28 maart 2024

Hoeveel kunstmatige objecten bevinden zich buiten het zonnestelsel

Artist’s impressie van de ruimtesonde Pioneer 10 tijdens zijn reis door de interstellaire ruimte. © NASA/JPL

Hoeveel kunstmatige, door mensen gemaakte objecten bevinden zich buiten het zonnestelsel? Mooie vraag voor een online pubquiz nietwaar? Je kan discussiëren over de exacte grens van het zonnestelsel, maar als we de baan van dwergplaneet Pluto (voor 2006 was dat nog planeet Pluto) nemen, kunnen we een goed antwoord formuleren. Duidelijk is dan dat in ieder geval zes kunstmatige objecten zich buiten het zonnestelsel bevinden – tussen haakjes de afstanden op dit moment in AE, astronomische eenheid (1 AE=afstand aarde-zon, 149 miljoen km): de ruimteverkenners Pioneer 10 (125), Pioneer 11 (103), Voyager 1 (148), Voyager 2 (123), New Horizons (46) én de Star 48B, de derde trap van de New Horizons. Van die laatste is bekend dat ‘ie op 15 oktober 2015 de baan van Pluto passeerde, op 213 miljoen km afstand van Pluto, ruim vier maanden na de scheervlucht van New Horizons langs Pluto.

Voorstelling van de twee Voyagers die het zonnestelsel verlaten. Credit: NASA/JPL-Caltech

En dan zijn er nog een aantal andere kunstmatige objecten, waarvan het zou kunnen zijn dat ze zich buiten het zonnestelsel bevinden, maar dat is niet zeker, omdat er geen radiocontact mee is [1]Met die Star 48B ook niet, maar die kon men wel lange tijd visueel volgen.. Het gaat om de derde trap van de Pioneer 10, Voyager 1 en 2 en om de twee kleine yo-yo despin gewichten van de New Horizons. Bij elkaar dus vijf objecten, die mogelijk ook buiten het zonnestelsel zijn geraakt (als ze niet ergens tegenop zijn gebotst). Kortom, mogelijk dat er zich elf kunstmatige objecten buiten het zonnestelsel bevinden. De elf objecten hebben snelheden die dermate hoog zijn dat ze het zonnestelsel ook daadwerkelijk kunnen verlaten en dat ze ooit eindigen in de gravitationele greep van een andere ster. Pioneer 10 zal dat als eerste gaan meemaken.

Credit: Adam Grossman  / Nick Risinger

Het is wel geen object, maar als je menselijke radiostraling ook mee zou tellen, dan zou dat het twaalfde ding zijn dat zich buiten het zonnestelsel bevindt, want al sinds 1899 met Marconi’s eerste experimenten met radioberichten zendt de aarde kunstmatige radiostraling uit, straling die inmiddels een omtrek van 121 lichtjaar rondom de aarde heeft. In de afbeelding hierboven stelt het blauw stipje het gebied in de Melkweg voor tot waar de menselijke radiostraling op dit moment reikt. Bron: Google.

Voetnoten

Voetnoten
1 Met die Star 48B ook niet, maar die kon men wel lange tijd visueel volgen.
Share

Comments

  1. Quote: “Je kan discussiëren over de exacte grens van het zonnestelsel, maar als we de baan van dwergplaneet Pluto (voor 2006 was dat nog planeet Pluto) nemen, kunnen we een goed antwoord formuleren.”

    Er zijn andere dwergplaneten buiten de baan van Pluto: Makemake, Haumea en vooral Eris. Pluto is afgeserveerd als (echte) planeet, omdat er (veel) meer van dergelijke rotsblokken en/of ijsklompen zijn in ons Zonnestelsel. Waarom dan wel de toevallige aanwezigheid van Pluto als de grens van Het Zonnestelsel nemen?

    Dus inderdaad zou ik een andere grens nemen… 😉
    Voor mij geldt dat de grens van Het Zonnestelsel zo’n 2 lichtjaar verder op ligt, waar de overheersende Gravitatie Kracht van Sol wordt opgeheven door die van de volgende ster… In die visie horen Kuipergordel en Oortwolk ook bij dit geheel: het enige kunstmatige wat dan ‘ontsnapt is aan de ruimte van Het Zonnestelsel’ is dan radiostraling.

    Groet, Paul

    NB Voor ik verder las, kwam ik maar tot 3: ik was de ‘Pioneer’ ’s even vergeten. (Oeps.. 🙁 )
    Star 48B en de jojo’s zijn voor mij nieuwe info. 🙂 Dank u !!
    [ Jammer dat er geen camera’s op die 4 stuks ‘derde trap’-pen zitten. ]

Speak Your Mind

*