Op 24 april j.l. werd door het Chinese ruimtevaartagentschap CNSA (China National Space Administration) de naam en het logo van de Marsmissie bekend gemaakt tijdens een officiële online-ceremonie. ‘Vragen aan de hemel’ luidt de letterlijke vertaling van ‘Tianwen’. Het ruimteschip bestaat uit een Marsorbiter, een lander en een rover. De lancering staat gepland aan het begin van het Mars ‘lanceervenster’ dat valt in de periode eind juli-begin augustus 2020. De online-ceremonie was georganiseerd ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de lancering van China’s eerste satelliet, de DongFangHong-1 (het oosten kleurt rood). De DFH-1 satelliet vertrok op 24 april 1970 op een Lange Mars-1 raket vanaf het Jiuquan Satellite Launch Center gelegen in de Gobi woestijn. Destijds was China het vijfde land op rij dat een satelliet lanceerde. De naam voor de aanstaande Marsmissie, Tianwen, is afkomstig van een gedicht geschreven door Qu Yuan, die leefde in de vierde eeuw v.Chr. Het is de bedoeling dat toekomstige planetaire missies onder dezelfde naam gevoerd gaan worden. In het logo speelt de letter ‘C’ een centrale rol. De letter refereert aan zowel China, coöperatie en de ‘kosmische’ snelheid die vereist is voor (inter)planetair reizen.
Phosbos-Grunt, China’s meerjarenplan ruimtevaart
Het is echter niet de eerste Marsmissie van China. China maakte deel uit van de Russische Phobos-Grunt missie, gelanceerd in november 2011. Deze missie had als doel een bodemmonster van de maan Phobos naar aarde te brengen. China bouwde de Yinghuo-1 Marsorbiter. De missie mislukte, het ruimteschip strandde in een lage aardebaan. De eerste poging om op Mars te landen dateert van 1962, toen de Sovjet-Unie probeerde een lander op Mars te zetten. Die missie, Mars 1, strandde ook reeds in een lage aardebaan. Recenter, in maart 2016, stortte de Schiaparelli EDM-lander van ESA neer toen hij probeerde op Mars te landen. In feite hebben alleen de VS en Rusland / Sovjet-Unie met succes ruimtesondes op Mars doen landen en alleen NASA heeft met succes rovers op Mars gezet. Maar China heeft zoals gezegd, aardig wat pijlen op haar boog. Deze te behalen mijlpalen in de Chinese ruimtevaart zijn in 2018 uiteengezet door het CNSA in een meerjarenplan voor de ruimtevaart periode 2020-2045. Het bestaat o.a. uit een Chang’e 5 maanmissie in 2020, een Marsmonster retourmissie eind dit decennium, een asteroïde-missie in 2022, een Jupitermissie in 2029 en een missie naar de interstellaire ruimte à la NASA’s Voyager missies. Zie ook AB 13/11/2019.*
Tianwen-1, LM-5B, Utopia Planitia
Maar nu is er dan de eerste echte eigen Marsmissie van China. Het vijf ton wegendeTianwen-1 ruimteschip zal gelanceerd worden vanaf het Wenchang Satellite Center gelegen op Hainan, een eiland aan de zuidkust van China. De draagraket is de LM-5 Y6, uitgerust met raketmotoren YF-77, welke vloeibare waterstof en zuurstof als brandstof gebruiken, deze motoren zijn afgelopen januari succesvol getest. Deze motoren waren de oorzaak van de mislukte tweede lancering van de LM-5 in 2017. De derde test lancering van de LM-5B, op 5 mei j.l. was gelukkig wel een succes. Zie ook AB 17/03/2020 en video**. De Tianwen-1 orbiter zal uitgerust worden met een HR-camera die vergelijkbaar is met de HiRise camera aan boord van NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter. Bij de uitrusting zit ook een MR-camera, grondradar, een minerologische spectrometer, een energitische deeltjes analysator, en een magnetometer. De Chinese Marsrover weegt 240 kg, en is daarmee ongeveer twee keer zo zwaar als de maanrover Yutu. De rover wordt voorzien van stroom door zonne-energie, en is uitgerust met 13 wetenschappelijke instrumenten, o.a. grondradarradar, een multispectrale camera, en omgevingsdetectieinstrumenten als een magnetometer. De rover is ontworpen om drie maanden operationeel te zijn. De naam van de rover wordt later bekend gemaakt.
China heeft in 2019 twee landingspleken geselecteerd in het ‘Utopia Planitia’. Utopia Planitia een vlakte binnen de regio Utopia, het grootste erkende inslaggebied op Mars en van het zonnestelsel met een geschatte diameter van 3300 km. Het is in dit gebied waar de Viking 2 landde op Mars op 3 september 1976. De landingsellips voor beide plekken (Eng. landing ellipse d.w.z. het gebied waarbinnen de landing moet plaatsvinden) bestrijkt een terrein van 100 bij 40 kilometer. CNSA verwacht dat hun Tianwen-1 in februari 2021 bij Mars aankomt. De landing op het Marsoppervlak zal waarschijnlijk wat later zijn, en het kan eventueel wel april 2021 worden. De landing zou afhangen van de observatiebeelden van de HR-camera op de Marsorbiter. Naast de Tianmen-1 missie gaan ook de VS, met NASA’s rovermissie ‘Perseverance’, en de Verenigde Arabische Emiraten, met de ‘Hope’ missie, ruimteschepen naar Mars lanceren in de zomer van 2020. ESA’s Rosalind Franklin ExoMars rovermissie is uitgesteld naar 2022. Bronnen: China Spoace Daily, Universe Today, CGTN, Twitter
*https://www.astroblogs.nl/2018/12/26/in-een-notendop-chinas-ruimtevaart-ambities-2020-2045/
https://www.planetary.org/blogs/guest-blogs/china-voyager-like-interstellar-mission.html
Speak Your Mind