28 maart 2024

NASA steunt ontwerp voorstel waarbij een maankrater omgebouwd wordt tot radiotelescoop

De ‘Lunar Crater Radio-Telescope’ afgekort LCRT is een concept radiotelescoop ontworpen in het kader van het NASA Innovative Advanced Concepts programma (NIAC). Uit het NIAC programma worden de meest innovatieve ingediende voorstellen gekozen en vervolgens gesteund door NASA. Het team dat de LCRT ontwerpt is recent geselecteerd (fase I) en heeft van NASA negen maanden de tijd en 125.000 USD gekregen om het concept verder uit te werken. De radiotelescoop zou gestationeerd moeten worden aan de achterkant van de maan in een grote krater. Mocht de telescoop daadwerkelijk gebouwd worden dan zou deze, met een diameter van 1 km, de grootste parabolische radioschotel worden in het zonnestelsel.

LCRT concept credits; Saptarshi Bandyopadhyay NASA / JPL

De voordelen van deze radiotelescoop zijn groot in vergelijking met de op aarde gestationeerde telescopen of telescopen die rond de aarde cirkelen. Gestationeerd op de maan heeft deze telescoop geen last van atmosferische ruis en radio interferentie. De grootste slag te winnen zou zijn op het gebied van de kosmologie inzake de studie van de vroegste momenten van het universum, met name de eerste fractie van een seconde na de oerknal en de daaropvolgende expansie van het heelal. “De LCRT zou enorme wetenschappelijke ontdekkingen op het gebied van kosmologie mogelijk kunnen maken door het vroege universum te observeren in de 10-50 m golflengteband (6-30 MHz frequentieband), die tot op heden niet door mensen is onderzocht”, schrijft robotica-technoloog en teamleider Saptarshi Bandyopadhyay van NASA’s JPL in zijn projectoverzicht.*

Het NASA team wil in de krater een frame van draadgaas laten uitrollen met een diameter van 1 km door maanrobots in een maankrater met een diameter van 3 tot 5 kilometer. Het is ook de bedoeling dat de telescoop in de toekomst onderhouden en beheerd kan worden door de astronauten woonachtig in het ‘Artemis Lunar Base Camp’. Dit Artemis project van NASA zal bestaan uit een hele serie (on)bemande vluchten naar de maan in dit decennium om aldaar, met onder meer toekomstige ondersteuning van een maan ruimtestation (Lunar Gateway), een basiskamp op te zetten. Aanvankelijk zouden er vier astronauten tegelijk kunnen verblijven. De eerste astronauten zouden in 2024 in het kader van Artemis naar de maan gestuurd worden. Bron: ScienceAlert / NASA

*https://www.nasa.gov/directorates/spacetech/niac/2020_Phase_I_Phase_II/lunar_crater_radio_telescope/

Share

Comments

  1. Enceladus zegt

    Maar als het de bedoeling is dat de Lunar Crater Radio Telescope onderhouden wordt door astronauten woonachtig in het Artemis Lunar Base Camp, dan betekent dat dus dat dit basiskamp ook op de achterzijde van de maan komt?

    Dat zou nogal verrassend zijn, want dat impliceert dat dit basiskamp nooit rechtstreekse radioverbinding met de aarde kan hebben. Ook kunnen de astronauten vanuit dat basiskamp de aarde dan nooit zien. Is het echt zeker dat het basiskamp ook op ‘The Dark Side’ komt?

    Groet,
    Gert (Enceladus)

    • Angele van Oosterom zegt

      Het Artemis project is een combinatie van een habitat, maanrover(s) (die zoals ik zie getraind wordt voor het zuidpoolgebied), een maan ruimtestation (Lunar Gateway), astronauten en robotische apparatuur die naast wetenschappelijke experimenten, uiteindelijk ook werkzaamheden betreffende deze radiotelescoop zouden kunnen dienen of uitvoeren. In diverse artikelen wordt inderdaad over ‘maintain’, ‘emplaced’ en ‘operated’ gesproken en wordt de telescoop als een ‘achtertuin’- telescoop gezien voor het kamp dat mogelijk in de Shackleton krater in het zuidpoolgebied geplaatst gaat worden. Grt., Angele

      • Enceladus zegt

        Dus het basiskamp wordt in het zuidpoolgebied geplaatst en de LCRT ergens op ’the Dark Side of the Moon’.
        En hoe komen de astronauten dan van hun basiskamp bij de LCRT? Aanleg van de Lunar Highway One zie ik nog nergens beschreven staan. 😉

        Groet,
        Gert (Enceladus)

  2. Monique zegt

    Even denken….nee, dit gaat vast niet gebeuren. Leuk idee om ontwerpers bezig te houden, maar ik zie het niet gebeuren dat er mensen naar de maan gestuurd gaan worden. In december 1972 was de laatste keer dat er astronauten op de maan waren. Daarna gebeurde er niets meer. De wens is de vader van de gedachte, daar blijft het bij.
    Er komt altijd wat tussen. Politieke risico’s, te hoge kosten, een te lang durend programma, wisseling van presidenten met andere doelen voor ogen. Dream on 😉

    https://www.businessinsider.nl/moon-missions-why-astronauts-have-not-returned-2018-7?international=true&r=US

    • Angele van Oosterom zegt

      Voorlopig is het inderdaad nog de vraag ‘of’ dit allemaal doorgaat. M.i. zou er sprake moeten zijn van een echte ‘game-changer’, met name op het gebied van transport van en naar planeten. Een sterke, vele malen herbruikbare raket die in staat is vaak en veel lading te vervoeren. Verder is er al veel ervaring met ruimtestations en dat is wel een pré. En uiteraard moeten alle politieke, sociale enz. enz. omstandigheden gunstig zijn. Maar ik denk als je mega-projecten als de LHC, en een ruimtestation van de grond krijgt dan moet dit toch ook uiteindelijk lukken. Neil Armstrong had nog grootouders die zich met paard-en-wagen vervoerden..en hun kleinzoon liep op de maan. Maar het is inderdaad iets van de lange adem. Grt, Angele

Laat een antwoord achter aan Angele van Oosterom Reactie annuleren

*