Marsrover Curiosity in de Gale krater. Credit: NASA
Dat er miljarden jaren geleden water op Mars heeft gestroomd is bekend, daar zijn verschillende bewijzen voor ontdekt – zie deze en deze overzichten daarvoor. Nou heb je water en water en daar kan scheikundig gezien erg veel verschil in zitten, de zoutgraad (saliniteit), de zuurgraad (pH), de staat van ‘redox’ (de hoeveelheid gassen als waterstof H2 en zuurstof O2). Recent onderzoek met de Curiosity Marsrover van de NASA aan sedimenten die ooit hoorden bij het ‘paleomeer’ in de Gale krater op Mars laat nu zien dat het oppervlaktewater op Mars vroeger rijk moet zijn geweest aan mineralen én dat het zout was, een hoge graad van saliniteit had. De zuurgraad van het water zou erg lijken op dat van de oceanen op aarde, een neutrale pH. Hieronder zie je een afbeelding die laat zien hoe men de chemische samenstelling van het water heeft kunnen bepalen.
Met behulp van sedimenten van klei (smectiet genaamd) kan men meer te weten over de scheikundige samenstelling van het water. Dat kan door de uitwisseling van ionen. Credit: Nature Communications
Japanse onderzoekers hebben eerder in Nature een artikel gepubliceerd over hun analyse van de gegevens verzameld met Curiosity van de sedimenten in Gale krater. Op basis van dat onderzoek denken zij dat het water op Mars vroeger mogelijk geschikt was voor het ‘huisvesten’ van microbacterieel leven. Bron: Tokio Instituut van Technologie.
Als de grote watermassa’s op Terra en Mars grotendeels vergelijkbare karakteristieken hebben, zou dat dan betekenen dat alle zeeën op werelden rond Sol zulke karakteristieken hebben…. ? 😕
Wat zou dat voor Europa(Jup.), Titan(Sat.) of Enceladus(Sat.) betekenen?
Ik ben benieuwd. 🙂
Groet, Paul