Supernova SN 1987A is één van de helderste supernova’s tot nu toe bekend. Een team van astrofysici van het Japanse Riken Institute creëerde een 3D simulatie video van deze supernova. De simulatie toont het uitgeworpen materiaal van de supernova, terwijl het explodeert in stralenbundels weg van de kern van de ster. Het simulatie model begeleidde een wetenschappelijk onderzoek naar de oorsprong van SN1987A. Het onderzoek stelde vast dat deze verbluffende explosie is ontstaan in wat bekend staat als een compacte blauwe superreus, gevormd door de samensmelting van twee sterren, een rode superreus en een hoofdreeksster.
SN1987A credits; Hubble ST
Astronomen hebben SN1987A voor het eerst waargenomen in februari 1987, hoewel de explosie 160.000 jaar geleden plaatsvond, ver weg in het universum. Zo lang deed het licht van de supernova erover de aarde te bereiken. De supernova vond plaats in de Grote Magelhaense Wolk. Het licht bleef een paar maanden zichtbaar in de lucht en bereikte de hoogste helderheid in mei 1987. Dit bood astronomen de zeldzame kans om een ??supernova van dichtbij te bestuderen. (Foto links cr. NASA, ESA, R. Kirshner, Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics and Gordon and Betty Moore Foundation, M. Mutchler and R. Avila, STScI). Destijds werd aangenomen dat de oorsprong van de supernova een rode superreus was, zoals het geval is bij de meeste supernovae van die schaal. Echter de gegevens laten zien dat het eigenlijk een blauwe superreus was. De bevindingen hebben geresulteerd in een wetenschappelijk artikel ‘Matter Mixing in Aspherical Core-collapse Supernovae: Three-dimensional simulations with Single Star and Binary Merger Progenitor Models for SN 1987A’, door Masaomi Ono, Shigehiro Nagataki, e.a., welke in 2019 in The Astrophysical Journal werd gepubliceerd. Om de oorsprong van SN1987A verder te onderzoeken, creëerde het team van wetenschappers achter de studie vier verschillende simulaties van de supernova-explosie van verschillende soorten oorsprongssterren. Het model illustreert de verdeling van elementen in de ejecta van een asferische supernova-explosie met kern-instorting (CCSN), net voor het uitbreken van de schok (~ 3000 sec na de explosie) in een 3D-weergave. Het bestand is 10 MB. Bron: Inverse, Riken Institute, NASA
Gerelateerde Astroblogs:
Manuscript uit 1217 n.Chr. beschrijft mogelijk recurrente nova TCrB die om de 80 jaar opvlamt, en in 2024 opnieuw zou kunnen verschijnen
Massieve Ster SN 2023ixf spuwt massa van ongeveer één zon uit vlak voordat hij in een supernova explodeert
Astronomen stellen een ‘spiegeluniversum’ voor als mogelijke verklaring voor donkere materie
Speak Your Mind