in de buurt van de aarde – neem de Zuid-Atlantische Anomalie (ZAA) als voorbeeld, de Bermudadriehoek van de ruimte – tot dingen héél ver weg, zoals de Thorne-Zytkow objecten, waarbij een neutronenster zich schuilhoudt in de kern van een rode reuzenster, en die bliksemflits uit 3C303. Ik vind het een heel leuk en ook verhelderend boek, dat uitnodigde om steeds maar verder te lezen. Het zijn korte hoofdstukken, waarin de rariteiten die ons heelal kent op een vlotte en vaak ook humoristische manier beschreven worden en na ieder hoofdstuk denk je ‘snel verder lezen, kijken of het nog gekker kan worden’… en ja hoor, het kan steeds gekker worden. Nou weet ik na ruim 14 jaar Astroblogs dat het heelal nog tal van bizarre objecten kent die niet in Het kosmisch rariteitenkabinet staan (ik noem even wat dingen, zoals vierkante kraters op de maan, het inmiddels beroemde Hanny’s Voorwerp (waarin ook een dode quasar een rol speelt) en Groene Erwtstelsels), maar er zal vast nog wel eens een deel twee uitkomen, dus wie weet komen we die objecten daarin tegen. Het boek eindigt met een bezoek aan het ontstaan van het heelal – inclusief de inflatieperiode – middels een reisje georganiseerd door de Oerknaltours – zeg maar het Restaurant aan het Eind van het Heelal uit de Hitchhikers Guide to the Galaxy, maar dan omgekeerd. Kortom, een boek dat ik iedereen aan kan raden en dat ik bij het verschijnen van een deel twee zeker weer zal lezen.
Het kosmisch rariteitenkabinet
Auteurs: George van Hal, Ans Hekkenberg
Uitgever: Fontaine Uitgevers B.V.
Uitgave: oktober 2019
176 bladzijden
ISBN: 9789059569577
Goed om weten!
Met “Zuid-Amerikaanse Anomalie” bedoel je de zgn. South Atlantic Anomaly? Van die andere dingen die je noemt, vind ik wel wat – ik wil natuurlijk meteen weten wat het is, geen tijd om te wachten tot boek twee – maar dat “Zuid-Amerikaans” levert niets op.
En passant: een fijn (Astroblogs-)jaar gewenst, ook aan alle lezers!
Ja, helemaal gelijk, de Zuid-Atlantische Anomalie inderdaad. Ik heb het gelijk aangepast, thanx!