In de vroege ochtend van 30 juni 1908 explodeerde er iets boven Noord-Siberië, een gebeurtenis die bekend staat als de Toengoeska-explosie. Als gevolg van die explosie vlakbij de rivier Toekgoeska braken in een omtrek van 30 tot 40 kilometer bomen aan de basis van de stam af. Naar schatting 80 miljoen bomen werden in een gebied van 2150 vierkante kilometer geveld. Vreemd genoeg werd er nooit een inslagkrater van de explosie teruggevonden en gelukkig waren er ook bijna geen menselijke slachtoffers, afgezien van één rendierherder, die 30 km van het centrum van de explosie hoog in een boom werd geslingerd en die later aan z’n verwondingen overleed. Sinds de gebeurtenis is heel veel gespeculeerd over wat de explosie precies heeft veroorzaakt. Vooral het idee dat het een vuurbol of bolide was die op een hoogte van 10 tot 15 km boven het aardoppervlak explodeerde en die een explosiekracht van zo’n 30 megaton had was gangbaar. Recent is daar een nieuwe theorie bijgekomen: mogelijk is de Toengoeska-gebeurtenis veroorzaakt door een planetoïde die vooral uit ijzer bestaat en die op die gedenkwaardige 30e juni 1908 dwars door de atmosfeer vloog, die atmosfeer min of meer schampend en die daarna weer door vloog, het zonnestelsel in.
Daniil Khrennikov van de Siberian Federal University en z’n team komen daarmee aan op basis van computermodellen van passages van soorten planetoïden of ijsklompen door de atmosfeer. Daar komt uit naar voren dat ijs- en rotsachtige objecten geen goede kandidaat lijken te zijn om de Toengoeska-gebeurtenis en alle kenmerken daarvan – géén inslagkrater, een felle vuurbol, een enorme explosie en geen teruggevonden fragmenten van de bolide – te veroorzaken. Een ijzer-planetoïde van 100 á 200 meter diameter die een weg van pakweg 3000 km lengte door de atmosfeer aflegde en die met een snelheid van minstens 11,2 km/s minstens 11 km hoog boven de aarde bleef lijkt wel in staat te zijn om dat voor elkaar te hebben gekregen. De planetoïde moet bij de passage intact zijn gebleven en niet gedefragmenteerd zijn, Dat betekent dus dat ‘ie nog steeds door ons zonnestelsel moet vliegen, áls ‘ie inderdaad de dader is van de Toengoeska-gebeurtenis.
Een vakartikel over de nieuwe theorie verscheen onlangs in the Monthly Notices of The Royal Astronomical Society. Bron: Science Alert.
“één rendiergewei, die 30 km van het centrum van de explosie hoog in een boom werd geslingerd en die later aan z’mn verwondingen overleed.”
I was expecting a rendeer was trown in a tree and died. Not only his headpeaches… upper is the Dutch translation.
Haha, ja dat ziet er stom uit. Vervelende autocorrector ook. 😀 Inmiddels gecorrigeerd, thanx.
Aha, het ging om een herder! Oké, vergeet dan s.v.p. wat ik in mijn vorige bericht schreef.
Groet,
Gert (Enceladus)
Dat niet alleen, ook deze frase is heel apart: “gelukkig waren er ook geen menselijke slachtoffers, afgezien van één rendiergewei”
Rendieren zijn geen mensen, dus klopt het niet dat het rendiergewei als uitzondering wordt genoemd.
Ik zou het als volgt oplossen:
Vreemd genoeg werd er nooit een inslagkrater van de explosie teruggevonden en gelukkig waren er ook geen menselijke slachtoffers. Afgezien van één rendiergewei, dat 30 km van het centrum van de explosie hoog in een boom werd gevonden en van een rendier moet zijn geweest dat later aan z’n verwondingen overleed, zijn er ook geen dierlijke slachtoffers gevonden.
Groet,
Gert (Enceladus)
Voor degene die hier eerder vandaag een ongenuanceerde en beledigende reactie op plaatste: we kunnen jouw IP-adres zien en weten dus ook waar vandaan je berichten plaatst. Niet meer doen dus.
Groet,
Gert (Enceladus)
Heeft een rendier herder dan een gewei?