Nabije aarde passage van asteroïde 52768 op 29 april a.s.

NASA en vele observatoria wereldwijd houden deze dagen de asteroïde 52768 (1998 OR2) extra goed in de gaten daar deze koers zet in de richting van de aarde en een forse afmeting heeft, namelijk 1,8 bij 4,1 km. De aardscheerder zal op 29 april a.s. binnen de 6,29 miljoen km afstand van de aarde passeren. Dit is ongeveer 12 keer de afstand aarde – maan. Uit trajectanalyse is gebleken dat de asteroïde niet een direct gevaar voor de aarde zal vormen. De asteroïde staat bij NASA’s Center for Near Earth Object Studies (CNEOS) geregistreerd. Professionele astronomie observatoria als het Arecibo observatorium in Puerto Rico hebben hun telescopen reeds op de aardscheerder gericht. Maar ook zou de asteroïde zichtbaar moeten zijn met meer basic materiaal. Zie voor meer details EarthSky*.

De aanstaande flyby in april 2020 van deze asteroïde is de meest belangrijke flyby tot 2027, een andere aardscheerder, bekend als 4953 1990 MU zal dan de aarde passeren op ongeveer dezelfde afstand. Astronomen van het Haleakala Observatorium te Hawaii ontdekten de 52768 1998 OR2 op 24 juli 1998. En hoewel geen directe bedreiging voor de aarde, zo stelt NASA, zegt dat niet alles. Er kunnen namelijk kosmische processen werkzaam zijn die de baan van een asteroïde kunnen beinvloeden en in het slechtste scenario kan de aardscheerder wel de baan met de aarde kruisen. Daarom staat deze toch op de lijst van ‘potentially hazardous’ of ‘mogelijk gevaarlijk’ bij CNEOS.

Astronoom Bruce Betts van The Planetary Society ondersteunt dit gegeven. Hij stelt: “Hoe onwaarschijnlijk ook, asteroïden kunnen van hun traject verschuiven door zwaartekrachteffecten van planeten en andere objecten in het zonnestelsel. De effecten van de zwaartekracht van Mars en Jupiter kunnen sommige asteroïden uit de binnenste asteroïdengordel a.h.w. losmaken en het is ook vanuit die plek dat we denken dat de meeste asteroïden die in de buurt van de aarde komen, vandaan komen.” Een ander proces van traject verandering is het ‘Yarkovsky-effect’ en wordt veroorzaakt door een asteroïde die direct zonlicht opwarmt en afkoelt om straling van het oppervlak af te geven. NASA: “Deze straling oefent een kracht uit op de asteroïde en werkt als een soort mini-motor die de richting van de asteroïde langzaam kan veranderen in korte tijd.” Er is ook een derde scenario waarbij een asteroïde door een ander object kan worden geraakt en in kleinere stukken kan breken, waardoor ze naar de aarde worden gestuurd.

Hoewel astronomen een dergelijke treffer nooit rechtstreeks hebben waargenomen, zijn er aanwijzingen dat de asteroïde die de aarde trof, ongeveer 65 miljoen jaar geleden, het gevolg was van een dergelijke botsing. Volgens astronoom Deborah Byrd, oprichter van EarthSky, zou de zogenaamde Chicxulub-meteoor kunnen zijn ontstaan door asteroïden die zo’n 100 miljoen jaar geleden in botsing zijn gekomen. Byrd: “Een fragment van die oude botsing kan de aarde 65 miljoen jaar geleden hebben getroffen, wat volgens astronomen een massale uitsterving heeft veroorzaakt die de dinosauriërs heeft weggevaagd.” Maar de kans dat een van deze scenario’s zich in de voorzienbare toekomst ontvouwt, is zeer klein en zodra astronomen het traject van een rots bepalen, is het onwaarschijnlijk dat het verandert.  Bron: Express / EarthSky / NASA CNEOS

_{*https://earthsky.org/astronomy-essentials/asteroid-52768-1998-or2-april-2020-how-to-see#tips}